ကမ္ဘာဦး 28:10-22

ယာ​ကုပ်​သည် ဗေ​ရ​ရှေ​ဘ​ရွာ​မှ​ထွက်၍၊ ခါ​ရန်​ပြည်​သို့​ခ​ရီး​သွား​စဉ်​တွင်၊ တစ်​စုံ​တစ်​ခု​သော​အ​ရပ်​သို့​ရောက်၍၊ မိုး​ချုပ်​သော​ကြောင့်၊ ည​ကို လွန်​စေ​မည်​အ​ကြံ​ရှိ​သည်​နှင့်၊ ထို​အ​ရပ်၌ ကျောက်​ကို​ယူ၍ ခေါင်း​အုံး​ဖို့​ထား​ပြီး​လျှင် အိပ်​လေ​၏။ မြင်​ရ​သော​အိပ်​မက်​ဟူ​မူ​ကား၊ မြေ​ကြီး​ပေါ်၌ လှေ​ကား​ထောင်​လျက် အ​ဖျား​သည် မိုး​ကောင်း​ကင်​တိုင်​အောင်​မီ၏။ ဘု​ရား​သ​ခင်၏​ကောင်း​ကင်​တ​မန်​တို့​သည်၊ ထို​လှေ​ကား​ဖြင့် ဆင်း​လျက်​တက်​လျက်​ရှိ​ကြ၏။ ထာ​ဝ​ရ​ဘု​ရား​သည် လှေ​ကား​ထက်၌ ရပ်​တော်​မူ​လျက်၊ ငါ​သည် သင်၏​အ​ဘ အာ​ဗြ​ဟံ​၏​ဘု​ရား၊ ဣ​ဇာက်၏​ဘု​ရား​တည်း​ဟူ​သော ထာ​ဝ​ရ​ဘု​ရား​ဖြစ်​၏။ သင်​အိပ်​သော​မြေ​ကို သင်​နှင့် သင်၏ အ​မျိုး​အ​နွယ်​အား​ငါ​ပေး​မည်။ သင်​၏​အ​မျိုး​အ​နွယ်​သည် မြေ​မှုန့်​ကဲ့​သို့ များ​ပြား​လိမ့်​မည်။ အ​ရှေ့၊ အ​နောက်၊ တောင်၊ မြောက်၊ လေး​မျက်​နှာ​အ​ရပ်​တို့​သို့​နှံ့​ပြား​ကြ​လိမ့်​မည်။ သင်​နှင့် သင်၏​အ​မျိုး​အ​နွယ်​အား​ဖြင့် လူ​မျိုး​အ​ပေါင်း​တို့​သည် ကောင်း​ချီး​မင်္ဂ​လာ​ကို ခံ​ရ​ကြ​လိမ့်​မည်။ ငါ​သည် သင့်​ဘက်​မှာ​ရှိ၏။ သင်​သွား​လေ​ရာ​ရာ​၌ ငါ​စောင့်​မ​မည်။ ဤ​ပြည်​သို့​တစ်​ဖန် ဆောင်​ခဲ့​ဦး​မည်။ က​တိ​ထား​သည်​အ​တိုင်း​မ​ပြည့်​စုံ​မီ၊ သင့်​ကို​ငါ​မ​စွန့်​ဟု မိန့်​တော်​မူ​၏။ ယာ​ကုပ်​သည်​အိပ်​ပျော်​ရာ​မှ​နိုး​လျှင်၊ အ​ကယ်​စင်​စစ်​ထာ​ဝ​ရ​ဘု​ရား​သည် ဤ​အ​ရပ်၌​ရှိ​တော်​မူ၏။ ရှိ​တော်​မူ​ကြောင်း​ကို​ငါ​မ​သိ။ ဤ​အ​ရပ်​ကား၊ အ​ဘယ်​မျှ​လောက် ကြောက်​မက်​ဖွယ်​ဖြစ်​သည်​တ​ကား။ ဤ​အ​ရပ်​ကား၊ အ​ခြား​မ​ဟုတ်၊ ဘု​ရား​သ​ခင်၏​ဘုံ​ဗိ​မာန်၊ ကောင်း​ကင်​တံ​ခါး​ဝ​ဖြစ်​သည်​တ​ကား​ဟု၊ ကြောက်​ရွံ့​ခြင်း​သို့​ရောက်၍ ဆို၏။ နံ​နက်​စော​စော ယာ​ကုပ်​သည်​ထ​၍၊ ခေါင်း​အုံး​သော ကျောက်​ကို​ယူ​သ​ဖြင့်၊ မှတ်​တိုင်​ဖြစ်​စေ​လျက် ထူ​ထောင်​ပြီး​လျှင်၊ ကျောက်​ထိပ်​ဖျား​အ​ပေါ်၌ ဆီ​ကို​လောင်း​လေ​၏။ ထို​အ​ရပ်​ကို​လည်း၊ ဗေ​သ​လ​အ​မည်​ဖြင့်​မှည့်​လေ၏။ ထို​မြို့၏ အ​မည်​ဟောင်း​ကား၊ ဥ​လံ​လု​ဇ​ဟူ​သ​တည်း။ ထို​အ​ခါ ယာ​ကုပ်​က၊ ဘု​ရား​သ​ခင်​သည် ငါ့​ဘက်၌​ရှိ​လျက်၊ ငါ​ယ​ခု​သွား​ရာ​လမ်း​မှာ၊ ငါ့​ကို​စောင့်​မ၍ စား​စ​ရာ​အ​စား၊ ဝတ်​စ​ရာ​အ​ဝတ်​ကို ပေး​သ​နား​တော်​မူ​လျှင်​လည်း​ကောင်း၊ ငါ​သည် တစ်​ဖန် အ​ဘ၏​အိမ်​သို့ ငြိမ်​ဝပ်​စွာ​ပြန်​ရောက်၍၊ ထာ​ဝ​ရ​ဘု​ရား​သည်​ငါ၏​ဘု​ရား​ဖြစ်​တော်​မူ​လျှင်​လည်း​ကောင်း၊ မှတ်​တိုင်​ပြု၍ ငါ​ထူ​ထောင်​သော ဤ​ကျောက်​သည်​လည်း၊ ဘု​ရား​သ​ခင်၏​ဗိ​မာန်​ဖြစ်​ရ​မည်။ ပေး​သ​နား​တော်​မူ​သ​မျှ​တို့​ကို ဆယ်​ဖို့​တစ်​ဖို့ ပူ​ဇော်​ပါ​မည်​ဟူ၍ သ​စ္စာ​ပြု​လေ၏။