၂ ဓမ္မရာဇဝင် 11:1-5

အ​ခါ​လည်၍ ရှင်​ဘု​ရင်​တို့​သည် စစ်​တိုက်​ချိန်​ရောက်​သော​အ​ခါ၊ ဒါ​ဝိဒ်​သည် ယွာ​ဘ​နှင့်​ကျွန်​များ၊ ဣ​သ​ရေ​လ အ​မျိုး​သား​များ​အ​ပေါင်း​တို့​ကို စေ​လွှတ်​သ​ဖြင့်၊ သူ​တို့​သည် အ​မ္မုန်​အ​မျိုး​သား​တို့​ကို​တိုက်​ဖျက်၍ ရ​ဗ္ဗာ​မြို့​ကို​ဝိုင်း​ထား​ကြ၏။ ဒါ​ဝိဒ်​သည် ကိုယ်​တိုင်​ယေ​ရု​ရှ​လင်​မြို့၌ နေ​လေ၏။ နောက်​တစ်​နေ့​ညဉ့်​ဦး​ယံ၌ ဒါ​ဝိဒ်​သည် လျောင်း​စက်​ရာ​မှ​ထ၍ နန်း​တော်​မိုး​ပေါ်​မှာ စင်္ကြံ​သွား​စဉ်​တွင်၊ အ​လွန်​အ​ဆင်း​လှ​သော မိန်း​မ​တစ်​ယောက်​ရေ​ချိုး​သည်​ကို မြင်​တော်​မူ၏။ ထို​မိန်း​မ​ကား အ​ဘယ်​သူ​နည်း​ဟု​စေ​လွှတ်၍ မေး​မြန်း​လျှင်၊ ဧ​လျံ​သ​မီး၊ ဟိ​တ္တိ​လူ​ဥ​ရိ​ယ၏​မ​ယား ဗာ​သ​ရှေ​ဘ​ဖြစ်​ပါ​သည်​ဟု လျှောက်​လေ၏။ တစ်​ဖန် လူ​ကို​စေ​လွှတ်​သ​ဖြင့်၊ ထို​မိန်း​မ​ကို​အ​ထံ​တော်​သို့​ခေါ်​ခဲ့၍ ယှက်​တင်​လေ၏။ ထို​မိန်း​မ​သည် မိ​မိ​အ​ညစ်​အ​ကြေး​နှင့် စင်​ကြယ်​အောင်​ပြု၍ မိ​မိ​အိမ်​သို့​ပြန်​ပြီး​မှ၊ ပ​ဋိ​သ​န္ဓေ​ရှိ​သ​ဖြင့် ဒါ​ဝိဒ်​ထံ​သို့ လူ​ကို​စေ​လွှတ်၍၊ ကျွန်​မ၌​ပ​ဋိ​သ​န္ဓေ​ရှိ​ပါ၏​ဟု လျှောက်​စေ​သော်၊