၁ ဓမ္မရာဇဝင် 2:1-11

တစ်​ဖန် ဟ​န္န​သည် ပ​တ္ထ​နာ​စ​ကား​ကို မြွက်​ဆို​သည်​ကား၊ ငါ့​စိတ်​နှ​လုံး​သည် ထာ​ဝ​ရ​ဘု​ရား​ကို အ​မှီ​ပြု၍ ရွှင်​လန်း​လျက်၊ ထာ​ဝ​ရ​ဘု​ရား​ကြောင့် ငါ့​ဦး​ချို​မြင့်​လျက်​ရှိ၏။ ကယ်​တင်​ခြင်း ကျေး​ဇူး​တော်​ကြောင့် ဝမ်း​မြောက်၍၊ ရန်​သူ​တို့​အား ဝါ​ကြွား​သော​စ​ကား​ကို ပြော​ရ၏။ ထာ​ဝ​ရ​ဘု​ရား သန့်​ရှင်း​တော်​မူ​သ​ကဲ့​သို့ အ​ဘယ်​သူ​မျှ မ​သန့်​ရှင်း။ ကိုယ်​တော်​မှ​တစ်​ပါး အ​ခြား​သော​ဘု​ရား​မ​ရှိ။ ငါ​တို့ ဘု​ရား​သ​ခင်​ကဲ့​သို့​သော ခို​လှုံ​စ​ရာ​မ​ရှိ။ ကိုယ်​ကို​ကိုယ် မ​ချီး​မြှောက်​ကြ​နှင့်။ ဝါ​ကြွား​စော်​ကား​သော စ​ကား​ကို မ​ပြော​ကြ​နှင့်။ အ​ဓ​မ္မ​စ​ကား​ကို နှုတ်​ထဲ​က မ​ထွက်​စေ​ကြ​နှင့်။ အ​ကြောင်း​မူ​ကား၊ ထာ​ဝ​ရ​ဘု​ရား​သည် သ​ဗ္ဗ​ညု​တ​ဘု​ရား ဖြစ်​တော်​မူ၏။ အ​မှု​အ​ရာ​တို့​ကို ညှိ​ညွှတ်​တော်​မူ၏။ သူ​ရဲ​တို့ ကိုင်​သော​လေး​များ​ကျိုး​လျက်၊ လဲ​တတ်​သော​သူ​တို့​သည် ခွန်​အား​နှင့်​ပြည့်​စုံ​လျက် ရှိ​ကြ၏။ ဝ​စွာ​စား​သော​သူ​တို့​သည် စား​စ​ရာ​ကို​ရ​ခြင်း​ငှာ၊ သူ​ငှား​လုပ်​ရ​ကြ​ပြီ။ ငတ်​မွတ်​သော သူ​တို့​မူ​ကား၊ တစ်​ဖန်​ဝ​ကြ​ပြီ။ မြုံ​သော​သူ​သည် ခု​နစ်​ကြိမ်​တိုင်​အောင် ဖွား​မြင်​ပြီ။ သား​များ​သော​သူ​မူ​ကား၊ တစ်​ဖန်​အား​လျော့​ပြီ။ ထာ​ဝ​ရ​ဘု​ရား​သည် သေ​စေ​သော​အ​ခွင့်၊ အ​သက်​ရှင်​စေ​သော​အ​ခွင့်၊ မ​ရ​ဏနိုင်​ငံ​သို့ နှိမ့်​ချ​သော​အ​ခွင့်၊ ထ​မြောက်​စေ​သော​အ​ခွင့် ရှိ​တော်​မူ၏။ ဆင်း​ရဲ​စေ​ခြင်း​ငှာ​လည်း​ကောင်း၊ ရ​တတ်​စေ​ခြင်း​ငှာ​လည်း​ကောင်း၊ ထာ​ဝ​ရ​ဘု​ရား​ပြု၍၊ နှိမ့်​ချ​သော​အ​ခွင့်၊ ချီး​မြှောက်​သော​အ​ခွင့် ရှိ​တော်​မူ၏။ ဆင်း​ရဲ​သော​သူ​ကို မြေ​မှုန့်​ထဲ​က​လည်း​ကောင်း၊ ငတ်​မွတ်​သော​သူ​ကို နောက်​ချေး​ပုံ​ထဲ​က​လည်း​ကောင်း ချီး​မြှောက်၍၊ မင်း​သား​တို့​နှင့် ထိုင်​ရ​သော​အ​ခွင့်၊ ဘုန်း​ကြီး​သော​ပ​လ္လင်​ကို အ​မွေ​ခံ​ရ​သော​အ​ခွင့်​ကို ပေး​တော်​မူ၏။ အ​ကြောင်း​မူ​ကား၊ မြေ​ကြီး​တိုင်​တို့​ကို ထာ​ဝ​ရ​ဘု​ရား​ပိုင်၍ ထို​တိုင်​တို့​အ​ပေါ်​မှာ လော​က​ဓာတ်​ကို တည်​တော်​မူ​ပြီ။ မိ​မိ​သန့်​ရှင်း​သူ​တို့​ခြေ​ကို စောင့်​မ​တော်​မူ​လိမ့်​မည်။ မ​တ​ရား​သော​သူ​တို့​သည် မှောင်​မိုက်၌ တိတ်​ဆိတ်​စွာ နေ​ရ​ကြ​လိမ့်​မည်။ ကိုယ်​အ​စွမ်း​သ​တ္တိ​အား​ဖြင့် အ​ဘယ်​သူ​မျှ မ​နိုင်​ရာ။ ထာ​ဝ​ရ​ဘု​ရား​သည် ရန်​သူ​တို့​ကို ချိုး​ဖဲ့​တော်​မူ​မည်။ သူ​တို့​အ​ပေါ်၌ မိုး​ကောင်း​ကင်​မှ မိုး​ချုန်း​စေ​တော်​မူ​မည်။ ထာ​ဝ​ရ​ဘု​ရား​သည် မြေ​ကြီး​စွန်း​တိုင်​အောင် တ​ရား​စီ​ရင်​သ​ဖြင့်၊ ခန့်​ထား​တော်​မူ​သော ရှင်​ဘု​ရင်​ကို ခွန်​အား​နှင့်​ပြည့်​စုံ​စေ၍ အ​ထံ​တော်၌ ဘိ​သိက်​ခံ​သော​သူ​ကို ချီး​မြှောက်​တော်​မူ​မည်​ဟု မြွက်​ဆို၏။ ထို​နောက်​မှ၊ ဧ​လ​ကာ​န​သည် ရာ​မ​မြို့၌​ရှိ​သော မိ​မိ​အိမ်​သို့​သွား၍၊ သူ​ငယ်​သည် ယဇ်​ပု​ရော​ဟိတ် ဧ​လိ​ရှေ့​တွင် အ​မှု​တော်​ကို ဆောင်​ရွက်​လေ၏။