နေဟမိမှတ်စာ 2:17-20

ထို့နောက်မှ ငါ​က “​ငါ​တို့​ခံရ​သော​ဒုက္ခ​ကို သင်​တို့​တွေ့​ပြီ​လော​။ ဂျေရုဆလင်​မြို့​လည်း ပျက်စီး​ပြီ​။ မြို့​တံခါး​များ​လည်း မီး​လောင်ကျွမ်း​ပြီ​။ လာ​ကြ​။ နောက်ထပ် ကဲ့ရဲ့ရှုတ်ချ​မ​ခံရ​အောင် ဂျေရုဆလင်​မြို့ရိုး​ကို ပြန်လည်​တည်ဆောက်​ကြ​စို့​”​ဟု သူ​တို့​အား ဆို​၏​။ ထို့ပြင် ဘုရားသခင်​သည် ငါ​နှင့်အတူ​ရှိ​၍ ကျေးဇူး​ပြု​တော်မူ​ကြောင်း​နှင့် ငါ့​အား ရှင်ဘုရင် ပြော​ခဲ့​သော​စကား​များ​ကို သူ​တို့​အား​ပြောပြ​သောအခါ သူ​တို့​က “​ငါ​တို့ ထ​၍​တည်ဆောက်​ကြ​စို့​”​ဟု ဆို​လျက် ထို​ကောင်းသောအမှု​ကို အားတက်သရော စတင်​လုပ်ဆောင်​ကြ​၏​။ ထို​အကြောင်း​ကို ဟောရနိ​လူမျိုး​သမ္ဘာလတ်​၊ အမ္မုန်​လူမျိုး အမှုထမ်း​တောဘိ​နှင့် အာရပ်​လူမျိုး​ဂေရှင်​တို့ ကြား​သောအခါ သူ​တို့​သည် ငါ​တို့​ကို ပြက်ရယ်ပြု​လှောင်ပြောင်​ကာ “​သင်​တို့ မည်သည့်​အမှု​ကို​ပြု​ကြ​သနည်း​။ ရှင်ဘုရင်​ကို ပုန်ကန်​ကြ​ပြီ​လော​”​ဟု ဆို​ကြ​၏​။ ငါ​က​လည်း သူ​တို့​အား “​ကောင်းကင်ဘုံရှင်​ဘုရားသခင်​သည် ငါ​တို့​အား အောင်မြင်​ခွင့်​ကို ပေး​တော်မူ​မည်​။ ကိုယ်တော်​၏​အစေအပါး​များ​ဖြစ်​သော​ငါ​တို့​သည် ထ​၍ ပြန်လည်​တည်ဆောက်​ခြင်း​အမှု​ကို ပြု​မည်​။ သင်​တို့​မူကား ဂျေရုဆလင်​မြို့​တွင် သင်​တို့​အဖို့ မည်သည့်​ဝေစု​၊ မည်သည့်​အခွင့်အရေး​၊ မည်သည့်​အမှတ်ရစရာ​မျှ မ​ရှိ​”​ဟု ဆို​လေ​၏​။