ရှင်လုကာခရစ်ဝင် 22:14-38

အချိန်​ရောက်​သောအခါ ကိုယ်တော်​သည် တမန်တော်​တို့​နှင့်အတူ စားပွဲ​၌​ထိုင်​တော်မူ​၏။ ကိုယ်တော်​က“ငါ​သည် ဒုက္ခ​ဝေဒနာ​မ​ခံစား​ရ​မီ ဤ​ပသခါ​ပွဲတော်​ကို သင်​တို့​နှင့်အတူ​စား​ရန် အလွန်​အလိုရှိ​၏။ သင်​တို့​အား ငါ​ဆို​သည်​ကား ပသခါ​ပွဲတော်​သည် ဘုရားသခင်​၏​နိုင်ငံ​တော်​တွင် ပြည့်စုံ​ခြင်း​သို့​မ​ရောက်​မီ​တိုင်အောင် ဤ​ပွဲတော်​ကို ငါ​လုံးဝ​စား​မည်​မ​ဟုတ်”​ဟု သူ​တို့​အား မိန့်​တော်မူ​၏။ ထို့နောက် ခွက်​ကို​ယူ​၍ ကျေးဇူး​တော်​ချီးမွမ်း​ပြီးလျှင်“ဤ​ခွက်​ကို​ယူ​၍ အချင်းချင်း​ဝေ​သောက်​ကြ​လော့။ သင်​တို့​အား ငါ​ဆို​သည်​ကား ယခု​မှစ၍ ဘုရားသခင်​၏​နိုင်ငံ​တော်​မ​ပေါ်ထွန်း​မီ​တိုင်အောင် စပျစ်​သီး​မှ​ဖြစ်​သော​အရည်​ကို ငါ​လုံးဝ​သောက်​မည်​မ​ဟုတ်”​ဟု မိန့်​တော်မူ​၏။ တစ်ဖန် မုန့်​ကို​ယူ​၍ ကျေးဇူး​တော်​ချီးမွမ်း​ပြီးလျှင် မုန့်​ကို​ဖဲ့​၍ သူ​တို့​အား​ပေး​လျက်“ဤ​မုန့်​ကား သင်​တို့​အတွက်​စွန့်​သော ငါ​၏​ကိုယ်ခန္ဓာ​ဖြစ်​၏။ ငါ့​ကို​အောက်မေ့​ဖို့ရန် ဤသို့​ပြု​ကြ​လော့”​ဟု မိန့်​တော်မူ​၏။ ထိုနည်းတူ ညစာ​စား​ပြီးနောက် ခွက်​ကို​လည်း​ယူ​၍“ဤ​ခွက်​ကား သင်​တို့​အတွက်​သွန်းလောင်း​သော ငါ​၏​သွေး​၌​တည်​သည့် ပဋိညာဉ်​သစ်​ဖြစ်​၏။ သို့သော် ငါ့​ကို​အပ်နှံ​မည့်​သူ​၏​လက်​သည် ငါ​နှင့်အတူ​စားပွဲ​ပေါ်၌​ရှိ​၏။ လူ့သား​သည်​ချမှတ်​ထား​ခြင်း​ခံရ​သည့်​အတိုင်း သွား​ရ​မည်​မှန်​၏။ သို့သော် လူ့သား​ကို​အပ်နှံ​သော​သူ​သည် အမင်္ဂလာရှိ​၏”​ဟု မိန့်​တော်မူ​၏။ ထိုအခါ တပည့်​တော်​တို့​သည် မိမိ​တို့​တွင် မည်သူ​သည် ထိုသို့​ပြု​ရန်​ကြံရွယ်​နေ​သနည်း​ဟု အချင်းချင်း​မေးမြန်း​ကြ​၏။ ထို့နောက် သူ​တို့​တွင် မည်သူ့​ကို အကြီးမြတ်ဆုံး​ဖြစ်​သည်​ဟု မှတ်ယူ​ရ​မည်​ကို​လည်း အချင်းချင်း​အငြင်းပွား​ကြ​၏။ သို့သော် ကိုယ်တော်​က“လူမျိုးခြား​တို့​၏​ဘုရင်​များ​သည် ပြည်သူ​တို့​အပေါ် အစိုးတရ​ပြု​တတ်​ကြ​၏။ လူ​တို့​အပေါ်​အာဏာ​ရှိ​သော​သူ​များ​သည်​လည်း အများ​အကျိုးဆောင်​သူ​ဟု ခေါ်ဝေါ်​ခြင်း​ကို​ခံရ​ကြ​၏။ သင်​တို့​မူကား ထိုသို့​မ​ဖြစ်​ရ။ သင်​တို့​တွင် အကြီးမြတ်ဆုံး​ဖြစ်​သော​သူ​သည် အငယ်ဆုံး​သော​သူ​ကဲ့သို့​ဖြစ်​ရ​မည်။ ဦးဆောင်​သော​သူ​သည် လုပ်ကျွေး​ပြုစု​သော​သူ​ကဲ့သို့​ဖြစ်​ရ​မည်။ စားပွဲ​၌​ထိုင်​နေ​သော​သူ​နှင့် လုပ်ကျွေး​ပြုစု​သော​သူ​တို့​တွင် မည်သူ​သည် ပို၍​ကြီးမြတ်​သနည်း။ စားပွဲ​၌​ထိုင်​နေ​သော​သူ​မ​ဟုတ်​လော။ သို့သော် ငါ​သည် သင်​တို့​အလယ်​တွင် လုပ်ကျွေး​ပြုစု​သော​သူ​ကဲ့သို့​ဖြစ်​၏။ စုံစမ်း​နှောင့်ယှက်​ခြင်း​များ​ကို​ငါ​ခံရ​စဉ် သင်​တို့​သည် ငါ​နှင့်အတူ​ရပ်တည်​ခဲ့​သော​သူ​များ​ဖြစ်​ကြ​၏။ ငါ​၏​ခမည်းတော်​သည် နိုင်ငံ​တော်​ကို ငါ့​အား​အပ်နှင်း​တော်မူ​သကဲ့သို့ ငါ​သည်​လည်း နိုင်ငံ​တော်​ကို သင်​တို့​အား​အပ်နှင်း​သဖြင့် သင်​တို့​သည် ငါ​၏​နိုင်ငံ​တော်​၌ ငါ​၏​စားပွဲ​တွင်​ထိုင်​လျက် စား​သောက်​ရ​ကြ​လိမ့်မည်။ ထို့ပြင် ပလ္လင်​များ​ပေါ်​ထိုင်​လျက် အစ္စရေး​မျိုးနွယ်စု​တစ်ဆယ့်နှစ်​စု​တို့​ကို တရား​စီရင်​ရ​ကြ​လိမ့်မည်။ ရှိမုန်၊ ရှိမုန်၊ နားထောင်​လော့။ ဂျုံ​ကို​ဆန်ခါချ​သကဲ့သို့ စာတန်​သည် သင်​တို့​ကို ဆန်ခါချ​ရန် အခွင့်​တောင်း​လေ​ပြီ။ သို့သော် သင်​၏​ယုံကြည်​ခြင်း​မ​ဆုံးရှုံး​မည့်အကြောင်း သင့်​အတွက် ငါ​ဆုတောင်း​ပြီ။ သို့ဖြစ်၍ သင်​သည် သတိတရား​ပြန်​ရ​သောအခါ သင်​၏​ညီအစ်ကို​များ​ကို ခိုင်ခံ့​မြဲမြံ​စေ​လော့”​ဟု မိန့်​တော်မူ​၏။ ထိုအခါ ပေတရု​က “သခင်၊ အကျွန်ုပ်​သည် ထောင်​ထဲသို့​ဖြစ်စေ၊ သေ​ခြင်း​အထိ​ဖြစ်စေ ကိုယ်တော်​နှင့်အတူ​လိုက်​ရန် အသင့်​ရှိ​ပါ​သည်”​ဟု လျှောက်​လေ​၏။ ကိုယ်တော်​က​လည်း“ပေတရု၊ သင့်​အား ငါ​ဆို​မည်။ ယနေ့​ပင် ကြက်​မ​တွန်​မီ သင်​သည် ငါ့​ကို​မ​သိ​ဟု သုံး​ကြိမ်​တိုင်တိုင်​ငြင်းပယ်​လိမ့်မည်”​ဟု မိန့်​တော်မူ​၏။ ထို့နောက် ကိုယ်တော်​က“ငါ​သည် သင်​တို့​ကို ငွေ​အိတ်၊ လွယ်အိတ်​နှင့် ဖိနပ်​မ​ပါ​ဘဲ စေလွှတ်​သောအခါ သင်​တို့​တွင် လိုအပ်​မှု​တစ်စုံတစ်ရာ​ရှိ​ခဲ့​သလော”​ဟု တပည့်​တော်​တို့​အား​မေး​တော်မူ​လျှင် သူ​တို့​က “မ​ရှိ​ခဲ့​ပါ”​ဟု လျှောက်​ကြ​၏။ ကိုယ်တော်​က​လည်း“ယခု​မူကား ငွေ​အိတ်​ရှိ​သော​သူ​သည် ယူသွား​စေ။ ထိုနည်းတူ လွယ်အိတ်​ကို​လည်း ယူသွား​စေ။ ဓား​မ​ရှိ​သော​သူ​သည် မိမိ​အဝတ်​ကို​ရောင်း​၍ ဓား​ကို​ဝယ်​စေ။ သင်​တို့​အား ငါ​ဆို​သည်​ကား ‘သူ​သည် တရားမဲ့​သော​သူ​တို့​၏​စာရင်း​တွင် ထည့်သွင်း​ခြင်း​ခံရ​၏’ဟု ရေး​ထား​သော​အရာ​သည် ငါ​၌​ပြည့်စုံ​ရ​မည်။ အမှန်စင်စစ် ငါ​နှင့်​ပတ်သက်​သော​အရာ​သည် ဆုံးခန်း​သို့​ရောက်​နေ​ပြီ”​ဟု မိန့်​တော်မူ​၏။ ထိုအခါ သူ​တို့​က “သခင်၊ ဤ​မှာ​ဓား​နှစ်​လက်​ရှိ​ပါ​၏”​ဟု လျှောက်​ကြ​လျှင် ကိုယ်တော်​က“လုံလောက်​ပြီ”​ဟု မိန့်​တော်မူ​၏။