YouVersion လိုဂို
ရှာရန် အိုင်ကွန်

ရှင်ယောဟန်ခရစ်ဝင် 19:1-42

ရှင်ယောဟန်ခရစ်ဝင် 19:1-42 MSBU

ထိုအခါ ပိလတ်​မင်း​သည် ယေရှု​ကို​ထုတ်ဆောင်​၍ ဒဏ်ခတ်​ရိုက်နှက်​စေ​၏။ စစ်သား​တို့​သည်​လည်း ဆူးပင်​ကို သရဖူ​အဖြစ်​ရစ်ခွေ​ပြီး ကိုယ်တော်​၏​ဦးခေါင်း​ပေါ်၌ ဆောင်း​စေ​၍ ခရမ်းရောင်​ဝတ်ရုံ​ကို ဝတ်​စေ​ပြီးလျှင် ကိုယ်တော်​ထံသို့​ချဉ်းကပ်​လျက် “ဂျူး​လူမျိုး​တို့​၏​ဘုရင်၊ မင်္ဂလာရှိ​ပါစေသော”​ဟု ဆို​ပြီး ကိုယ်တော်​ကို​ရိုက်ပုတ်​ကြ​၏။ ပိလတ်​မင်း​သည် နောက်တစ်ဖန် အပြင်​သို့​ထွက်လာ​၍ “နားထောင်​ကြ​လော့။ ထို​သူ​၌ မည်သည့်​ပြစ်မှု​ကို​မျှ ငါ​မ​တွေ့​ကြောင်း သင်​တို့​သိမြင်​ရန် သူ့​ကို သင်​တို့​ရှိ​ရာ​သို့​ခေါ်ဆောင်​လာ​မည်”​ဟု ဆို​၏။ ထိုအခါ ယေရှု​သည် ဆူး​သရဖူ​နှင့်​ခရမ်းရောင်​ဝတ်ရုံ​ကို ဝတ်ဆင်​လျက် အပြင်​သို့​ထွက်လာ​၏။ ပိလတ်​မင်း​က​လည်း “ကြည့်​ပါ။ ဤ​သူ​ပင်​တည်း”​ဟု ဆို​၏။ ယဇ်ပုရောဟိတ်​အကြီးအကဲ​တို့​နှင့် အစောင့်​တပ်သား​တို့​သည် ကိုယ်တော်​ကို​မြင်​သောအခါ “လက်ဝါးကပ်တိုင်​ပေါ်​၌​တင်​လိုက်​ပါ၊ လက်ဝါးကပ်တိုင်​ပေါ်​၌​တင်​လိုက်​ပါ”​ဟု အော်ဟစ်​ကြ​၏။ ပိလတ်​မင်း​က “ငါ​သည် ဤ​သူ​၌ မည်သည့်​ပြစ်မှု​ကို​မျှ မ​တွေ့​သောကြောင့် သင်​တို့​ကိုယ်တိုင် သူ့​ကို​ခေါ်သွား​၍ လက်ဝါးကပ်တိုင်​ပေါ်​၌​တင်​ကြ​လော့”​ဟု ဆို​လေ​၏။ ဂျူး​လူမျိုး​တို့​က​လည်း “အကျွန်ုပ်​တို့​၌ ပညတ်​တရား​ရှိ​ပါ​၏။ ဤ​သူ​သည် မိမိကိုယ်ကို ဘုရားသခင်​၏​သား​တော်​ဖြစ်​သည်​ဟု​ကြေညာ​သောကြောင့် ထို​ပညတ်​တရား​အရ သေ​ထိုက်​ပါ​၏”​ဟု ပြန်​လျှောက်​ကြ​၏။ ပိလတ်​မင်း​သည် ထို​စကား​ကို​ကြား​ရ​သောအခါ ပို၍​ကြောက်​လာ​သဖြင့် ရုံးတော်​ထဲသို့​ပြန်​ဝင်​ကာ ယေရှု​အား “သင်​သည် မည်သည့်​အရပ်​မှ​လာ​သနည်း”​ဟု မေး​လေ​၏။ သို့သော် ယေရှု​သည် တစ်ခွန်း​မျှ ဖြေကြား​တော်​မ​မူ။ သို့ဖြစ်၍ ပိလတ်​မင်း​က “သင်​သည် ငါ့​ကို​စကား​မ​ပြော​ဘဲ​နေ​သလော။ ငါ​၌ သင့်​ကို လွှတ်​ပေး​နိုင်​သော​အခွင့်​အာဏာ​ရှိ​၍ လက်ဝါးကပ်တိုင်​ပေါ်​၌​တင်​နိုင်​သော အခွင့်​အာဏာ​လည်း​ရှိ​သည်​ကို သင်​မ​သိ​သလော”​ဟု ဆို​၏။ ယေရှု​က“အထက်​အရပ်​မှ​ပေးအပ်​တော်​မ​မူ​လျှင် သင်​သည် ငါ့​အပေါ် မည်သည့်​အခွင့်​အာဏာ​မျှ​မ​ရှိ။ ထို့ကြောင့် ငါ့​ကို သင့်​လက်​သို့​အပ်နှံ​သော​သူ​၌ ပို၍​ကြီးလေး​သော​အပြစ်​ရှိ​၏”​ဟု ပြန်​၍​မိန့်​တော်မူ​၏။ ထိုအခါ​မှစ၍ ပိလတ်​မင်း​သည် ယေရှု​ကို​လွှတ်​ပေး​ရန် ကြိုးစား​ရှာကြံ​၏။ သို့ရာတွင် ဂျူး​လူမျိုး​တို့​က “အရှင်​သည် ထို​သူ​ကို​လွှတ်​ပေး​လျှင် ဆီဇာ​ဧကရာဇ်​၏​ဘက်တော်သား​မ​ဟုတ်​ပါ။ မိမိကိုယ်ကို​ဘုရင်​ဖြစ်​သည်​ဟု ကြေညာ​သော​သူ​အားလုံး​သည် ဆီဇာ​ဧကရာဇ်​ကို​ဆန့်ကျင်​ပြောဆို​သော​သူ​ဖြစ်​ပါ​သည်”​ဟု အော်ဟစ်​ကြ​၏။ ပိလတ်​မင်း​သည် ထို​စကား​တို့​ကို​ကြား​သောအခါ ယေရှု​ကို အပြင်​သို့​ခေါ်ဆောင်​လာ​၍ ဟေဗြဲ​ဘာသာစကား​အားဖြင့် ဂဗ္ဗသ​အမည်​ရှိ​သည့် ကျောက်ခင်း​စင်္ကြံ​ဟု​ခေါ်ဝေါ်​သော​နေရာ​မှ တရားပလ္လင်​ပေါ်တွင် ထိုင်​လေ​၏။ ထို​နေ့​သည် ပသခါ​ပွဲတော်​အတွက် ပြင်ဆင်​ရာ​နေ့​ဖြစ်​၏။ အချိန်​ကား မွန်းတည့်​ချိန်​ခန့်​ရှိ​၏။ ပိလတ်​မင်း​သည် ဂျူး​လူမျိုး​တို့​အား “ကြည့်​ပါ။ သင်​တို့​၏​ဘုရင်​ပေတည်း”​ဟု ဆို​လေ​၏။ ထိုအခါ သူ​တို့​က “သုတ်သင်​လိုက်​ပါ၊ သုတ်သင်​လိုက်​ပါ၊ သူ့​ကို​လက်ဝါးကပ်တိုင်​ပေါ်​၌​တင်​လိုက်​ပါ”​ဟု အော်ဟစ်​ကြ​၏။ ပိလတ်​မင်း​က “သင်​တို့​၏​ဘုရင်​ကို လက်ဝါးကပ်တိုင်​ပေါ်​၌ ငါ​တင်​ရ​မည်​လော”​ဟု မေး​လျှင် ယဇ်ပုရောဟိတ်​အကြီးအကဲ​တို့​က “အကျွန်ုပ်​တို့​တွင် ဆီဇာ​ဧကရာဇ်​မှလွဲ၍ အခြား​ဘုရင်​မ​ရှိ​ပါ”​ဟု ပြန်​လျှောက်​ကြ​၏။ ထိုအခါ ပိလတ်​မင်း​သည် ယေရှု​ကို လက်ဝါးကပ်တိုင်​ပေါ်​၌​တင်​စေရန် သူ​တို့​လက်​သို့​အပ်လိုက်​သဖြင့် သူ​တို့​သည် ကိုယ်တော်​ကို​ခေါ်ဆောင်​သွား​ကြ​၏။ ကိုယ်တော်​သည် လက်ဝါးကပ်တိုင်​ကို ကိုယ်တိုင်​ထမ်း​လျက် ဦးခေါင်းခွံ​အရပ်​ဟု​ခေါ်​သော​နေရာ​သို့ ထွက်သွား​တော်မူ​၏။ (ထို​အရပ်​ကို ဟေဗြဲ​ဘာသာစကား​အားဖြင့် ဂေါလဂေါသ​ဟု​ခေါ်​သည်။) သူ​တို့​သည် ထို​အရပ်​၌ ကိုယ်တော်​ကို အခြား​သော​သူ​နှစ်​ဦး​တို့​နှင့်အတူ လက်ဝါးကပ်တိုင်​ပေါ်​၌​တင်​ကြ​၏။ ယေရှု​ကို​အလယ်​၌​ထား​၍ ထို​သူ​နှစ်​ဦး​တို့​ကို ကိုယ်တော်​၏​တစ်ဖက်တစ်ချက်စီ​၌​ထား​ကြ​၏။ ပိလတ်​မင်း​သည် ကမ္ပည်း​ကို​လည်း ရေး​ထိုး​၍ လက်ဝါးကပ်တိုင်​ပေါ်မှာ​တပ်​ထား​၏။ ထို​ကမ္ပည်း​တွင် “ဂျူး​လူမျိုး​တို့​၏​ဘုရင်၊ နာဇရက်​မြို့သား​ယေရှု”​ဟု ရေး​ထား​၏။ ယေရှု​ကို လက်ဝါးကပ်တိုင်​ပေါ်​၌​တင်​ကြ​သော​အရပ်​သည် မြို့​နှင့်​နီး​သည့်​အပြင် ထို​ကမ္ပည်း​ကို ဟေဗြဲ​ဘာသာ၊ လက်တင်​ဘာသာ​နှင့် ဂရိ​ဘာသာ​တို့​ဖြင့် ရေး​ထား​သည်​ဖြစ်၍ များစွာ​သော​ဂျူး​လူမျိုး​တို့​သည် ၎င်း​ကို​ဖတ်​ကြ​၏။ ထို့ကြောင့် ဂျူး​လူမျိုး​တို့​၏​ယဇ်ပုရောဟိတ်​အကြီးအကဲ​များ​က “ဂျူး​လူမျိုး​တို့​၏​ဘုရင်​ဟု မ​ရေး​ဘဲ ဤ​သူ​က ငါ​သည် ဂျူး​လူမျိုး​တို့​၏​ဘုရင်​ဖြစ်​သည်​ဟု​ဆို​ခဲ့​၏​ဟူ၍ ရေး​ပေး​ပါ”​ဟု ပိလတ်​မင်း​အား လျှောက်ထား​ကြ​၏။ ပိလတ်​မင်း​က​လည်း “ငါ​ရေး​ပြီး​သည့်​အတိုင်း ငါ​ရေး​ပြီ”​ဟု ပြန်​ပြော​လေ​၏။ စစ်သား​တို့​သည် ယေရှု​ကို လက်ဝါးကပ်တိုင်​ပေါ်​၌​တင်​ကြ​ပြီး​သောအခါ ကိုယ်တော်​၏​ဝတ်ရုံ​တော်​ကို လေး​ပိုင်း​ပိုင်း​၍ တစ်​ယောက်​တစ်​ပိုင်း​စီ​ယူ​ကြ​၏။ အတွင်း​အဝတ်​တော်​ကို​လည်း​ယူ​ကြ​ရာ ၎င်း​သည် ချုပ်ရိုး​မ​ရှိ​ဘဲ အထက်စွန်း​မှ တစ်ထည်​လုံး​ကို တစ်ဆက်​တည်း​ရက်​ထား​သည့် အဝတ်​ဖြစ်​သောကြောင့် “ဤ​အဝတ်​ကို​မ​ဆုတ်​ဘဲ မည်သူ​ရ​မည်​ကို မဲချ​ကြ​စို့”​ဟု အချင်းချင်း​ပြောဆို​ကြ​၏။ စစ်သား​တို့ ဤသို့​ပြု​ကြ​ခြင်း​မှာ “သူ​တို့​သည် အကျွန်ုပ်​၏​ဝတ်ရုံ​ကို အချင်းချင်း​ခွဲဝေ​ကြ​၍ အကျွန်ုပ်​၏​အဝတ်​အတွက် မဲ​ချ​ကြ​၏”​ဟု ကျမ်းစာ​၌​ဆို​ထား​သော​အရာ ပြည့်စုံ​ခြင်း​သို့​ရောက်​မည့်​အကြောင်း​တည်း။ ယေရှု​၏​လက်ဝါးကပ်တိုင်​တော်​အနီး​၌​ကား ယေရှု​၏​မယ်တော်၊ မယ်တော်​၏​ညီမ၊ ကလောဖ​၏​ဇနီး မာရိ​နှင့် မာဂဒလ​မြို့သူ​မာရိ​တို့​သည် ရပ်​နေ​ကြ​၏။ ယေရှု​သည် အနီး​၌​ရပ်​နေ​သည့် ချစ်​တော်မူ​သော​တပည့်​တော်​နှင့် မယ်တော်​ကို မြင်​တော်မူ​လျှင် မယ်တော်​အား“အသင်​အမျိုးသမီး၊ ကြည့်​လော့။ သင်​၏​သား​ပေတည်း”​ဟု မိန့်​တော်မူ​၏။ ထို့နောက် ထို​တပည့်​တော်​အား“ကြည့်​လော့။ သင်​၏​အမိ​ပေတည်း”​ဟု မိန့်​တော်မူ​၏။ ထို​အချိန်​မှစ၍ ထို​တပည့်​တော်​သည် မယ်တော်​ကို မိမိ​အိမ်​၌​ခေါ်​ထား​လေ​၏။ ထို့နောက် ယေရှု​သည် အမှု​အလုံးစုံ​ပြီးစီး​ပြီ​ဖြစ်​ကြောင်း သိ​တော်မူ​၍ ကျမ်းစာ​ကို​ပြည့်စုံ​စေရန်“ငါ​ရေငတ်​သည်”​ဟု မိန့်​တော်မူ​၏။ ထို​အရပ်​၌ ဝိုင်ချဉ်​အပြည့်​ရှိ​သော အိုး​တစ်​လုံး​ကို​ထားရှိ​သည်​ဖြစ်​၍ လူ​တို့​သည် ဝိုင်ချဉ်​ဝ​နေ​သော​ရေမြှုပ်​ကို ဟုဿုပ်​ရိုးတံ​အဖျား​၌​တပ်​လျက် နှုတ်ခမ်း​တော်​နား​သို့​ကပ်​ပေး​ကြ​၏။ ထိုသို့ ဝိုင်ချဉ်​ကို​ခံယူ​ပြီး​သောအခါ ယေရှု​သည်“အမှု​ပြီး​ပြီ”​ဟု မိန့်​တော်မူ​လျက် ဦးခေါင်း​တော်​ငိုက်စိုက်​ကျ​ကာ အသက်​ကို​စွန့်​တော်မူ​၏။ ထို​နေ့​သည် ပြင်ဆင်​ရာ​နေ့​ဖြစ်​ပြီး နောက်တစ်နေ့​သည် ကြီးမြတ်​သော​ဥပုသ်နေ့​ဖြစ်​သောကြောင့် ဂျူး​လူမျိုး​တို့​သည် ထို​ဥပုသ်နေ့​တွင် လက်ဝါးကပ်တိုင်​ပေါ်မှာ အလောင်း​များ​မ​ရှိ​စေ​လို​သဖြင့် လက်ဝါးကပ်တိုင်​ပေါ်၌ တင်​ထား​ခြင်း​ခံရ​သော​သူ​များ​၏​ခြေ​တို့​ကို​ချိုး​ပြီး အလောင်း​များ​ကို​ယူ​သွား​ခွင့်​ပေး​ရန် ပိလတ်​မင်း​ထံ တောင်းဆို​ကြ​၏။ ထို့ကြောင့် စစ်သား​တို့​သည်​လာ​၍ ယေရှု​နှင့်အတူ လက်ဝါးကပ်တိုင်​ပေါ်၌​တင်​ထား​ခြင်း​ခံရ​သူ ပထမ​တစ်ဦး​၏​ခြေ​နှင့် နောက်​တစ်ဦး​၏​ခြေ​တို့​ကို ချိုး​ကြ​၏။ သို့သော် ယေရှု​ထံသို့​ရောက်​၍ ကိုယ်တော်​သေဆုံး​ပြီ​ဖြစ်​ကြောင်း တွေ့မြင်​သောအခါ ခြေ​တော်​ကို​မ​ချိုး​ဘဲ စစ်သား​တစ်​ဦး​က နံဘေး​တော်​ကို လှံ​နှင့်​ထိုး​လေ​၏။ ထိုအခါ သွေး​နှင့်​ရေ​သည် ချက်ချင်း​ထွက်လာ​၏။ ဤ​အခြင်းအရာ​ကို​မြင်​သော​သူ​သည် သက်သေခံ​ခဲ့​၍ သူ​၏​သက်သေခံ​ချက်​သည်​မှန်ကန်​၏။ သင်​တို့​သည်​လည်း ယုံကြည်​ကြ​ရန် သူ​သည် မှန်ကန်​စွာ​ပြောဆို​နေ​ကြောင်း သူ​ကိုယ်တိုင်​သိ​၏။ ဤသို့​ဖြစ်ပျက်​ခဲ့​သည်​မှာ “သူ​၏​အရိုး​တစ်​ချောင်း​မျှ ချိုးဖဲ့​ခြင်း​မ​ခံရ”​ဟူသော​ကျမ်းချက်​ကို ပြည့်စုံ​စေရန်​ဖြစ်​၏။ တစ်ဖန် အခြား​သော​ကျမ်းချက်​၌ “သူ​တို့​သည် မိမိ​တို့​ထိုးဖောက်​သော​သူ​ကို ရှုမြင်​ရ​ကြ​လိမ့်မည်”​ဟု ဆို​ထား​၏။ ထိုသို့​ဖြစ်​ပြီး​သည့်​နောက် ဂျူး​လူမျိုး​တို့​ကို​ကြောက်​သောကြောင့် လျှို့ဝှက်​စွာ ယေရှု​၏​တပည့်​တော်​ဖြစ်​နေ​သော အရိမသဲ​မြို့သား ယောသပ်​ဆို​သူ​သည် ယေရှု​၏​အလောင်း​တော်​ကို ယူ​သွား​ခွင့်ပြု​ရန် ပိလတ်​မင်း​အား တောင်းဆို​လေ​၏။ ပိလတ်​မင်း​သည်​လည်း ခွင့်ပြု​လိုက်​သဖြင့် သူ​သည်​လာ​၍ အလောင်း​တော်​ကို ယူ​သွား​လေ​၏။ ယခင်​က ယေရှု​ထံသို့ ည​အချိန်​လာ​ဖူး​သော နိကောဒင်​သည်​လည်း မုရန်​နှင့်​အကျော်​ရောနှော​ထား​သော​နံ့သာ ပိဿာ​နှစ်ဆယ်​ခန့်​ကို ယူဆောင်​၍​လာ​လေ​၏။ ထို​သူ​တို့​သည် ယေရှု​၏​အလောင်း​တော်​ကို​ယူ​၍ ဂျူး​လူမျိုး​တို့​၏​သင်္ဂြိုဟ်​ခြင်း​ဆိုင်ရာ ဓလေ့​ထုံးစံ​အတိုင်း အလောင်း​တော်​ကို အမွှေးနံ့သာ​နှင့်အတူ ပိတ်ထည်​များ​ဖြင့်​ပတ်စည်း​ကြ​၏။ လက်ဝါးကပ်တိုင်​ပေါ်၌​တင်​ခြင်း​ခံ​တော်မူ​သော​အရပ်​တွင် ဥယျာဉ်​တစ်​ခု​ရှိ​၍ ထို​ဥယျာဉ်​၌ မည်သူ့​ကို​မျှ မ​သင်္ဂြိုဟ်​ဖူး​သေး​သော သင်္ချိုင်း​ဂူ​သစ်​တစ်​ခု​ရှိ​၏။ ထို​နေ့​သည် ဂျူး​လူမျိုး​တို့​၏​ပြင်ဆင်​ရာ​နေ့​ဖြစ်​ပြီး ထို​သင်္ချိုင်း​ဂူ​သည်​လည်း အနီး​တွင်​ရှိ​သောကြောင့် ယေရှု​ကို ထို​ဂူ​၌​သင်္ဂြိုဟ်​ကြ​၏။