ေ႐ွာလမုန္သီခ်င္း 2:4-16
ေ႐ွာလမုန္သီခ်င္း 2:4-16 MSBZ
အရွင္သည္ အကြၽႏ္ုပ္ကို စားေသာက္ပြဲက်င္းပရာအိမ္သို႔ ေခၚသြားပါ၏။ အကြၽႏ္ုပ္ေပၚ၌ရွိေသာအရွင္၏ေအာင္လံသည္ ေမတၱာျဖစ္ပါ၏။ အခ်စ္နာက်ေနေသာအကြၽႏ္ုပ္ကို စပ်စ္သီးေျခာက္ေကြၽး၍ အားျဖည့္ေပးပါ၏။ ပန္းသီးေကြၽး၍လည္း လန္းဆန္းေစပါ၏။ အရွင္၏လက္ဝဲလက္သည္ အကြၽႏ္ုပ္အဖို႔ ေခါင္းအုံး ျဖစ္ပါ၏။ လက္ယာလက္သည္ အကြၽႏ္ုပ္ကို ေပြ႕ဖက္ထားပါ၏။ အို ေဂ်႐ုဆလင္သမီးပ်ိဳတို႔၊ ေတာ၌က်င္လည္ေသာဒရယ္မေလးမ်ား၊ သမင္မေလးမ်ားကို တိုင္တည္က်ိန္ဆိုပါေလာ့။ ငါ့အခ်စ္သည္ သူ႔အလိုလိုမႏိုးလာမီတိုင္ေအာင္ သူ႔ကို မႏႈိးပါႏွင့္။ မထေစပါႏွင့္။ အကြၽႏ္ုပ္ခ်စ္သူ၏အသံပါတကား။ ၾကည့္ပါ။ ေတာင္တန္းမ်ားကို ေက်ာ္လႊားလ်က္၊ ေတာင္ကုန္းမ်ားတြင္ ခုန္ပ်ံလ်က္ လာေနၿပီ။ အကြၽႏ္ုပ္ခ်စ္သူသည္ ဒရယ္ပ်ိဳသဖြယ္၊ သမင္ပ်ိဳသဖြယ္ ျဖစ္ပါ၏။ ၾကည့္ပါ။ အကြၽႏ္ုပ္တို႔အိမ္ေနာက္နံရံတြင္ ရပ္ေန၏။ ျပတင္းေပါက္မ်ားမွ ၾကည့္ေန၏။ ရာဇမတ္ကြက္မ်ားၾကားမွ စိုက္ၾကည့္ေန၏။ အကြၽႏ္ုပ္ခ်စ္သူက အကြၽႏ္ုပ္အား ‘လွပေသာငါ့ခ်စ္သူေလး၊ ထပါ။ ငါႏွင့္အတူ လိုက္ခဲ့ပါ။ ၾကည့္ပါ။ ေဆာင္းရာသီ ကုန္ၿပီ။ မိုးလည္း ကုန္ဆုံးဆုတ္ခြာသြားေလၿပီ။ ေျမေပၚမွာ ပန္းမ်ား ပြင့္ေလၿပီ။ ေတးသီခ်င္းသီဆိုခ်ိန္ေရာက္ၿပီ။ ငါတို႔ျပည္တြင္ ခ်ိဳးကူသံလည္းၾကားရၿပီ။ သဖန္းပင္မွ သဖန္းသီးစိမ္းမ်ားလည္း မွည့္စျပဳလာၿပီ။ စပ်စ္ပင္မ်ားလည္း အပြင့္ပြင့္၍ ေမႊးႀကိဳင္ေလၿပီ။ လွပေသာငါ့ခ်စ္သူေလး၊ ထပါ။ ငါႏွင့္အတူ လိုက္ခဲ့ပါ။ ေက်ာက္ေဆာင္မ်ားၾကား၊ ေခ်ာက္ကမ္းပါးမ်ားၾကားတြင္ ခိုေအာင္းေနေသာ ငါ၏ခ်ိဳးငွက္ေလးေရ၊ သင့္မ်က္ႏွာကို ျမင္လိုပါ၏။ သင့္အသံကို ၾကားလိုပါ၏။ သင့္အသံသည္ နားဝင္ခ်ိဳလွ၏။ သင့္မ်က္ႏွာသည္လည္း တင့္တယ္လွပေပ၏’ဟု ဆို၏။” “အကြၽႏ္ုပ္တို႔၏စပ်စ္ပင္တို႔ ပြင့္ေလၿပီ။ စပ်စ္ပင္တို႔ကို ဖ်က္ဆီးေနေသာ ေျမေခြးႀကီးေျမေခြးငယ္မ်ားကို ဖမ္းဆီးေပးၾကပါ။” “အကြၽႏ္ုပ္ခ်စ္သူကို အကြၽႏ္ုပ္ပိုင္ပါ၏။ အကြၽႏ္ုပ္ကိုလည္း အကြၽႏ္ုပ္ခ်စ္သူ ပိုင္ပါ၏။ သူသည္ ႏွင္းပန္းေတာတြင္ သိုးထိန္းေလ့ရွိ၏။