႐ုသဝတၳဳ 2:1-18
႐ုသဝတၳဳ 2:1-18 MSBZ
ေနာမိ၏ခင္ပြန္းသည္၌ ေဗာဇဟု အမည္ရွိေသာ ခ်မ္းသာႂကြယ္ဝသူေဆြမ်ိဳးတစ္ဦးရွိ၏။ သူသည္ ဧလိမလက္မ်ိဳးႏြယ္စုမွ ဆင္းသက္လာ၏။ ေမာဘအမ်ိဳးသမီး႐ုသက ေနာမိအား “လယ္ထဲသို႔ အကြၽႏ္ုပ္သြားပါရေစ။ ခြင့္ျပဳသူရွိလွ်င္ ေကာက္ရိတ္သမားတို႔ေနာက္မွ ေကာက္သင္းေကာက္ပါရေစ”ဟု ဆိုလွ်င္ ေနာမိက “ငါ့သမီး၊ သြားပါ”ဟု ဆို၏။ ႐ုသလည္း လယ္ထဲသို႔ ထြက္သြား၍ ေကာက္ရိတ္သမားတို႔ေနာက္မွလိုက္ၿပီး ေကာက္သင္းေကာက္ရာ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ ထိုလယ္ကြက္သည္ ဧလိမလက္မ်ိဳးႏြယ္စုဝင္ ေဗာဇပိုင္ေသာလယ္ကြက္ျဖစ္ေန၏။ ထိုစဥ္ ေဗာဇသည္ ဗက္လင္ၿမိဳ႕မွ ေရာက္လာ၍ ေကာက္ရိတ္သမားတို႔အား “ထာဝရဘုရားသည္ သင္တို႔ႏွင့္အတူ ရွိပါေစေသာ”ဟု ႏႈတ္ဆက္လွ်င္ သူတို႔ကလည္း “ထာဝရဘုရားသည္ သခင့္ကို ေကာင္းခ်ီးေပးေတာ္မူပါေစေသာ”ဟု ျပန္ႏႈတ္ဆက္ၾက၏။ ေဗာဇကလည္း မိမိအေစအပါးျဖစ္သည့္ အလုပ္သမားေခါင္းေဆာင္အား “ထိုအမ်ိဳးသမီးသည္ အဘယ္ကနည္း”ဟု ေမးလွ်င္ သူ၏အေစအပါး ေကာက္ရိတ္သမားေခါင္းေဆာင္က “သူသည္ ေနာမိႏွင့္အတူ ေမာဘျပည္မွလိုက္လာေသာ ေမာဘအမ်ိဳးသမီး ျဖစ္ပါ၏။ သူက ‘အကြၽႏ္ုပ္ ေကာက္သင္းေကာက္ပါရေစ၊ ေကာက္ရိတ္သမားတို႔ေနာက္မွ က်န္ခဲ့ေသာသီးႏွံကို ေကာက္သိမ္းပါရေစ’ဟု လာ၍ခြင့္ေတာင္းၿပီး မနက္ကတည္းက ယခုခ်ိန္ထိ ေကာက္သင္းေကာက္ပါ၏။ ယခုမွသာ တဲတြင္ ခဏနားေနပါသည္”ဟု ျပန္ေျပာျပ၏။ ထိုအခါ ေဗာဇက ႐ုသအား “ငါ့သမီး၊ နားေထာင္ပါ။ အျခားလယ္ကြက္သို႔သြား၍ ေကာက္သင္းမေကာက္ႏွင့္။ ဤေနရာမွ ထြက္မသြားႏွင့္။ ငါ့အေစအပါးမိန္းကေလးတို႔အနားမွာသာ ေနပါ။ လုလင္တို႔ ေကာက္ရိတ္ေသာလယ္ကြက္ကိုၾကည့္မွတ္၍ သူတို႔ေနာက္သို႔လိုက္ပါ။ သူတို႔သည္ သင့္ကို မထိပါးေစရန္ ငါမွာထားၿပီ။ ေရဆာလွ်င္ လုလင္တို႔ ခပ္ထားေသာေရအိုးထဲမွေရကို သြား၍ခပ္ေသာက္ပါ”ဟု ဆို၏။ ႐ုသကလည္း ေျမမွာပ်ပ္ဝပ္လ်က္ “တစ္ပါးအမ်ိဳးသားျဖစ္ေသာအကြၽႏ္ုပ္ကို သခင္က အဘယ္ေၾကာင့္ အသိအမွတ္ျပဳမ်က္ႏွာသာေပးပါသနည္း”ဟု ေမးရာ ေဗာဇကလည္း “သင္သည္ ခင္ပြန္းသည္ေသဆုံးၿပီးေနာက္ သင့္ေယာကၡမကို ျပဳစုခဲ့ရေၾကာင္း၊ သင့္မိဘ၊ သင့္ေမြးရပ္ေျမကိုစြန႔္ၿပီး ယခင္က သင္မသိခဲ့ဖူးေသာလူမ်ိဳးတို႔ထံ လာခဲ့ရေၾကာင္းကို ငါ အလုံးစုံၾကားသိရၿပီ။ သင္ျပဳခဲ့သည့္အတိုင္း ထာဝရဘုရား သင့္အား ျပန္လည္ေက်းဇူးျပဳပါေစေသာ။ သင္သည္ အစၥေရးလူမ်ိဳးတို႔၏ဘုရားသခင္ ထာဝရဘုရား၏အေတာင္ေတာ္အရိပ္ေအာက္၌ လာေရာက္ခိုလႈံသည္ျဖစ္၍ ထိုအရွင္ထံမွ အက်ိဳးေက်းဇူးႂကြယ္ဝစြာ ခံစားရပါေစေသာ”ဟု ျပန္ေျပာ၏။ ႐ုသကလည္း “အကြၽႏ္ုပ္၏သခင္၊ အကြၽႏ္ုပ္သည္ သခင့္ေရွ႕တြင္ မ်က္ႏွာရပါေစ။ အကြၽႏ္ုပ္သည္ သခင္၏ကြၽန္မတစ္ဦးမဟုတ္ေသာ္လည္း သခင္သည္ အကြၽႏ္ုပ္အား ၾကင္နာစြာစကားဆို၍ႏွစ္သိမ့္ပါၿပီ”ဟု ျပန္ေျပာ၏။ စားေသာက္ခ်ိန္ေရာက္ေသာအခါ ေဗာဇက ႐ုသအား “မုန႔္ လာစားပါ။ မုန႔္ကို ဝိုင္အခ်ဥ္ရည္ႏွင့္ တို႔စားပါ”ဟု ဆိုသျဖင့္ သူသည္ ေကာက္ရိတ္သမားတို႔ထိုင္ေသာေဘးတြင္ ဝင္ထိုင္၏။ ထိုအခါ ေဗာဇက သူ႔အား မုန႔္ဆန္းကိုလွမ္းေပးသျဖင့္ သူသည္ ဝေအာင္စားၿပီး က်န္ေသာမုန႔္ကို သိမ္းထား၏။ ထို႔ေနာက္ သူသည္ ေကာက္သင္းေကာက္ရန္ ထသြားေသာအခါ ေဗာဇက ငယ္သားတို႔အား “သူသည္ ေကာက္လႈိင္းမ်ားၾကား၌ေကာက္ယူလွ်င္လည္း သူ႔ကို အျပစ္မေျပာၾကႏွင့္။ သင္တို႔ရိတ္ထားေသာေကာက္ဆုပ္ထဲမွ ေကာက္ႏွံအခ်ိဳ႕ကို ခ်ထားခဲ့ပါ။ သူေကာက္ယူပါေစ။ သူ႔ကို အျပစ္မေျပာၾကႏွင့္”ဟု မွာထားေလ၏။ ႐ုသလည္း ညေနတိုင္ေအာင္ လယ္ထဲ၌ေကာက္သင္းေကာက္ၿပီး ေကာက္ထားေသာေကာက္ႏွံကို ႐ိုက္ေႁခြေသာအခါ မုေယာစပါးတစ္ဧဖာခန႔္ ရ၏။ သူသည္ ၿမိဳ႕သို႔ျပန္သြား၍ ေကာက္သင္းေကာက္ရာမွရခဲ့ေသာထိုမုေယာစပါးကို ေယာကၡမအား ျပ၏။ ထို႔ျပင္ သူဝေအာင္စားၿပီးမွ က်န္ေသးေသာမုန႔္ကိုလည္း ေယာကၡမအား ေပး၏။