ဗ်ာဒိတ္က်မ္း 9:1-21
ဗ်ာဒိတ္က်မ္း 9:1-21 MSBZ
ပၪၥမေကာင္းကင္တမန္သည္ တံပိုးခရာကိုမႈတ္လိုက္ေသာအခါ ေကာင္းကင္မွေျမႀကီးေပၚသို႔က်လာေသာ ၾကယ္တစ္လုံးကို ငါျမင္ရ၏။ ထိုၾကယ္အား အတိုင္းမသိနက္ရႈိင္းေသာတြင္း၏ေသာ့ကို ေပးအပ္ထား၏။ သူသည္ ထိုအတိုင္းမသိနက္ရႈိင္းေသာတြင္းကို ဖြင့္လိုက္ေသာအခါ မီးဖိုႀကီး၏မီးခိုးကဲ့သို႔ေသာမီးခိုးမ်ားသည္ ထိုတြင္းထဲမွတက္လာၿပီး ထိုတြင္း၏မီးခိုးမ်ားေၾကာင့္ ေနႏွင့္အာကာသသည္ ေမွာင္မိုက္သြားေလ၏။ ထို႔ေနာက္ ထိုမီးခိုးထဲမွ က်ိဳင္းေကာင္မ်ားသည္ ေျမႀကီးေပၚသို႔ထြက္လာၾက၏။ သူတို႔အား ေျမႀကီး၏ကင္းၿမီးေကာက္တို႔၌ရွိသည့္ အစြမ္းကဲ့သို႔ေသာအစြမ္းကို ေပးအပ္ထား၏။ ေျမႀကီးေပၚရွိျမက္ပင္မ်ားႏွင့္ မည္သည့္စိမ္းလန္းေသာအရာ၊ သို႔မဟုတ္ မည္သည့္သစ္ပင္ကိုမွ် ေဘးမသင့္ေစဘဲ နဖူးေပၚတြင္ ဘုရားသခင္၏တံဆိပ္ေတာ္မရွိေသာသူတို႔ကိုသာ ေဘးသင့္ေစရန္ သူတို႔အားမွာထား၏။ ထို႔ျပင္ လူတို႔ကိုအေသမသတ္ဘဲ ငါးလပတ္လုံးညႇဥ္းဆဲေသာအခြင့္ကိုေပးထား၏။ လူတို႔ခံရသည့္ေဝဒနာသည္ လူကို ကင္းၿမီးေကာက္ထိုးေသာအခါ ခံရသည့္ေဝဒနာမ်ိဳးႏွင့္တူ၏။ ထိုေန႔ရက္မ်ား၌ လူတို႔သည္ ေသျခင္းကိုရွာၾကလိမ့္မည္။ သို႔ေသာ္ ေတြ႕ၾကမည္မဟုတ္။ အလြန္ေသခ်င္ေသာ္လည္း ေသျခင္းသည္ သူတို႔ထံမွ ထြက္ေျပးလိမ့္မည္။ ထိုက်ိဳင္းေကာင္တို႔၏သဏၭာန္သည္ စစ္ပြဲအတြက္ျပင္ဆင္ထားေသာ စစ္ျမင္းႏွင့္တူ၏။ သူတို႔၏ဦးေခါင္းေပၚ၌ ေ႐ႊသရဖူကဲ့သို႔ေသာအရာရွိ၍ သူတို႔၏မ်က္ႏွာသည္ လူမ်က္ႏွာႏွင့္တူ၏။ သူတို႔၌ မိန္းမဆံပင္ႏွင့္တူေသာဆံပင္ရွိ၍ သူတို႔၏သြားသည္ ျခေသၤ့သြားကဲ့သို႔ျဖစ္၏။ သူတို႔၌ သံရင္အုပ္တန္ဆာႏွင့္တူေသာ ရင္အုပ္တန္ဆာရွိ၍ သူတို႔၏ေတာင္ပံခတ္သံသည္ စစ္ပြဲသို႔ေျပးသြားသည့္ မ်ားစြာေသာျမင္းရထားတို႔၏အသံႏွင့္တူ၏။ သူတို႔တြင္ ကင္းၿမီးေကာက္ကဲ့သို႔ ဆူးပါေသာအၿမီးရွိ၍ ထိုအၿမီး၌ လူတို႔ကို ငါးလတိုင္တိုင္ေဘးသင့္ေစႏိုင္ေသာအစြမ္းရွိ၏။ သူတို႔၏ဘုရင္ကား အတိုင္းမသိနက္ရႈိင္းရာအရပ္၏ေစတမန္ျဖစ္၏။ ထိုသူ၏အမည္မွာ ေဟၿဗဲဘာသာစကားအားျဖင့္ အဗဒၵဳန္ဟူ၍ျဖစ္ၿပီး ဂရိဘာသာစကားအားျဖင့္ အေပါလ်ဳန္ဟူ၍ျဖစ္၏။ ပထမအမဂၤလာသည္ လြန္သြားေလၿပီ။ ဤအရာမ်ား၏ေနာက္တြင္ အမဂၤလာႏွစ္မ်ိဳးလာဦးမည္။ ဆ႒မေကာင္းကင္တမန္သည္ တံပိုးခရာကိုမႈတ္လိုက္ေသာအခါ ဘုရားသခင္၏ေရွ႕ေတာ္၌ရွိေသာ ေ႐ႊယဇ္ပလႅင္၏ဦးခ်ိဳေလးေခ်ာင္းထံမွ ထြက္လာေသာအသံက ထိုတံပိုးခရာရွိေသာဆ႒မေကာင္းကင္တမန္အား “ႀကီးမားေသာယူဖေရးတီးျမစ္နားမွာ ခ်ည္ေႏွာင္ထားေသာေကာင္းကင္တမန္ေလးပါးတို႔ကို ေျဖလႊတ္လိုက္ေလာ့”ဟု ဆိုသည္ကို ငါၾကားရ၏။ ထိုအခါ ထိုႏွစ္၊ ထိုလ၊ ထိုေန႔ရက္ႏွင့္ ထိုအခ်ိန္နာရီအတြက္ ျပင္ဆင္ထားေသာေကာင္းကင္တမန္ေလးပါးတို႔သည္ လူသားသုံးပုံတစ္ပုံကိုသတ္ျဖတ္ရန္ ေျဖလႊတ္ျခင္းခံရၾက၏။ ျမင္းစီးသူရဲတို႔၏အေရအတြက္မွာ သန္းေပါင္းႏွစ္ရာျဖစ္၏။ သူတို႔၏အေရအတြက္ကို ငါၾကားရ၏။ ဗ်ာဒိတ္႐ူပါ႐ုံ၌ ငါျမင္ရေသာ ျမင္းတို႔ႏွင့္ျမင္းစီးသူရဲတို႔မွာ ဤသို႔ျဖစ္၏။ ျမင္းစီးသူရဲတို႔၌ မီးလွ်ံေရာင္၊ နက္ျပာေရာင္ႏွင့္ ကန႔္ကဲ့သို႔ဝါေသာ ရင္အုပ္တန္ဆာမ်ားရွိၾက၏။ ျမင္းတို႔၏ဦးေခါင္းသည္ ျခေသၤ့၏ဦးေခါင္းႏွင့္တူ၍ သူတို႔၏ခံတြင္းထဲမွ မီးလွ်ံ၊ မီးခိုးႏွင့္ ကန႔္မ်ားထြက္ေနၾက၏။ သူတို႔၏ခံတြင္းထဲမွထြက္သည့္ မီးလွ်ံ၊ မီးခိုးႏွင့္ ကန႔္တည္းဟူေသာ ဤေဘးဒဏ္သုံးပါးတို႔ေၾကာင့္ လူသားသုံးပုံတစ္ပုံေသၾက၏။ ျမင္းတို႔၏အစြမ္းသည္ သူတို႔၏ခံတြင္းႏွင့္အၿမီးတို႔၌ရွိ၏။ သူတို႔၏အၿမီးသည္ ေႁမြႏွင့္တူၿပီး ဦးေခါင္းရွိ၍ ထိုဦးေခါင္းအားျဖင့္ လူတို႔အားေဘးသင့္ေစ၏။ ထိုေဘးဒဏ္မ်ားျဖင့္ မေသဘဲက်န္ခဲ့ေသာသူတို႔သည္ နတ္ဆိုးမ်ားကိုလည္းေကာင္း၊ ေ႐ႊ၊ ေငြ၊ ေၾကးနီ၊ ေက်ာက္၊ သစ္သားတို႔ျဖင့္ ျပဳလုပ္ထားေသာ မျမင္ႏိုင္၊ မၾကားႏိုင္၊ လမ္းမေလွ်ာက္ႏိုင္သည့္ ႐ုပ္တုမ်ားကိုလည္းေကာင္း မကိုးကြယ္ဘဲေနရန္ မိမိတို႔လက္ျဖင့္ျပဳလုပ္ေသာအရာမ်ားအတြက္ ေနာင္တမရၾက။ မိမိတို႔ျပဳခဲ့ေသာ လူသတ္ျခင္း၊ ျပဳစားျခင္း၊ တရားႏွင့္မညီေမထုန္ျပဳျခင္းႏွင့္ ခိုးယူျခင္းတို႔အတြက္လည္း ေနာင္တမရဘဲေနၾက၏။