ဗ်ာဒိတ္က်မ္း 8:1-13
ဗ်ာဒိတ္က်မ္း 8:1-13 MSBZ
သိုးသငယ္ေတာ္သည္ သတၱမတံဆိပ္ကိုဖြင့္ေသာအခါ ေကာင္းကင္၌ နာရီဝက္ခန႔္မွ် ဆိတ္ၿငိမ္ျခင္းရွိ၏။ ထို႔ေနာက္ ဘုရားသခင္၏ေရွ႕ေတာ္၌ ရပ္ေနေသာေကာင္းကင္တမန္ခုနစ္ပါးကို ငါျမင္ရ၏။ သူတို႔အား တံပိုးခရာခုနစ္ခုကိုေပးထား၏။ တစ္ဖန္ အျခားေသာေကာင္းကင္တမန္တစ္ပါးသည္ နံ႔သာပူေဇာ္ရာေ႐ႊခြက္ကိုကိုင္လ်က္ ယဇ္ပလႅင္အနားသို႔လာ၍ရပ္ေလရာ သန႔္ရွင္းသူအေပါင္းတို႔၏ဆုေတာင္းခ်က္မ်ားႏွင့္ေပါင္းစပ္၍ ပလႅင္ေတာ္ေရွ႕၌ရွိသည့္ ေ႐ႊယဇ္ပလႅင္ေပၚတြင္ဆက္ကပ္ရန္ မ်ားစြာေသာနံ႔သာေပါင္းကို သူ႔အားေပးေလ၏။ ထိုအခါ နံ႔သာေပါင္း၏အခိုးအေငြ႕သည္ သန႔္ရွင္းသူတို႔၏ဆုေတာင္းခ်က္မ်ားႏွင့္အတူ ေကာင္းကင္တမန္၏လက္ထဲမွ ဘုရားသခင္၏ေရွ႕ေတာ္သို႔တက္သြားေလ၏။ ထို႔ေနာက္ ထိုေကာင္းကင္တမန္သည္ နံ႔သာပူေဇာ္ရာခြက္ကိုယူ၍ ၎ကို ယဇ္ပလႅင္၏မီးႏွင့္ျပည့္ေစၿပီးလွ်င္ ေျမႀကီးေပၚသို႔ပစ္ခ်လိုက္ရာ လွ်ပ္စီးလက္ျခင္း၊ အသံျမည္ဟည္းျခင္း၊ မိုးခ်ဳန္းျခင္းႏွင့္ ငလ်င္လႈပ္ျခင္းမ်ား ျဖစ္ေပၚေလ၏။ ထိုအခါ တံပိုးခရာခုနစ္ခုရွိေသာ ေကာင္းကင္တမန္ခုနစ္ပါးတို႔သည္ တံပိုးခရာကိုမႈတ္ရန္ ျပင္ဆင္ၾက၏။ ပထမေကာင္းကင္တမန္သည္ တံပိုးခရာကိုမႈတ္လိုက္ေသာအခါ ေသြးႏွင့္ေရာေႏွာေသာ မိုးသီးႏွင့္မီးတို႔ျဖစ္ေပၚလာ၍ ေျမႀကီးေပၚသို႔ပစ္ခ်ျခင္းခံရ၏။ ထိုအခါ ေျမႀကီး၏သုံးပုံတစ္ပုံသည္ ေလာင္ကြၽမ္း၍ သစ္ပင္မ်ား၏သုံးပုံတစ္ပုံႏွင့္ စိမ္းလန္းေသာျမက္ပင္ရွိသမွ်တို႔သည္လည္း ေလာင္ကြၽမ္းသြား၏။ ဒုတိယေကာင္းကင္တမန္သည္ တံပိုးခရာကိုမႈတ္လိုက္ေသာအခါ မီးေတာက္ေလာင္ေနသည့္ ႀကီးမားေသာေတာင္ကဲ့သို႔ေသာအရာသည္ ပင္လယ္ထဲသို႔ပစ္ခ်ျခင္းခံရ၏။ ထိုအခါ ပင္လယ္သုံးပုံတစ္ပုံသည္ ေသြးျဖစ္သြားသျဖင့္ ပင္လယ္၌ရွိေသာ သက္ရွိသတၱဝါသုံးပုံတစ္ပုံသည္ ေသၾက၏။ သေဘၤာမ်ားသုံးပုံတစ္ပုံသည္လည္း ဖ်က္ဆီးျခင္းခံရၾက၏။ တတိယေကာင္းကင္တမန္သည္ တံပိုးခရာကိုမႈတ္လိုက္ေသာအခါ မီးရႉးသဖြယ္ေတာက္ေလာင္ေနေသာ ၾကယ္ႀကီးတစ္လုံးသည္ ေကာင္းကင္မွေႂကြက်၍ ျမစ္မ်ား၏သုံးပုံတစ္ပုံအေပၚႏွင့္ စမ္းေရတြင္းမ်ားအေပၚသို႔ က်ေလ၏။ ထိုၾကယ္၏အမည္ကား ေဒါနဟူ၍ျဖစ္ၿပီး ေရ၏သုံးပုံတစ္ပုံသည္ ေဒါနကဲ့သို႔ခါးသြား၏။ ေရခါးသျဖင့္ ထိုေရေၾကာင့္ မ်ားစြာေသာလူတို႔သည္ ေသၾက၏။ စတုတၳေကာင္းကင္တမန္သည္ တံပိုးခရာကိုမႈတ္လိုက္ေသာအခါ ေန၏သုံးပုံတစ္ပုံ၊ လ၏သုံးပုံတစ္ပုံ၊ ၾကယ္မ်ား၏သုံးပုံတစ္ပုံတို႔သည္ ထိပါးတိုက္ခိုက္ျခင္းခံရသျဖင့္ ၎တို႔၏သုံးပုံတစ္ပုံသည္ ေမွာင္မည္းသြားေလ၏။ ေန႔၏သုံးပုံတစ္ပုံသည္လည္း အလင္းေရာင္ကြယ္ေပ်ာက္လ်က္ ညသည္လည္း ထိုနည္းတူျဖစ္၏။ ထို႔ေနာက္ ငါၾကည့္လွ်င္ ေကာင္းကင္အလယ္တြင္ ပ်ံသန္းေနေသာလင္းယုန္တစ္ေကာင္က “ေကာင္းကင္တမန္သုံးပါးတို႔မႈတ္ေတာ့မည့္ က်န္ရွိေသာတံပိုးခရာတို႔၏အသံေၾကာင့္ ကမာၻေျမႀကီးေပၚတြင္ေနထိုင္ေသာသူတို႔သည္ အမဂၤလာ၊ အမဂၤလာ၊ အမဂၤလာရွိၾက၏”ဟု က်ယ္ေလာင္ေသာအသံျဖင့္ဆိုသည္ကို ငါၾကားရ၏။