ဗ်ာဒိတ္က်မ္း 7:1-17
ဗ်ာဒိတ္က်မ္း 7:1-17 MSBZ
ထို႔ေနာက္ ေကာင္းကင္တမန္ေလးပါးသည္ ကမာၻေျမႀကီး၏ေထာင့္ေလးေထာင့္တြင္ရပ္လ်က္ ေျမႀကီးေပၚသို႔လည္းေကာင္း၊ ပင္လယ္ေပၚသို႔လည္းေကာင္း၊ သစ္ပင္ရွိသမွ်အေပၚသို႔လည္းေကာင္း ေလမတိုက္ေစရန္ ေျမႀကီးေလးမ်က္ႏွာ၏ေလတို႔အား ထိန္းခ်ဳပ္ထားသည္ကို ငါျမင္ရ၏။ တစ္ဖန္ အျခားေသာေကာင္းကင္တမန္တစ္ပါးသည္ အသက္ရွင္ေတာ္မူေသာဘုရားသခင္၏တံဆိပ္ေတာ္ကို ကိုင္ေဆာင္လ်က္ ေနထြက္ရာအရပ္မွတက္လာသည္ကို ငါျမင္ရ၏။ ထိုေကာင္းကင္တမန္သည္ ေျမႀကီးႏွင့္ပင္လယ္တို႔ကို ေဘးသင့္ေစႏိုင္ေသာအခြင့္ရရွိထားသည့္ ေကာင္းကင္တမန္ေလးပါးတို႔အား “ငါတို႔ဘုရားသခင္၏အေစအပါးတို႔၏နဖူးေပၚတြင္ တံဆိပ္ခတ္ႏွိပ္မၿပီးမခ်င္း ေျမႀကီး၊ ပင္လယ္ႏွင့္ သစ္ပင္တို႔ကို ေဘးမသင့္ေစႏွင့္”ဟု က်ယ္ေလာင္ေသာအသံျဖင့္ေႂကြးေၾကာ္၏။ ထို႔ေနာက္ တံဆိပ္ခတ္ႏွိပ္ျခင္းခံရေသာသူတို႔၏အေရအတြက္ကို ငါၾကားရ၏။ အစၥေရးအမ်ိဳးသားတို႔၏မ်ိဳးႏြယ္စုအားလုံးထဲမွ တစ္သိန္းေလးေသာင္းေလးေထာင္တို႔သည္ တံဆိပ္ခတ္ႏွိပ္ျခင္းခံရၾက၏။ ယုဒအႏြယ္ထဲမွ တစ္ေသာင္းႏွစ္ေထာင္တို႔သည္ တံဆိပ္ခတ္ႏွိပ္ျခင္းခံရ၍ ႐ုဗင္အႏြယ္ထဲမွ တစ္ေသာင္းႏွစ္ေထာင္၊ ဂဒ္အႏြယ္ထဲမွ တစ္ေသာင္းႏွစ္ေထာင္၊ အာရွာအႏြယ္ထဲမွ တစ္ေသာင္းႏွစ္ေထာင္၊ နႆလိအႏြယ္ထဲမွ တစ္ေသာင္းႏွစ္ေထာင္၊ မနာေရွအႏြယ္ထဲမွ တစ္ေသာင္းႏွစ္ေထာင္၊ ရွိေမာင္အႏြယ္ထဲမွ တစ္ေသာင္းႏွစ္ေထာင္၊ ေလဝိအႏြယ္ထဲမွ တစ္ေသာင္းႏွစ္ေထာင္၊ ဣသခါအႏြယ္ထဲမွ တစ္ေသာင္းႏွစ္ေထာင္၊ ဇာဗုလုန္အႏြယ္ထဲမွ တစ္ေသာင္းႏွစ္ေထာင္၊ ေယာသပ္အႏြယ္ထဲမွ တစ္ေသာင္းႏွစ္ေထာင္၊ ဗယၤာမိန္အႏြယ္ထဲမွ တစ္ေသာင္းႏွစ္ေထာင္တို႔သည္ တံဆိပ္ခတ္ႏွိပ္ျခင္းခံရၾက၏။ ထို႔ေနာက္ ငါၾကည့္လိုက္ရာ တိုင္းႏိုင္ငံ၊ မ်ိဳးႏြယ္စု၊ လူမ်ိဳးႏွင့္ ဘာသာစကားအသီးသီးတို႔မွ မည္သူမွ်မေရတြက္ႏိုင္သည့္မ်ားစြာေသာလူအစုအေဝးသည္ ျဖဴေသာဝတ္လုံကိုဝတ္ဆင္ထားလ်က္ သူတို႔လက္၌ စြန္ပလြံခက္မ်ားကိုင္ေဆာင္ကာ ပလႅင္ေတာ္ႏွင့္သိုးသငယ္ေတာ္ေရွ႕တြင္ ရပ္ေနၾက၏။ သူတို႔က “ကယ္တင္ျခင္းသည္ ပလႅင္ေတာ္ေပၚတြင္ထိုင္ေတာ္မူေသာ ငါတို႔၏ဘုရားသခင္ႏွင့္ သိုးသငယ္ေတာ္၌ရွိ၏”ဟု က်ယ္ေလာင္ေသာအသံျဖင့္ေႂကြးေၾကာ္ၾက၏။ ေကာင္းကင္တမန္အေပါင္းတို႔သည္ ပလႅင္ေတာ္၊ သက္ႀကီးဝါႀကီးတို႔ႏွင့္ သတၱဝါေလးပါးတို႔၏ပတ္လည္၌ ရပ္ေနၾက၏။ သူတို႔သည္လည္း ပလႅင္ေတာ္ေရွ႕၌ပ်ပ္ဝပ္လ်က္ ဘုရားသခင္ကိုရွိခိုးကာ “အာမင္။ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာ၊ ဘုန္းအသေရ၊ ဉာဏ္ပညာ၊ ေက်းဇူးေတာ္ခ်ီးမြမ္းျခင္း၊ ဂုဏ္သေရ၊ တန္ခိုးႏွင့္ အစြမ္းသတၱိတို႔သည္ ငါတို႔ဘုရားသခင္၌ ကမာၻအဆက္ဆက္ရွိပါေစေသာ။ အာမင္”ဟု ႁမြက္ဆိုၾက၏။ ထို႔ေနာက္ သက္ႀကီးဝါႀကီးတို႔ထဲမွတစ္ပါးက “ျဖဴေသာဝတ္လုံကိုဝတ္ဆင္ထားေသာဤသူတို႔သည္ မည္သူတို႔နည္း။ မည္သည့္အရပ္မွလာၾကသနည္း”ဟု ငါ့အားေမး၏။ ငါကလည္း “သခင္၊ ကိုယ္ေတာ္သိပါ၏”ဟု ျပန္ေလွ်ာက္လွ်င္ ထိုသူက “ဤသူတို႔သည္ ႀကီးစြာေသာဆင္းရဲဒုကၡထဲမွ ထြက္လာေသာသူမ်ားျဖစ္ၾက၏။ သူတို႔သည္ မိမိတို႔၏ဝတ္လုံမ်ားကို သိုးသငယ္ေတာ္၏ေသြးေတာ္အားျဖင့္ ေလွ်ာ္ဖြပ္လ်က္ ျဖဴေဖြးေစၾက၏။ ထို႔ေၾကာင့္ သူတို႔သည္ ဘုရားသခင္၏ပလႅင္ေတာ္ေရွ႕၌ေန၍ ကိုယ္ေတာ္၏ဗိမာန္ေတာ္တြင္ ေန႔ေရာညပါ ကိုယ္ေတာ္ကိုဝတ္ျပဳရၾက၏။ ပလႅင္ေတာ္ေပၚတြင္ထိုင္ေတာ္မူေသာအရွင္သည္လည္း သူတို႔ႏွင့္အတူစံျမန္းေတာ္မူလိမ့္မည္။ သူတို႔သည္ ေနာက္တစ္ဖန္ ဆာေလာင္ျခင္း၊ ေရငတ္ျခင္း ရွိေတာ့မည္မဟုတ္။ ေန၊ သို႔မဟုတ္ အျခားမည္သည့္အပူရွိန္မွ် သူတို႔အေပၚက်ေရာက္မည္မဟုတ္။ အေၾကာင္းမူကား ပလႅင္ေတာ္အလယ္တြင္ရွိေသာသိုးသငယ္ေတာ္သည္ သူတို႔ကိုအုပ္ထိန္း၍ အသက္ေရထြက္ရာစမ္းေရတြင္းသို႔ သူတို႔ကိုလမ္းျပပို႔ေဆာင္ေတာ္မူလိမ့္မည္။ ဘုရားသခင္သည္လည္း သူတို႔၏မ်က္စိမွ မ်က္ရည္ရွိသမွ်တို႔ကို သုတ္ေပးေတာ္မူလိမ့္မည္”ဟု ဆို၏။
သမၼာက်မ္းစာအက္ပ္
ကေလးမ်ားအတြက္ သမၼာက်မ္းစာအက္ပ္
