ဗ်ာဒိတ္က်မ္း 6:1-17
ဗ်ာဒိတ္က်မ္း 6:1-17 MSBZ
ထို႔ေနာက္ သိုးသငယ္ေတာ္သည္ တံဆိပ္ခုနစ္ခုထဲမွ တစ္ခုကိုဖြင့္ေသာအခါ ငါၾကည့္လွ်င္ သတၱဝါေလးပါးတို႔ထဲမွတစ္ပါးက မိုးခ်ဳန္းသံကဲ့သို႔ေသာအသံျဖင့္ “လာေလာ့”ဟု ဆိုသည္ကို ငါၾကားရ၏။ ထိုအခါ ငါၾကည့္လိုက္ရာ ျမင္းျဖဴတစ္ေကာင္ရွိ၍ ထိုျမင္းေပၚတြင္စီးေသာသူ၌ ေလးတစ္လက္ပါ၏။ သူသည္ သရဖူတစ္ခုကိုရရွိၿပီး ေအာင္ျမင္ျခင္းအေပၚ၌ ဆက္၍ေအာင္ျမင္ရန္ ထြက္ခြာသြား၏။ သိုးသငယ္ေတာ္သည္ ဒုတိယတံဆိပ္ကိုဖြင့္ေသာအခါ ဒုတိယသတၱဝါက “လာေလာ့”ဟု ဆိုသည္ကို ငါၾကားရ၏။ ထိုအခါ နီရဲေသာအျခားျမင္းတစ္ေကာင္ထြက္လာ၏။ ထိုျမင္းေပၚတြင္စီးေသာသူသည္ လူတို႔အား အခ်င္းခ်င္းသတ္ျဖတ္ၾကေစရန္ ေျမႀကီးေပၚမွ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈကို႐ုပ္သိမ္းရေသာအခြင့္ကိုရရွိ၏။ ႀကီးမားေသာဓားတစ္လက္ကိုလည္း သူ႔အားေပးေလ၏။ သိုးသငယ္ေတာ္သည္ တတိယတံဆိပ္ကိုဖြင့္ေသာအခါ တတိယသတၱဝါက “လာေလာ့”ဟု ဆိုသည္ကို ငါၾကားရ၏။ ထိုအခါ ငါၾကည့္လိုက္ရာ ျမင္းနက္တစ္ေကာင္ရွိ၍ ထိုျမင္းေပၚတြင္စီးေသာသူသည္ မိမိလက္၌ ခ်ိန္ခြင္ကို ကိုင္ထား၏။ ထို႔ေနာက္ သတၱဝါေလးပါးတို႔အလယ္မွထြက္ေပၚလာေသာ စကားသံႏွင့္တူသည့္အသံက “ဂ်ဳံဆန္တစ္ခြက္လွ်င္ ေဒနာရိတစ္ျပား၊ မုေယာဆန္သုံးခြက္လွ်င္လည္း ေဒနာရိတစ္ျပားျဖစ္၏။ ဆီႏွင့္စပ်စ္ဝိုင္ကို မပ်က္ေစႏွင့္”ဟု ဆိုသည္ကို ငါၾကားရ၏။ သိုးသငယ္ေတာ္သည္ စတုတၳတံဆိပ္ကိုဖြင့္ေသာအခါ စတုတၳသတၱဝါက “လာေလာ့”ဟု ဆိုသည့္အသံကို ငါၾကားရ၏။ ထိုအခါ ငါၾကည့္လိုက္ရာစိမ္းဖန႔္ဖန႔္ျမင္းတစ္ေကာင္ရွိ၍ ထိုျမင္းေပၚတြင္စီးေသာသူသည္ ေသျခင္းဟုနာမည္တြင္၏။ သူ၏ေနာက္မွ မရဏာႏိုင္ငံသည္လိုက္လာ၏။ သူတို႔သည္ ဓားေဘးျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ငတ္မြတ္ေခါင္းပါးျခင္းေဘးျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ေသေဘးျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ေျမႀကီးေပၚရွိသားရဲတိရစာၦန္ေဘးျဖင့္လည္းေကာင္း လူတို႔ကိုသတ္ျဖတ္ရန္ ကမာၻေျမႀကီး၏ေလးပုံတစ္ပုံအေပၚ အခြင့္အာဏာကိုရၾက၏။ သိုးသငယ္ေတာ္သည္ ပၪၥမတံဆိပ္ကိုဖြင့္ေသာအခါ ဘုရားသခင္၏ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊ မိမိတို႔ရရွိထားေသာသက္ေသခံခ်က္ေၾကာင့္လည္းေကာင္း အေသသတ္ျခင္းခံရေသာသူတို႔၏ဝိညာဥ္မ်ားကို ယဇ္ပလႅင္ေအာက္တြင္ ငါျမင္ရ၏။ ထိုသူတို႔က “သန႔္ရွင္း၍ ေျဖာင့္မွန္ေတာ္မူေသာသခင္၊ အကြၽႏ္ုပ္တို႔၏ေသြးအတြက္ ကမာၻေျမႀကီးေပၚမွာေနထိုင္ေသာသူတို႔ကို တရားမစီရင္၊ လက္တုံ႔လည္းမျပန္ဘဲ မည္မွ်ၾကာေအာင္ေနေတာ္မူမည္နည္း”ဟု က်ယ္ေလာင္ေသာအသံျဖင့္ေႂကြးေၾကာ္ၾက၏။ ထိုအခါ သူတို႔တစ္ဦးစီအား ျဖဴေသာဝတ္လုံကိုေပးေတာ္မူၿပီးလွ်င္ သူတို႔နည္းတူ အေသသတ္ျခင္းခံရရန္ရွိသည့္ သူတို႔၏အေစအပါးခ်င္းမ်ားႏွင့္ သူတို႔ညီအစ္ကိုမ်ား၏အေရအတြက္ ျပည့္စုံသည့္တိုင္ေအာင္ ေနာက္ထပ္ ခဏအနားယူၾကရန္ သူတို႔အား မိန႔္ေတာ္မူ၏။ သိုးသငယ္ေတာ္သည္ ဆ႒မတံဆိပ္ကိုဖြင့္ေသာအခါ ငါၾကည့္လိုက္ရာ ငလ်င္ျပင္းထန္စြာလႈပ္သျဖင့္ ေနသည္ ဆိတ္ေမြးႏွင့္လုပ္ေသာအထည္ၾကမ္းကဲ့သို႔ မည္းသြား၍ လတစ္ခုလုံးသည္ ေသြးကဲ့သို႔ျဖစ္သြားေလ၏။ ေကာင္းကင္မွၾကယ္မ်ားသည္ ေလျပင္းလႈပ္ခါေသာအခါ သဖန္းပင္မွအသီးစိမ္းမ်ားေႂကြက်သကဲ့သို႔ ေျမႀကီးေပၚသို႔က်ၾက၏။ ေကာင္းကင္သည္လည္း စာလိပ္ကိုလိပ္လိုက္သကဲ့သို႔ ေပ်ာက္လြင့္သြား၍ ေတာင္ႏွင့္ကြၽန္းရွိသမွ်တို႔သည္ မိမိတို႔ေနရာမွေ႐ြ႕သြားၾက၏။ ထိုအခါ ကမာၻေျမႀကီး၏ရွင္ဘုရင္မ်ား၊ မႉးႀကီးမတ္ရာမ်ား၊ တပ္မႉးႀကီးမ်ား၊ ခ်မ္းသာေသာသူမ်ား၊ ခြန္အားႀကီးေသာသူမ်ားမွစ၍ ကြၽန္ႏွင့္လြတ္လပ္သူရွိသမွ်တို႔သည္ လိုဏ္ဂူတို႔၌လည္းေကာင္း၊ ေတာင္မ်ားေပၚရွိ ေက်ာက္ေဆာင္တို႔ၾကား၌လည္းေကာင္း ပုန္းေအာင္းၾကၿပီးလွ်င္ ေတာင္မ်ားႏွင့္ေက်ာက္ေဆာင္မ်ားအား “ငါတို႔အေပၚသို႔ၿပိဳက်လ်က္ ပလႅင္ေတာ္ေပၚတြင္ထိုင္ေတာ္မူေသာအရွင္၏မ်က္ႏွာေတာ္ႏွင့္ သိုးသငယ္ေတာ္၏အမ်က္ေတာ္မွ ငါတို႔ကိုဖုံးကြယ္ၾကပါ။ အေၾကာင္းမူကား အမ်က္ေတာ္ထင္ရွားရာေန႔ရက္ႀကီးက်ေရာက္လာၿပီျဖစ္၍ မည္သူသည္ ခံရပ္ႏိုင္မည္နည္း”ဟု ေျပာဆိုၾက၏။
သမၼာက်မ္းစာအက္ပ္
ကေလးမ်ားအတြက္ သမၼာက်မ္းစာအက္ပ္
