ဗ်ာဒိတ္က်မ္း 21:2-5

တစ္ဖန္ သန႔္ရွင္း​ေသာ​ေဂ်႐ုဆလင္​ၿမိဳ႕​သစ္​သည္ သတို႔သား​အတြက္​ဆင္ျမန္း​ထား​သည့္ သတို႔သမီး​ကဲ့သို႔​ျပင္ဆင္​လ်က္ ဘုရားသခင္​အထံ​ေတာ္၊ ေကာင္းကင္​မွ​ဆင္းသက္​လာ​သည္​ကို ငါ​ျမင္​ရ​၏။ ထို႔ေနာက္ ပလႅင္​ေတာ္​မွ​က်ယ္ေလာင္​ေသာ​အသံ​က “ၾကည့္ရႈ​ေလာ့။ ဘုရားသခင္​စံရာ​တဲ​ေတာ္​သည္ လူ​တို႔​တြင္​ရွိ​၍ ကိုယ္ေတာ္​သည္ သူ​တို႔​ႏွင့္အတူ​စံျမန္း​ေတာ္မူ​မည္။ သူ​တို႔​သည္​လည္း ကိုယ္ေတာ္​၏​လူမ်ိဳး​ေတာ္​ျဖစ္​ၾက​ၿပီး ဘုရားသခင္​ကိုယ္ေတာ္​တိုင္ သူ​တို႔​ႏွင့္အတူ​ရွိ​၍ သူ​တို႔​၏​ဘုရားသခင္​ျဖစ္​ေတာ္မူ​မည္။ ကိုယ္ေတာ္​သည္ သူ​တို႔​၏​မ်က္စိ​မွ​မ်က္ရည္​ရွိသမွ်​တို႔​ကို သုတ္​ေပး​ေတာ္မူ​လိမ့္မည္။ ေသ​ျခင္း​သည္ ရွိ​ေတာ့မည္​မ​ဟုတ္။ ဝမ္းနည္း​ေၾကကြဲ​ျခင္း၊ ေအာ္ဟစ္​ငိုေႂကြး​ျခင္း​ႏွင့္ နာက်င္​ျခင္း​ေဝဒနာ​တို႔​သည္​လည္း ရွိ​ေတာ့မည္​မ​ဟုတ္။ အေၾကာင္းမူကား ယခင္​ျဖစ္​ခဲ့​ေသာ​အရာ​တို႔​သည္ ေပ်ာက္ကြယ္​သြား​ၾက​ၿပီ”​ဟု ဆို​သည္​ကို ငါ​ၾကား​ရ​၏။ ပလႅင္​ေပၚတြင္​ထိုင္​ေတာ္မူ​ေသာ​အရွင္​က​လည္း “ၾကည့္ရႈ​ေလာ့။ ငါ​သည္ အရာ​ခပ္သိမ္း​တို႔​ကို အသစ္​ျဖစ္​ေစ​၏”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​ၿပီးလွ်င္ “ေရး​ထား​ေလာ့။ ဤ​စကား​တို႔​သည္ သစၥာ​စကား၊ မွန္ကန္​ေသာ​စကား​ျဖစ္​ၾက​၏”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။