ဗ်ာဒိတ္က်မ္း 14:1-20
ဗ်ာဒိတ္က်မ္း 14:1-20 MSBZ
ထို႔ေနာက္ ငါၾကည့္လိုက္ရာ သိုးသငယ္ေတာ္သည္ ဇိအုန္ေတာင္ေပၚတြင္ရပ္ေန၏။ သိုးသငယ္ေတာ္၏နာမႏွင့္ ခမည္းေတာ္၏နာမတို႔ကို မိမိတို႔နဖူး၌ေရးထားေသာသူ တစ္သိန္းေလးေသာင္းေလးေထာင္တို႔သည္လည္း သူႏွင့္အတူရွိၾက၏။ ထို႔ေနာက္ မ်ားစြာေသာေရဟုန္၏အသံႏွင့္လည္းေကာင္း၊ က်ယ္ေလာင္ေသာမိုးႀကိဳးသံႏွင့္လည္းေကာင္း တူသည့္ ေကာင္းကင္မွအသံကို ငါၾကားရ၏။ ငါၾကားရေသာထိုအသံသည္ ေစာင္းသမားမ်ား မိမိတို႔ေစာင္းမ်ားတီးခတ္ေနသည့္အသံႏွင့္လည္းတူ၏။ သူတို႔သည္ ပလႅင္ေတာ္ေရွ႕၌လည္းေကာင္း၊ သတၱဝါေလးပါးႏွင့္ သက္ႀကီးဝါႀကီးတို႔၏ေရွ႕၌လည္းေကာင္း သီခ်င္းသစ္ကိုသီဆိုၾက၏။ ကမာၻေျမႀကီးေပၚမွ ေ႐ြးႏုတ္ဝယ္ယူျခင္းခံရသူ တစ္သိန္းေလးေသာင္းေလးေထာင္တို႔မွတစ္ပါး မည္သူကမွ် ထိုသီခ်င္းကိုမသင္ယူႏိုင္ေပ။ ထိုသူတို႔သည္ မိန္းမမ်ားအားျဖင့္ ညစ္ညဴးေစျခင္းမခံခဲ့ရေသာသူမ်ားျဖစ္ၾက၏။ အေၾကာင္းမူကား သူတို႔သည္ လူပ်ိဳစစ္စစ္ျဖစ္ၾက၏။ သူတို႔သည္ သိုးသငယ္ေတာ္သြားေလရာသို႔လိုက္ပါေသာသူမ်ားျဖစ္ၾကၿပီး ဘုရားသခင္ႏွင့္သိုးသငယ္ေတာ္တို႔အတြက္ အသီးဦးအျဖစ္ လူတို႔အထဲမွ ေ႐ြးႏုတ္ဝယ္ယူျခင္းခံရေသာသူမ်ားျဖစ္ၾက၏။ သူတို႔၏ႏႈတ္၌ မုသားမရွိ။ သူတို႔သည္ အျပစ္အနာအဆာကင္းေသာသူမ်ားျဖစ္ၾက၏။ ထို႔ေနာက္ အျခားေသာေကာင္းကင္တမန္တစ္ပါးသည္ ေကာင္းကင္အလယ္၌ပ်ံသန္းေနသည္ကို ငါျမင္ရ၏။ သူသည္ ကမာၻေျမႀကီးေပၚတြင္ေနထိုင္ၾကသူမ်ားတည္းဟူေသာ တိုင္းႏိုင္ငံ၊ မ်ိဳးႏြယ္စု၊ ဘာသာစကားအမ်ိဳးမ်ိဳးေျပာဆိုေသာ လူမ်ိဳးအသီးသီးတို႔အား ေဟာေျပာရန္ ထာဝရတည္သည့္ေကာင္းျမတ္ေသာသတင္းကိုယူေဆာင္လာ၏။ ထိုေကာင္းကင္တမန္က “ဘုရားသခင္တရားစီရင္ေတာ္မူရာအခ်ိန္ က်ေရာက္လာၿပီျဖစ္၍ ကိုယ္ေတာ္ကိုေၾကာက္႐ြံ႕လ်က္ ဘုန္းေတာ္ကိုခ်ီးမြမ္းၾကေလာ့။ ေကာင္းကင္၊ ေျမႀကီး၊ ပင္လယ္ႏွင့္စမ္းေရတို႔ကို ဖန္ဆင္းေတာ္မူေသာအရွင္ကို ကိုးကြယ္ၾကေလာ့”ဟု က်ယ္ေလာင္ေသာအသံျဖင့္ ေႂကြးေၾကာ္ေလ၏။ ထို႔ေနာက္ ဒုတိယေကာင္းကင္တမန္သည္ လိုက္လာ၍ “မိမိ၏တရားႏွင့္မညီေမထုန္ျပဳျခင္းေၾကာင့္ သက္ေရာက္သည့္ ျပင္းစြာေသာေဒါသစပ်စ္ဝိုင္ကို လူမ်ိဳးတကာတို႔အားတိုက္ေသာ ေဘဘီလုံၿမိဳ႕ႀကီးသည္ ၿပိဳလဲၿပီ၊ ၿပိဳလဲၿပီ”ဟု ေႂကြးေၾကာ္၏။ တစ္ဖန္ တတိယေကာင္းကင္တမန္သည္ သူတို႔ေနာက္မွလိုက္လာ၍ “သားရဲႏွင့္သူ၏႐ုပ္တုကိုကိုးကြယ္လ်က္ မိမိနဖူးေပၚတြင္ျဖစ္ေစ၊ မိမိလက္ေပၚတြင္ျဖစ္ေစ သူ၏အမွတ္တံဆိပ္ကိုခံယူေသာသူသည္ ဘုရားသခင္၏အမ်က္ေတာ္ခြက္၌ မည္သည့္အရာမွ်မေရာစပ္ဘဲေလာင္းထည့္သည့္ ကိုယ္ေတာ္၏ျပင္းစြာေသာေဒါသစပ်စ္ဝိုင္ကို ေသာက္ရလိမ့္မည္။ ထိုသူသည္ သန႔္ရွင္းေသာေကာင္းကင္တမန္မ်ားႏွင့္ သိုးသငယ္ေတာ္၏ေရွ႕ေမွာက္တြင္ ကန႔္ႏွင့္မီးတို႔ထဲ၌ ညႇဥ္းဆဲျခင္းကိုခံရလိမ့္မည္။ သူတို႔ခံရသည့္ညႇဥ္းဆဲျခင္း၏မီးခိုးသည္ ကမာၻအဆက္ဆက္တက္လ်က္ေန၏။ သားရဲႏွင့္သူ၏႐ုပ္တုကိုကိုးကြယ္၍ သူ႔အမည္၏အမွတ္တံဆိပ္ကိုခံယူေသာသူသည္ ေန႔ေရာညပါ သက္သာရာရလိမ့္မည္မဟုတ္”ဟု က်ယ္ေလာင္ေသာအသံျဖင့္ေႂကြးေၾကာ္ေလ၏။ ဤေနရာတြင္ ဘုရားသခင္၏ပညတ္ေတာ္တို႔ကိုလည္းေကာင္း၊ ေယရႈ၌ယုံၾကည္ျခင္းကိုလည္းေကာင္း ေစာင့္ထိန္းေသာ သန႔္ရွင္းသူတို႔၏သည္းခံျခင္းရွိ၏။ ထို႔ေနာက္ ေကာင္းကင္မွအသံက “ေရးထားေလာ့။ ယခုမွစ၍ သခင္ဘုရား၌ေသဆုံးသည့္ ေသလြန္ေသာသူတို႔သည္ မဂၤလာရွိၾက၏”ဟု ေျပာဆိုသည္ကို ငါၾကားရ၏။ ဝိညာဥ္ေတာ္ကလည္း “မွန္ေပ၏။ သူတို႔သည္ မိမိတို႔၏ႀကိဳးပမ္းအားထုတ္မႈမွ အနားယူခြင့္ရၾကလိမ့္မည္။ သူတို႔ျပဳေသာအမႈမ်ားသည္လည္း သူတို႔ႏွင့္လိုက္ပါလာ၏”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ တစ္ဖန္ ငါၾကည့္လိုက္ရာ ျဖဴေသာမိုးတိမ္ရွိ၍ ထိုမိုးတိမ္ေပၚတြင္ ဦးေခါင္းေပၚ၌ ေ႐ႊသရဖူကိုေဆာင္းလ်က္ လက္၌ ထက္ေသာတံစဥ္ကိုကိုင္ထားသည့္ လူ႔သားႏွင့္တူေသာသူတစ္ဦးထိုင္ေန၏။ ထို႔ေနာက္ အျခားေသာေကာင္းကင္တမန္တစ္ပါးသည္ ဗိမာန္ေတာ္ထဲမွထြက္လာ၍ မိုးတိမ္ေပၚတြင္ထိုင္ေနေသာသူအား “ေျမႀကီးေပၚမွရိတ္သိမ္းစရာသည္ မွည့္ၿပီျဖစ္၍ ရိတ္သိမ္းရန္အခ်ိန္က်ေရာက္ၿပီျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ကိုယ္ေတာ္၏တံစဥ္ကိုလႊတ္၍ ရိတ္သိမ္းေတာ္မူပါ”ဟု က်ယ္ေလာင္ေသာအသံျဖင့္ ေႂကြးေၾကာ္ေလ၏။ ထိုအခါ မိုးတိမ္ေပၚတြင္ထိုင္ေနေသာသူသည္ မိမိ၏တံစဥ္ကို ေျမႀကီးေပၚသို႔ေဝွ႔ယမ္းလိုက္ရာ ေျမႀကီးသည္ ရိတ္သိမ္းျခင္းကိုခံရေလ၏။ တစ္ဖန္ အျခားေသာေကာင္းကင္တမန္တစ္ပါးသည္ ေကာင္းကင္ရွိ ဗိမာန္ေတာ္ထဲမွထြက္လာ၏။ သူ၌လည္း ထက္ေသာတံစဥ္ပါ၏။ ထို႔ေနာက္ မီးအေပၚအခြင့္အာဏာရွိသည့္ အျခားေသာေကာင္းကင္တမန္တစ္ပါးသည္ ယဇ္ပလႅင္ထဲမွထြက္လာ၍ ထက္ေသာတံစဥ္ပါေသာသူအား “စပ်စ္သီးမ်ားမွည့္ၿပီျဖစ္ေသာေၾကာင့္ သင္၏ထက္ေသာတံစဥ္ကိုလႊတ္၍ ေျမႀကီးေပၚမွစပ်စ္ခိုင္မ်ားကို ရိတ္သိမ္းေလာ့”ဟု က်ယ္ေလာင္ေသာအသံျဖင့္ ဆိုေလ၏။ ထိုေကာင္းကင္တမန္သည္လည္း သူ၏တံစဥ္ကို ေျမႀကီးေပၚသို႔ေဝွ႔ယမ္းလ်က္ ေျမႀကီးေပၚမွစပ်စ္ခိုင္ကိုရိတ္သိမ္းကာ ဘုရားသခင္၏ျပင္းစြာေသာေဒါသႏွင့္ဆိုင္သည့္ ႀကီးမားေသာစပ်စ္သီးနယ္ရာက်င္းထဲသို႔ သြန္ခ်လိုက္၏။ ၎တို႔ကို ၿမိဳ႕ျပင္ရွိ စပ်စ္သီးနယ္ရာက်င္း၌နင္းနယ္ေသာအခါ ေသြးသည္ ထိုစပ်စ္သီးနယ္ရာက်င္းမွစီးထြက္လာ၍ ျမင္း၏ဇက္ႀကိဳးအထိျမင့္ၿပီး တစ္ရာရွစ္ဆယ့္ေလးမိုင္ခန႔္ျပန႔္သြားေလ၏။