ဗ်ာဒိတ္က်မ္း 11:15-18

သတၱမ​ေကာင္းကင္​တမန္​သည္ တံပိုးခရာ​ကို​မႈတ္​လိုက္​ေသာအခါ ေကာင္းကင္​၌ က်ယ္ေလာင္​ေသာ​အသံ​ျဖစ္ေပၚ​လ်က္ “ကမာၻ႔​ႏိုင္ငံ​သည္ ငါ​တို႔​၏​ထာဝရ​အရွင္​ႏွင့္ ကိုယ္ေတာ္​၏​ခရစ္ေတာ္​ပိုင္ဆိုင္​ေတာ္မူ​ရာ​ျဖစ္​ေလ​ၿပီ။ ကိုယ္ေတာ္​သည္​လည္း ကမာၻ​အဆက္ဆက္​စိုးစံ​ေတာ္မူ​လိမ့္မည္”​ဟု ဆို​၏။ ထိုအခါ ဘုရားသခင္​၏​ေရွ႕​ေတာ္​၌ မိမိ​တို႔​ပလႅင္​ေပၚတြင္ ထိုင္​ေန​ၾက​ေသာ​သက္ႀကီးဝါႀကီး​ႏွစ္ဆယ့္​ေလး​ပါး​တို႔​သည္ ဘုရားသခင္​ကို​ပ်ပ္ဝပ္​ရွိခိုး​လ်က္ “အနႏၲ​တန္ခိုး​ႏွင့္​ျပည့္စုံ​၍ ယခု​ရွိ​လ်က္ ယခင္​က​လည္း​ရွိ​သည့္ ထာဝရ​အရွင္​ဘုရားသခင္၊ ကိုယ္ေတာ္​သည္ မဟာ​တန္ခိုး​ေတာ္​ကို​ယူေဆာင္​လ်က္ စိုးစံ​ေတာ္မူ​ေသာေၾကာင့္ ကိုယ္ေတာ္​ကို​ေက်းဇူးတင္​ပါ​၏။ လူမ်ိဳး​တို႔​သည္ အမ်က္ထြက္​ၾက​ပါ​၏။ သို႔ေသာ္ ကိုယ္ေတာ္​၏​အမ်က္​ေတာ္​သည္ သက္ေရာက္​လာ​ပါ​၏။ ေသလြန္​ေသာ​သူ​တို႔​ကို တရား​စီရင္​ရန္​လည္းေကာင္း၊ ကိုယ္ေတာ္​၏​အေစအပါး​မ်ား၊ ပေရာဖက္​မ်ား၊ သန႔္ရွင္း​သူ​မ်ား​ႏွင့္ ကိုယ္ေတာ္​၏​နာမ​ေတာ္​ကို​ေၾကာက္႐ြံ႕​႐ိုေသ​ေသာ​သူ​အႀကီး​အငယ္​တို႔​အား ဆုလာဘ္​ေပး​ေတာ္မူ​ရန္​လည္းေကာင္း၊ ကမာၻ​ေျမႀကီး​ကို​ဖ်က္ဆီး​ေသာ​သူ​တို႔​ကို ဖ်က္ဆီး​ရန္​လည္းေကာင္း အခ်ိန္​ေရာက္လာ​ပါ​၏”​ဟု ေလွ်ာက္​ၾက​၏။