ဆာလံက်မ္း 78:1-39
ဆာလံက်မ္း 78:1-39 MSBZ
အို ငါ၏လူမ်ိဳးေတာ္၊ ငါ၏တရားကို စူးစိုက္နားေထာင္ေလာ့။ ငါ၏ႏႈတ္ထြက္စကားတို႔ကို နားစြင့္ၾကေလာ့။ ငါသည္ ပုံဥပမာမ်ားေဆာင္လ်က္ ငါ့ႏႈတ္ကိုဖြင့္၍ ေရွးကာလမွ ပေဟဠိတို႔ကို ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုမည္။ ထိုအရာတို႔သည္ ငါတို႔ၾကား၍ သိထားေသာအရာမ်ား၊ ငါတို႔၏ဘိုးေဘးမ်ားက ငါတို႔ကိုေျပာျပေသာအရာမ်ားျဖစ္ၾက၏။ ထိုအရာတို႔ကို သူတို႔၏သားသမီးမ်ားမသိေအာင္ ငါတို႔ထိမ္ဝွက္ထားမည္မဟုတ္။ ငါတို႔သည္ ထာဝရဘုရား၏ဂုဏ္ေက်းဇူးေတာ္မ်ားႏွင့္တန္ခိုးေတာ္ကိုလည္းေကာင္း၊ ကိုယ္ေတာ္ျပဳေသာ အံ့ဖြယ္ေသာအမႈတို႔ကိုလည္းေကာင္း လာမည့္မ်ိဳးဆက္အား ေျပာၾကားမည္။ အေၾကာင္းမူကား ကိုယ္ေတာ္သည္ သက္ေသခံခ်က္ကို ယာကုပ္၌တည္ေစ၍ တရားေတာ္ကို အစၥေရး၌ထားေတာ္မူ၏။ ၎တို႔ကို သားသမီးမ်ားအားသင္ၾကားေပးရန္ ငါတို႔၏ဘိုးေဘးတို႔ကို မိန႔္မွာေတာ္မူ၏။ ဤသည္ကား လာမည့္မ်ိဳးဆက္တည္းဟူေသာ ေနာင္ေမြးဖြားလာမည့္သားသမီးတို႔သည္ ထိုအရာတို႔ကိုသိမွတ္၍ သူတို႔၏သားသမီးမ်ားကို လက္ဆင့္ကမ္းေျပာျပႏိုင္ရန္ျဖစ္၏။ ထိုအခါ သူတို႔သည္ ဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္အားထား၍ ဘုရားသခင္၏ လုပ္ေဆာင္ေတာ္မူခ်က္တို႔ကိုမေမ့ေလ်ာ့ဘဲ ကိုယ္ေတာ္၏ပညတ္ေတာ္တို႔ကို လိုက္နာက်င့္သုံးၾကလိမ့္မည္။ ထိုသို႔အားျဖင့္ သူတို႔သည္ သူတို႔၏ဘိုးေဘးမ်ားကဲ့သို႔ ျဖစ္ၾကေတာ့မည္မဟုတ္။ ထိုဘိုးေဘးတို႔သည္ ေခါင္းမာ၍ ပုန္ကန္တတ္သည့္မ်ိဳးဆက္၊ သူတို႔၏စိတ္ႏွလုံးတည္ၾကည္ျခင္းမရွိသကဲ့သို႔ သူတို႔၏ဝိညာဥ္သည္လည္း ဘုရားသခင္အေပၚ သစၥာမရွိေသာမ်ိဳးဆက္ျဖစ္ၾက၏။ ေလးလက္နက္စြဲကိုင္ေသာဧဖရိမ္အမ်ိဳးသားတို႔သည္ စစ္တိုက္ေသာေန႔တြင္ ေနာက္ျပန္လွည့္ၾက၏။ သူတို႔သည္ ဘုရားသခင္၏ပဋိညာဥ္ေတာ္ကို မေစာင့္ထိန္းၾက။ တရားေတာ္အတိုင္းေလွ်ာက္လွမ္းရန္လည္း ျငင္းဆန္ၾက၏။ ကိုယ္ေတာ္ျပဳေတာ္မူေသာအမႈမ်ားႏွင့္ သူတို႔အား ျပေတာ္မူသည့္ ကိုယ္ေတာ္၏အံ့ဖြယ္ေသာအမႈမ်ားကိုလည္း ေမ့ေလ်ာ့ၾက၏။ ကိုယ္ေတာ္သည္ အီဂ်စ္ျပည္၊ ေဇာနအရပ္၌ သူတို႔၏ဘိုးေဘးမ်ားေရွ႕တြင္ အံ့ဖြယ္ေသာအမႈကိုျပဳေတာ္မူ၏။ ပင္လယ္ကိုခြဲ၍ သူတို႔ကိုျဖတ္သြားေစေတာ္မူ၏။ ေရမ်ားကို တာတမံကဲ့သို႔ မတ္မတ္တည္ေစေတာ္မူ၏။ ေန႔အခ်ိန္၌ မိုးတိမ္အားျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ညအခ်ိန္၌ တစ္ညလုံး မီးအလင္းေရာင္အားျဖင့္လည္းေကာင္း သူတို႔ကိုပို႔ေဆာင္ေတာ္မူ၏။ ေတာကႏၲာရထဲ၌ ေက်ာက္ေဆာင္မ်ားကိုခြဲ၍ နက္ရႈိင္းေသာသမုဒၵရာမွေရကဲ့သို႔ မ်ားစြာေသာေရကို သူတို႔အား တိုက္ေတာ္မူ၏။ ေက်ာက္ထဲမွ ေရစီးထြက္ေစ၍ ျမစ္ေရမ်ားကဲ့သို႔ စီးဆင္းေစေတာ္မူ၏။ သို႔ေသာ္ သူတို႔သည္ အျမင့္ဆုံးေသာအရွင္ကို ေျခာက္ေသြ႕ေသာအရပ္တြင္ပုန္ကန္ေသာအားျဖင့္ ေနာက္တစ္ဖန္ထပ္၍ ကိုယ္ေတာ္ကိုျပစ္မွားၾက၏။ မိမိတို႔အလိုရွိေသာအစားအစာကိုလည္း ေတာင္းဆိုျခင္းအားျဖင့္ သူတို႔၏စိတ္ႏွလုံးထဲ၌ ဘုရားသခင္ကိုစမ္းသပ္ၾက၏။ သူတို႔က “ဘုရားသခင္သည္ ေတာကႏၲာရတြင္ စားပြဲကိုတည္ခင္းႏိုင္ပါမည္ေလာ။ ေက်ာက္ေဆာင္ကို႐ိုက္ေသာအခါ ေရမ်ားစီးထြက္လာပါ၏။ စမ္းေခ်ာင္းမ်ားစီးဆင္းပါ၏။ သို႔ေသာ္ မုန႔္ကိုကား ေပးႏိုင္ပါမည္ေလာ။ မိမိလူမ်ိဳးေတာ္အတြက္ အသားကို ျပင္ဆင္ေပးႏိုင္ပါမည္ေလာ”ဟု ဘုရားသခင္ကို ဆန႔္က်င္ေျပာဆိုၾက၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ထာဝရဘုရားသည္ ထိုစကားကိုၾကား၍ အမ်က္ထြက္ေတာ္မူ၏။ မီးသည္ ယာကုပ္အမ်ိဳးေပၚ၌ ထေလာင္၍ အမ်က္ေတာ္သည္လည္း အစၥေရးအမ်ိဳးအေပၚ သက္ေရာက္ေလ၏။ အေၾကာင္းမူကား သူတို႔သည္ ဘုရားသခင္ကိုမယုံၾကည္ၾက။ ကိုယ္ေတာ္၏ကယ္တင္ျခင္းကိုလည္း ယုံၾကည္ကိုးစားျခင္းမရွိၾက။ သို႔ေသာ္ ကိုယ္ေတာ္သည္ အထက္အရပ္မွမိုးတိမ္တို႔ကိုအမိန႔္ေပး၍ ေကာင္းကင္တံခါးတို႔ကိုဖြင့္ကာ သူတို႔စားရန္ မႏၷမုန႔္ကိုသူတို႔အေပၚ႐ြာက်ေစၿပီး ေကာင္းကင္မွေကာက္ပဲသီးႏွံကို သူတို႔အားေပးေတာ္မူ၏။ လူသည္ ေကာင္းကင္တမန္တို႔၏မုန႔္ကို စားခဲ့ရ၏။ ကိုယ္ေတာ္သည္ သူတို႔အား စားနပ္ရိကၡာကို ျပည့္စုံႂကြယ္ဝစြာပို႔ေပးေတာ္မူ၏။ ကိုယ္ေတာ္သည္ အေရွ႕ေလကို ေကာင္းကင္မွထြက္ခြာေစၿပီး မိမိ၏အစြမ္းသတၱိအားျဖင့္ ေတာင္ေလကိုတိုက္ခတ္လာေစေတာ္မူ၏။ ဤသို႔ျဖင့္ အသားကို ေျမမႈန႔္ႏွင့္အမွ်၊ ေတာင္ပံပါေသာငွက္တို႔ကို သမုဒၵရာ၏သဲပြင့္ႏွင့္အမွ် သူတို႔အေပၚ႐ြာက်ေစေတာ္မူၿပီး သူတို႔၏စခန္းအတြင္းႏွင့္ သူတို႔ေနထိုင္ရာအရပ္ပတ္လည္၌ က်ေစေတာ္မူ၏။ ထိုသို႔ သူတို႔၏အာသာဆႏၵအတိုင္း သူတို႔အား ေပးေတာ္မူသျဖင့္ သူတို႔သည္ ဝလင္စြာစားရၾက၏။ သို႔ေသာ္ သူတို႔၏အာသာဆႏၵမေျပမီ သူတို႔၏အစားအစာသည္ သူတို႔၏ပါးစပ္ထဲ၌ရွိစဥ္ပင္ ဘုရားသခင္၏အမ်က္ေတာ္သည္ သူတို႔အေပၚသက္ေရာက္သျဖင့္ သူတို႔ထဲမွ အႀကံ့ခိုင္ဆုံးေသာသူတို႔ကို ကြပ္မ်က္၍ အစၥေရးလူပ်ိဳတို႔ကို လွဲခ်ေတာ္မူ၏။ သူတို႔သည္ ဤအရာအားလုံးႏွင့္ႀကဳံေတြ႕ရေသာ္လည္း ဆက္၍သာ အျပစ္ျပဳၾကၿပီး ကိုယ္ေတာ္၏အံ့ဖြယ္ေသာအမႈတို႔ကို မယုံၾကည္ၾကေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ ကိုယ္ေတာ္သည္ သူတို႔၏ေန႔ရက္မ်ားကို အခ်ည္းႏွီးေသာအျဖစ္၌လည္းေကာင္း၊ သူတို႔၏ႏွစ္ကာလမ်ားကို ထိတ္လန႔္ျခင္း၌လည္းေကာင္း ကုန္လြန္ေစေတာ္မူ၏။ သူတို႔ကို ကိုယ္ေတာ္ကြပ္မ်က္ေတာ္မူေသာအခါ သူတို႔သည္ ကိုယ္ေတာ္ကိုရွာၾက၏။ သူတို႔သည္ ေနာင္တရလ်က္ ဘုရားသခင္ကိုႀကိဳးစား၍ရွာၾက၏။ ဘုရားသခင္သည္ သူတို႔၏ေက်ာက္ေဆာင္၊ သူတို႔ကိုေ႐ြးႏုတ္ေတာ္မူသည့္ အျမင့္ဆုံးေသာဘုရားသခင္ျဖစ္ေၾကာင္း သူတို႔သတိရၾက၏။ သို႔ေသာ္ သူတို႔သည္ မိမိတို႔ႏႈတ္ျဖင့္ ကိုယ္ေတာ္ကိုေျမႇာက္ပင့္၍ မိမိတို႔လွ်ာျဖင့္ ကိုယ္ေတာ္ကိုလိမ္လည္ၾက၏။ သူတို႔၏စိတ္ႏွလုံးသည္ ကိုယ္ေတာ္အေပၚမတည္ၾကည္။ ကိုယ္ေတာ္၏ပဋိညာဥ္ေတာ္အေပၚ၌လည္း သစၥာမရွိၾကေပ။ သို႔ေသာ္ သနားစုံမက္တတ္ေသာကိုယ္ေတာ္သည္ သူတို႔ကိုမဖ်က္ဆီးဘဲ သူတို႔၏ဒုစ႐ိုက္ကိုေျဖလႊတ္ေတာ္မူ၏။ မိမိ၏အမ်က္ေတာ္ကိုလည္း အႀကိမ္ႀကိမ္ခ်ဳပ္တည္း၍ မိမိ၏အမ်က္ေဒါသကို အကုန္အစင္ႏႈိးေဆာ္ေတာ္မမူခဲ့ေပ။ သူတို႔သည္ အေသြးအသားျဖစ္ေၾကာင္းႏွင့္ ထြက္ခြာသြားၿပီးလွ်င္ ျပန္မလာေတာ့သည့္ေလျဖစ္ေၾကာင္း ကိုယ္ေတာ္ေအာက္ေမ့ေတာ္မူ၏။
Bible App
Bible App for Kids
