ဆာလံက်မ္း 77:1-20
ဆာလံက်မ္း 77:1-20 MSBZ
ငါသည္ ဘုရားသခင္ထံသို႔ အသံကိုလႊင့္၍ ေအာ္ဟစ္ေတာင္းေလွ်ာက္၏။ ဘုရားသခင္ထံသို႔ အသံကိုလႊင့္ေသာအခါ ကိုယ္ေတာ္သည္ ငါ့ကို စူးစိုက္နားေထာင္ေတာ္မူ၏။ ငါဆင္းရဲဒုကၡေရာက္ေသာကာလ၌ ဘုရားရွင္ကိုငါရွာ၏။ ညအခ်ိန္၌ ငါ၏လက္တို႔ကို လက္ပန္းမက်ေစဘဲ ဆန႔္တန္း၏။ ငါ၏စိတ္ဝိညာဥ္သည္ ႏွစ္သိမ့္ေပးျခင္းကို ျငင္းပယ္၏။ ငါသည္ ဘုရားသခင္ကိုေအာက္ေမ့၍ မၿငိမ္မသက္ျဖစ္၏။ ငါေတြးေတာဆင္ျခင္ေသာအခါ ငါ၏စိတ္ဝိညာဥ္သည္ ညႇိဳးငယ္၏။ (ေစလာ ) ကိုယ္ေတာ္သည္ အကြၽႏ္ုပ္၏မ်က္ခြံကို မပိတ္ႏိုင္ေအာင္ကိုင္ထားေတာ္မူ၏။ အကြၽႏ္ုပ္သည္ မၿငိမ္မသက္ျဖစ္၍ စကားပင္မေျပာႏိုင္ပါ။ ငါသည္ လြန္ခဲ့ေသာေန႔ရက္မ်ားႏွင့္ ေရွးယခင္ႏွစ္မ်ားအေၾကာင္းကို စဥ္းစား၏။ ညအခါ၌ ငါ၏ေတးသီခ်င္းကိုသတိရလ်က္ ငါ့စိတ္ႏွလုံးထဲ၌ ေတြးေတာဆင္ျခင္၏။ ငါ၏ဝိညာဥ္သည္လည္း စူးစမ္းသုံးသပ္လ်က္ေန၏။ ဘုရားရွင္သည္ အစဥ္အၿမဲျငင္းပယ္ေတာ္မူမည္ေလာ။ ကိုယ္ေတာ္သည္ ေနာက္တစ္ဖန္ထပ္၍ ေက်းဇူးမျပဳဘဲ ေနေတာ္မူမည္ေလာ။ ကိုယ္ေတာ္၏ေမတၱာက႐ုဏာေတာ္သည္ ထာဝရကုန္ခန္းသြားၿပီေလာ။ ကိုယ္ေတာ္၏ကတိေတာ္မ်ားသည္ မ်ိဳးဆက္အစဥ္အဆက္ ပ်က္ျပားသြားၿပီေလာ။ ဘုရားသခင္သည္ သနားၾကင္နာရန္ ေမ့ေလ်ာ့ေတာ္မူၿပီေလာ။ သို႔မဟုတ္ အမ်က္ေတာ္ထြက္၍ မိမိ၏သနားစုံမက္ျခင္းကို ခ်ဳပ္တည္းေတာ္မူၿပီေလာ။ (ေစလာ ) ထိုအခါ “အျမင့္ဆုံးေသာအရွင္၏လက္ယာလက္ေတာ္သည္ ေျပာင္းလဲသြားသျဖင့္ ငါအားနည္းရေခ်ၿပီ”ဟု ငါဆို၏။ အကြၽႏ္ုပ္သည္ ထာဝရဘုရား၏ လုပ္ေဆာင္ေတာ္မူခ်က္တို႔ကို ေအာက္ေမ့ပါမည္။ ေရွးကာလ၌ ကိုယ္ေတာ္ျပဳေတာ္မူေသာ အံ့ဖြယ္ေသာအမႈတို႔ကို အမွန္ပင္ ေအာက္ေမ့ပါမည္။ ကိုယ္ေတာ္၏လုပ္ေဆာင္ေတာ္မူခ်က္ ရွိသမွ်တို႔ကိုလည္း အကြၽႏ္ုပ္ဆင္ျခင္ေအာက္ေမ့ပါမည္။ ကိုယ္ေတာ္ျပဳေတာ္မူေသာအမႈတို႔ကိုလည္း ေတြးေတာဆင္ျခင္ပါမည္။ အို ဘုရားသခင္၊ ကိုယ္ေတာ္၏လမ္းသည္ သန႔္ရွင္းပါ၏။ မည္သည့္ဘုရားသည္ ဘုရားသခင္ကဲ့သို႔ ႀကီးျမတ္သနည္း။ ကိုယ္ေတာ္သည္ အံ့ဖြယ္ေသာအမႈတို႔ကို ျပဳေတာ္မူေသာဘုရားျဖစ္ေတာ္မူ၏။ ကိုယ္ေတာ္၏အစြမ္းသတၱိကို လူမ်ိဳးတကာတို႔အား သိျမင္ေစေတာ္မူၿပီ။ ကိုယ္ေတာ္သည္ မိမိ၏လူမ်ိဳးေတာ္တည္းဟူေသာ ယာကုပ္ႏွင့္ေယာသပ္၏အမ်ိဳးအႏြယ္တို႔ကို လက္႐ုံးေတာ္ျဖင့္ေ႐ြးႏုတ္ေတာ္မူၿပီ။ (ေစလာ ) အို ဘုရားသခင္၊ ေရတို႔သည္ ကိုယ္ေတာ္ကိုျမင္ၾကပါ၏။ ေရတို႔သည္ ကိုယ္ေတာ္ကိုျမင္၍ တုန္လႈပ္ၾကပါ၏။ နက္ရႈိင္းေသာေရထုမ်ားသည္လည္း လႈပ္ခတ္ၾကပါ၏။ တိမ္တိုက္တို႔သည္ ေရမ်ားကိုသြန္းခ်၍ မိုးေကာင္းကင္တို႔သည္ ထစ္ခ်ဳန္းသံကိုေပးၾကပါ၏။ ကိုယ္ေတာ္၏ျမားတို႔သည္လည္း အရပ္ရပ္သို႔ေရာက္ၾကပါ၏။ ကိုယ္ေတာ္၏ထစ္ခ်ဳန္းသံသည္ ေလေပြ၌ပါ၍ လွ်ပ္စီးတို႔သည္ ကမာၻေလာကကိုလင္းလက္ေစပါ၏။ ကမာၻေျမႀကီးသည္ တုန္ခါလႈပ္ရမ္းပါ၏။ ကိုယ္ေတာ္၏လမ္းသည္ ပင္လယ္ကိုျဖတ္ေက်ာ္၍ ကိုယ္ေတာ္၏လမ္းခရီးသည္ က်ယ္ဝန္းေသာေရျပင္ကို ျဖတ္ေက်ာ္ပါ၏။ သို႔ေသာ္ ကိုယ္ေတာ္၏ေျခရာေတာ္တို႔ကို မသိမျမင္ရပါ။ ကိုယ္ေတာ္သည္ ေမာေရွႏွင့္အာ႐ုန္တို႔လက္ျဖင့္ မိမိ၏လူမ်ိဳးေတာ္ကို သိုးအုပ္ကဲ့သို႔ပို႔ေဆာင္ေတာ္မူ၏။