သုတၱံက်မ္း 8:1-36
သုတၱံက်မ္း 8:1-36 MSBZ
ဉာဏ္ပညာသည္ ဟစ္ေခၚ၍ ထိုးထြင္းဉာဏ္သည္ မိမိ၏အသံကိုလႊင့္သည္မဟုတ္ေလာ။ ၎သည္ ျမင့္ေသာအရပ္၏ထိပ္၊ လမ္းေဘး၊ လမ္းဆုံလမ္းခြတို႔၌ရပ္လ်က္ ၿမိဳ႕တံခါးတို႔အနား၊ ၿမိဳ႕အဝင္ဝ၊ တံခါးတို႔၏အေပါက္ဝ၌ ေႂကြးေၾကာ္သည္မွာ အခ်င္းလူတို႔၊ သင္တို႔ကိုငါေခၚ၏။ ငါ့အသံကို လူသားတို႔ထံသို႔ ငါလႊင့္၏။ အသိဉာဏ္နည္းပါးေသာသူတို႔၊ ဆင္ျခင္ဉာဏ္ကို ရယူၾကေလာ့။ မိုက္မဲေသာသူတို႔၊ အသိဉာဏ္ကို ရယူၾကေလာ့။ နားေထာင္ၾကေလာ့။ အေၾကာင္းမူကား ငါသည္ ေကာင္းျမတ္ေသာအရာမ်ားကို ေျပာဆိုမည္။ ငါ့ႏႈတ္ႁမြက္ဟေသာအရာသည္လည္း ဟုတ္မွန္ေသာအရာမ်ားျဖစ္၏။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ငါ၏ႏႈတ္သည္ သမၼာတရားကိုေျပာဆို၍ ငါ၏ႏႈတ္ခမ္းသည္ ဆိုးယုတ္မႈကိုစက္ဆုပ္႐ြံရွာ၏။ ငါ၏ႏႈတ္ထြက္စကားရွိသမွ်သည္ ေျဖာင့္မတ္၍ ၎တို႔တြင္ ဉာဏ္မ်ားေသာသေဘာ၊ ေကာက္က်စ္ေသာသေဘာမရွိ။ ထိုစကားအားလုံးတို႔သည္ အသိဉာဏ္ရွိေသာသူအတြက္ မွန္ကန္၍ အသိပညာကိုေတြ႕ရွိေသာသူတို႔အတြက္ ေျဖာင့္မွန္၏။ ေငြအစား ငါ၏ဆုံးမပဲ့ျပင္ျခင္းကိုရယူၾကေလာ့။ ေ႐ႊစင္အစား အသိပညာကို ရယူၾကေလာ့။ အေၾကာင္းမူကား ဉာဏ္ပညာသည္ ပတၱျမားတို႔ထက္ေကာင္းျမတ္၍ မည္သည့္ႏွစ္သက္ဖြယ္ေသာအရာႏွင့္မွ် ႏႈိင္းယွဥ္၍မရႏိုင္။ ငါ ဉာဏ္ပညာသည္ ဆင္ျခင္ဉာဏ္ႏွင့္အတူေန၍ အလိမၼာဉာဏ္ႏွင့္ဆိုင္ေသာအသိပညာကို ငါေတြ႕၏။ ထာဝရဘုရားကိုေၾကာက္႐ြံ႕ျခင္းသည္ မေကာင္းမႈကိုမုန္းတီးျခင္းျဖစ္၏။ ေမာက္မာေထာင္လႊားျခင္းႏွင့္ မာနႀကီးျခင္း၊ မေကာင္းေသာလမ္းႏွင့္ ေဖာက္ျပန္လြဲမွားေသာစကားကို ငါမုန္း၏။ ငါ၌ အႀကံဉာဏ္ႏွင့္ မွန္ကန္ျပည့္စုံေသာဉာဏ္ရွိ၏။ ငါသည္ အသိဉာဏ္ျဖစ္ၿပီး ငါ၌အစြမ္းတန္ခိုးရွိ၏။ ငါ့အားျဖင့္ ရွင္ဘုရင္တို႔သည္ စိုးစံရ၍ အုပ္ခ်ဳပ္သူတို႔သည္ ေျဖာင့္မတ္ေသာလမ္းစဥ္ကို ျပ႒ာန္းႏိုင္ၾက၏။ အႀကီးအကဲမ်ား၊ မင္းအရာရွိမ်ားႏွင့္ ေျဖာင့္မတ္စြာတရားစီရင္ေသာသူအားလုံးတို႔သည္ ငါ့အားျဖင့္ အုပ္စိုးရၾက၏။ ငါ့ကိုခ်စ္ေသာသူတို႔ကို ငါခ်စ္၏။ ငါ့ကိုႀကိဳးစား၍ရွာေသာသူတို႔သည္ ငါ့ကိုေတြ႕ၾကလိမ့္မည္။ ဓနဥစၥာႏွင့္ဂုဏ္သေရ၊ တည္ၿမဲေသာစည္းစိမ္ဥစၥာႏွင့္ ေျဖာင့္မတ္ျခင္းသည္ ငါႏွင့္အတူရွိ၏။ ငါ၏အသီးအပြင့္သည္ ေ႐ႊထက္မက ေ႐ႊစင္ထက္ပင္ ပို၍ေကာင္း၏။ ငါ့အားျဖင့္ရေသာအျမတ္အစြန္းသည္လည္း ေငြစင္ထက္ ပို၍ေကာင္း၏။ ငါသည္ ေျဖာင့္မတ္ျခင္းလမ္း၊ တရားမွ်တျခင္းလမ္း၏အလယ္၌ ေလွ်ာက္သြား၍ ငါ့ကိုခ်စ္ေသာသူတို႔အား စည္းစိမ္ခ်မ္းသာကိုအေမြဆက္ခံေစလ်က္ သူတို႔၏ဘ႑ာတိုက္မ်ားကို ျပည့္ေစ၏။ ထာဝရဘုရားသည္ ေရွးယခင္ မိမိ၏အမႈေတာ္မ်ားကိုမစတင္မီ၊ မိမိလုပ္ေဆာင္မႈ၏အစအဦးကပင္ ငါ့ကိုပိုင္သေတာ္မူ၏။ ထာဝရကာလ၊ ကနဦးကာလ၊ ေျမႀကီးကိုမဖန္ဆင္းမီကာလကပင္ ငါသည္ ခန႔္အပ္ထားျခင္းခံရၿပီ။ နက္ရႈိင္းေသာေရထုမ်ားမရွိမီ၊ ေရႏွင့္ျပည့္လွ်ံေသာစမ္းေရတြင္းမ်ားမျဖစ္ေပၚမီ ငါ့ကိုျဖစ္တည္ေစေတာ္မူၿပီ။ ေတာင္မ်ားကိုမျဖစ္ေပၚေစမီ၊ ေတာင္ကုန္းမ်ားမရွိမီ၊ ေျမႀကီး၊ ကြင္းျပင္မ်ားႏွင့္ ကမာၻႀကီး၏အဦးဆုံးေသာေျမမႈန႔္မ်ားကို ဖန္ဆင္းေတာ္မမူမီ ငါ့ကိုျဖစ္တည္ေစေတာ္မူၿပီ။ မိုးေကာင္းကင္ကို ကိုယ္ေတာ္တည္ေတာ္မူေသာအခါ ငါသည္ ထိုအရပ္၌ရွိ၏။ နက္ရႈိင္းေသာေရထု၏မ်က္ႏွာျပင္ေပၚတြင္ မိုးကုပ္စက္ဝိုင္းကို အမွတ္အသားျပဳေတာ္မူေသာအခါ၌လည္းေကာင္း၊ အထက္မိုးတိမ္တို႔ကိုတည္ေစေတာ္မူၿပီး နက္ရႈိင္းေသာေရထုထြက္လာရာအေပါက္မ်ားကို ခိုင္ခံ့ေစေတာ္မူေသာအခါ၌လည္းေကာင္း၊ ေရသည္ ကိုယ္ေတာ္၏အမိန႔္ကို မက်ဴးလြန္မည့္အေၾကာင္း ပင္လယ္၏နယ္နိမိတ္ကို သတ္မွတ္ေတာ္မူေသာအခါ၌လည္းေကာင္း၊ ကမာၻေျမႀကီး၏အေျခအျမစ္တို႔ကို အမွတ္အသားျပဳေတာ္မူေသာအခါ၌လည္းေကာင္း ငါသည္ လက္မႈပညာရွင္ကဲ့သို႔ ကိုယ္ေတာ္၏အနားတြင္ရွိ၍ ေန႔စဥ္ေန႔တိုင္း ကိုယ္ေတာ္၏ၾကည္ႏူးေတာ္မူရာျဖစ္ခဲ့ၿပီး ေရွ႕ေတာ္၌ အစဥ္အၿမဲေပ်ာ္ျမဴး၏။ ငါသည္ ကိုယ္ေတာ္၏ကမာၻေျမႀကီးတစ္ခုလုံးအတြက္ ေပ်ာ္ျမဴး၍ လူသားတို႔၌ ၾကည္ႏူးလ်က္ေန၏။ သို႔ျဖစ္၍ သားသမီးတို႔၊ ငါ့စကားကိုနားေထာင္ၾကေလာ့။ ငါ၏လမ္းမ်ားကိုေစာင့္ထိန္းေသာသူတို႔သည္ မဂၤလာရွိၾက၏။ ဆုံးမပဲ့ျပင္ျခင္းကိုနားေထာင္၍ ဉာဏ္ပညာရွိၾကေလာ့။ ၎ကိုလ်စ္လ်ဴမရႈၾကႏွင့္။ ငါ့စကားကိုနားေထာင္၍ ငါ့တံခါးတို႔အနားတြင္ ေန႔စဥ္ေန႔တိုင္းေစာင့္ၾကည့္လ်က္ ငါ့တံခါးတိုင္တို႔အနားတြင္ ေစာင့္ေမွ်ာ္လ်က္ေနေသာသူသည္ မဂၤလာရွိ၏။ အေၾကာင္းမူကား ငါ့ကိုေတြ႕ေသာသူသည္ အသက္ကိုေတြ႕၍ ထာဝရဘုရားထံေတာ္မွ ေက်းဇူးေတာ္ကိုခံစားရ၏။ ငါႏွင့္လြဲသြားေသာသူမူကား ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္အက်ိဳးနည္းေစ၏။ ငါ့ကိုမုန္းေသာသူရွိသမွ်တို႔သည္ ေသျခင္းကိုခ်စ္ၾက၏။