သုတၱံက်မ္း 7:1-13

ငါ့​သား​၊ ငါ့​စကား​တို႔​ကို​ေစာင့္ထိန္း​၍ ငါ​၏​ပညတ္ခ်က္​တို႔​ကို သင့္​အထဲ​၌​သိုမွီး​ထား​ေလာ့​။ ငါ​၏​ပညတ္ခ်က္​တို႔​ကို​ေစာင့္ထိန္း​၍ အသက္ရွင္​ေလာ့​။ ငါ​၏​သြန္သင္ခ်က္​ကို သင္​၏​မ်က္စိ​သူငယ္အိမ္​ကဲ့သို႔ ေစာင့္ထိန္း​ေလာ့​။ ၎​တို႔​ကို သင္​၏​လက္ေခ်ာင္း​တို႔​တြင္​ခ်ည္​ထား​၍ သင္​၏​ႏွလုံးသား​ျပင္​၌ ေရး​ထား​ေလာ့​။ ဉာဏ္ပညာ​အား “​သင္​သည္ ငါ​၏​အစ္မ​ျဖစ္​သည္​”​ဟု ဆို​၍ အသိဉာဏ္​အား “​ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္း​”​ဟု ေခၚ​ေလာ့​။ သို႔ျပဳလွ်င္ ၎​တို႔​သည္ အက်င့္​ေဖာက္ျပား​ေသာ​မိန္းမ​၏ ေဘးရန္​မွ​လည္းေကာင္း​၊ စကား​မ်ား​ျဖင့္​ျမႇဴဆြယ္​တတ္​သည့္ ကိုယ္က်င့္​တရား​ပ်က္ျပား​ေသာ​မိန္းမ​၏ ေဘးရန္​မွ​လည္းေကာင္း သင့္​ကို​ေစာင့္ေရွာက္​လိမ့္မည္​။ ငါ​သည္ ငါ​၏​အိမ္​ျပတင္းေပါက္​ရာဇမတ္ကြက္​ၾကားမွ ေမွ်ာ္ၾကည့္​ေသာအခါ အသိဉာဏ္​နည္းပါး​ေသာ​သူ​မ်ား​ၾကား​တြင္ အသိစိတ္​မ​ရွိ​ေသာ​လုလင္​တစ္​ဦး​ကို ငါ​ျမင္​၍ လူငယ္​မ်ား​အလယ္​တြင္ သူ႔​ကို​သတိျပဳ​မိ​၏​။ ထို​သူ​သည္ မိန္းမ​တစ္​ဦး​ေနထိုင္​ရာ လမ္း​ေထာင့္​နား​မွ​ျဖတ္သြား​၍ ထို​မိန္းမ​၏​အိမ္​ရွိ​ရာ​လမ္း​သို႔​ေလွ်ာက္သြား​ေလ​၏​။ အခ်ိန္​ကား ေမွာင္ရီပ်ိဳး​ခ်ိန္​၊ ေနဝင္ခ်ိန္​၊ ည​သန္းေခါင္​အခ်ိန္​ႏွင့္ ေမွာင္မိုက္​ေသာ​အခ်ိန္​ျဖစ္​၏​။ ထိုအခါ ျပည့္တန္ဆာ​အဝတ္​ကို​ဝတ္​၍ စိတ္ႏွလုံး​ထဲ၌ လွ်ိဳ႕ဝွက္​ေသာ​အႀကံ​ရွိ​သည့္​မိန္းမ​သည္ သူ႔​ကို​ႀကိဳဆို​ေလ​၏​။ ထို​မိန္းမ​သည္ အာက်ယ္​၍​ေခါင္းမာ​၏​။ ေျခ​မ​ၿငိမ္​၊ အိမ္​မ​ကပ္​၊ ယခုပင္ အျပင္​၌​၊ ယခုပင္ လမ္းဆုံ​၌​ရွိ​လ်က္ လမ္း​ေထာင့္​ရွိသမွ်​တို႔​၌ ေခ်ာင္းေျမာင္း​ေန​တတ္​၏​။ သူ​သည္ ထို​လုလင္​ကို​ဆြဲ​၍ နမ္း​ၿပီးလွ်င္