သုတၱံက်မ္း 1:20-27

ဉာဏ္ပညာ​သည္ လမ္း​ေပၚ၌​ေႂကြးေၾကာ္​၍ လမ္းဆုံ​မ်ား​၌ မိမိ​အသံ​ကို​လႊင့္​တတ္​၏​။ ဆူညံ​ေသာ​လမ္း​ထိပ္​မွ ဟစ္ေခၚ​၍ ၿမိဳ႕​တံခါး​အဝင္ဝ​တို႔​၌​ႁမြက္ဆို​ေသာ​စကား​ဟူမူကား “​အသိဉာဏ္​နည္းပါး​ေသာ​သူ​တို႔​သည္ အသိဉာဏ္​နည္းပါး​ျခင္း​ကို​ႏွစ္သက္​လ်က္​၊ ျပက္ရယ္​ျပဳ​တတ္​ေသာ​သူ​တို႔​သည္ မိမိ​တို႔​၏​ျပက္ရယ္​ျပဳ​ျခင္း​၌​ေမြ႕ေလ်ာ္​လ်က္​၊ မိုက္မဲ​ေသာ​သူ​တို႔​သည္ အသိပညာ​ကို​မုန္းတီး​လ်က္ မည္မွ်​ၾကာ​ေအာင္​ေန​ၾက​ဦး​မည္နည္း​။ ငါ​ဆိုဆုံးမ​ေသာ​စကား​ကို လိုက္နာ​ၾက​ေလာ့​။ ၾကည့္ရႈ​ေလာ့​။ ငါ​သည္ ငါ​၏​ဝိညာဥ္​ကို သင္​တို႔​အေပၚ​သို႔​သြန္းေလာင္း​မည္​။ ငါ​၏​စကား​မ်ား​ကို သင္​တို႔​အား သိ​ေစ​မည္​။ သို႔ေသာ္ ငါ​ေခၚ​ေသာအခါ သင္​တို႔​သည္ ျငင္းပယ္​ၾက​၏​။ ငါ့​လက္​ကို​ဆန႔္တန္း​ေသာအခါ မည္သူမွ် အေလး​မ​ထား​ၾက​။ သင္​တို႔​သည္ ငါ​ေပး​ေသာ​အႀကံဉာဏ္​အားလုံး​ကို လ်စ္လ်ဴရႈ​ၾက​ၿပီး ငါ​၏​ဆိုဆုံးမ​ျခင္း​ကို​လည္း အလို​မ​ရွိ​ၾက​။ ထို႔ေၾကာင့္ သင္​တို႔​ေဘးဒုကၡ​ေရာက္​ေသာအခါ ငါ​ရယ္ေမာ​မည္​။ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ေဘး​သည္ သင္​တို႔​ထံသို႔​ေရာက္​ေသာအခါ ငါ​ျပက္ရယ္ျပဳ​မည္​။ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ေဘး​သည္ ေလျပင္းမုန္တိုင္း​ကဲ့သို႔ သင္​တို႔​အေပၚ​သက္ေရာက္​ေသာအခါ​၌​လည္းေကာင္း​၊ ေဘးဒုကၡ​သည္ ေလေပြ​ကဲ့သို႔ သင္​တို႔​ထံ​ေရာက္လာ​ေသာအခါ​၌​လည္းေကာင္း​၊ ဆင္းရဲဒုကၡ​ႏွင့္​ေဘးဥပဒ္​သည္ သင္​တို႔​အေပၚ​သက္ေရာက္​ေသာအခါ​၌​လည္းေကာင္း

​သုတၱံက်မ္း 1:20-27 ႏွင့္ပတ္သက္သည့္ အခမဲ့ ဖတ္ရွုျခင္းအစီအစဥ္ႏွင့္ ဝိညာဥ္ေရးရာအခ်က္အလက္မ်ား။

အံ့အားသင့်‌ဝမ်းမြောက်မှု