ေနဟမိမွတ္စာ 2:4-18

ထိုအခါ ရွင္ဘုရင္​က “​သင္​မည္သို႔​ျပဳ​လို​သနည္း​”​ဟု ငါ့​အား ေမး​ေတာ္မူ​လွ်င္ ငါ​သည္ ေကာင္းကင္ဘုံရွင္​ဘုရားသခင္​ထံ ဆုေတာင္း​၏​။ ထို႔ေနာက္ ရွင္ဘုရင္​အား “​အရွင္မင္းႀကီး အလို​ေတာ္​ရွိ​၍ အရွင့္​အေစအပါး​အား မ်က္ႏွာသာ​ေပး​မည္​ဆိုလွ်င္ အကြၽႏ္ုပ္​တို႔​ဘိုးေဘး​၏​သခ်ႋဳင္းေျမ​ရွိ​ရာ​ၿမိဳ႕​ကို ျပန္လည္​တည္ေဆာက္​ရန္ ယုဒ​ျပည္​သို႔ ျပန္ခြင့္​ေပး​ေတာ္မူ​ပါ​”​ဟု ေလွ်ာက္ဆို​၏​။ ထိုအခါ မိဖုရား​ႏွင့္အတူ​ထိုင္​ေန​ေသာ​ရွင္ဘုရင္​က “​သင့္​ခရီးစဥ္ မည္မွ်​ၾကာ​မည္နည္း​။ မည္သည့္​အခ်ိန္​၌ ျပန္လာ​မည္နည္း​”​ဟု ငါ့​အား ေမးျမန္း​လွ်င္ ငါ​သည္ ၾကာ​မည့္​အခ်ိန္​ကို ေျပာျပ​ရာ မင္းႀကီး​က သေဘာတူ​သျဖင့္ ငါ့​ကို ျပန္ခြင့္​ျပဳ​၏​။ ထို႔ျပင္ ရွင္ဘုရင္​အား “​အရွင္မင္းႀကီး အလို​ေတာ္​ရွိ​လွ်င္ ယုဒ​ျပည္​သို႔​ျပန္သြား​ရာ​တြင္ ယူဖေရးတီး​ျမစ္​အေနာက္ဘက္ကမ္း​ကို​ျဖတ္သန္း​ခြင့္​ျပဳ​ရန္ ထို​ေဒသ​၏​ဘုရင္ခံ​တို႔​ထံ အမိန႔္စာ​ကို ပါးလိုက္​ေတာ္မူ​ပါ​။ ထို႔ျပင္ အိမ္​ေတာ္​နား​ရွိ ရဲတိုက္​တံခါး​မ်ား​၊ ၿမိဳ႕​တံတိုင္း​ႏွင့္ အကြၽႏ္ုပ္​ေန​ဖို႔​အိမ္​တို႔​ကို ေဆာက္လုပ္​ရန္ သစ္​မ်ား​ကို​ေပး​မည့္​အေၾကာင္း အရွင္မင္းႀကီး​၏​သစ္ေတာဝန္​အာသပ္​ထံ အမိန႔္စာ​ကို ပါးလိုက္​ေတာ္မူ​ပါ​”​ဟု ေတာင္းေလွ်ာက္​ရာ ဘုရားသခင္​သည္ ငါ​ႏွင့္အတူ​ရွိ​၍ ေက်းဇူး​ျပဳ​ေတာ္မူ​ေသာေၾကာင့္ ရွင္ဘုရင္​သည္ ငါ​ေတာင္းဆို​သည့္​အတိုင္း ျပဳ​ေပး​၏​။ ငါ​သည္ ယူဖေရးတီး​ျမစ္​အေနာက္ဘက္ကမ္း​ရွိ ဘုရင္ခံ​တို႔​ထံသို႔​ေရာက္​ေသာအခါ ရွင္ဘုရင္​၏​အမိန႔္စာ​ကို သူ​တို႔​အား ေပး​၏​။ ရွင္ဘုရင္​သည္ ငါ​ႏွင့္အတူ စစ္သူႀကီး​မ်ား​၊ ျမင္းစီးသူရဲ​မ်ား​ကို​လည္း ေစလႊတ္​ေပး​ခဲ့​၏​။ အစၥေရး​အမ်ိဳးသား​တို႔​၏​ေကာင္းက်ိဳး​ကို ျပဳစု​ေပး​မည့္​သူ​တစ္ဦး ေရာက္လာ​ေၾကာင္း​ကို ေဟာရနိ​လူမ်ိဳး သမာၻလတ္​ႏွင့္ အမၼဳန္​လူမ်ိဳး အမႈထမ္း​ေတာဘိ​တို႔ ၾကားသိ​လွ်င္ အႀကီးအက်ယ္​စိတ္အေႏွာင့္အယွက္​ျဖစ္​ေလ​၏​။ ငါ​သည္ ေဂ်႐ုဆလင္​ၿမိဳ႕​သို႔​ေရာက္​၍ ထို​ၿမိဳ႕​၌ သုံး​ရက္​ေန​ၿပီးမွ ငါ​၏​ဘုရားသခင္ ငါ့​အား​ဖြင့္ျပ​ေပး​ေသာ ေဂ်႐ုဆလင္​ၿမိဳ႕​ႏွင့္​ဆိုင္​သည့္ လုပ္ေဆာင္​ရ​မည့္​အရာ​ကို မည္သူ႔​ကို​မွ်​မ​ေျပာ​၊ ငါ​ႏွင့္​ပါလာ​ေသာ​လူ​အခ်ိဳ႕​တို႔​ႏွင့္ ညအခ်ိန္​တြင္​ထ​၍ ငါ​စီးလာ​ေသာ​ျမင္း​မွတစ္ပါး အျခား​တိရစာၦန္​တစ္​ေကာင္​မွ်​မ​ပါ​ဘဲ ထို​ညအခ်ိန္​တြင္ပင္ ခ်ိဳင့္ဝွမ္းလြင္ျပင္​တံခါး​မွ​ထြက္​၍ ေႁမြနဂါး​ေရတြင္း​ႏွင့္​မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ေနာက္ေခ်းပုံ​တံခါး​သို႔​သြား​ၿပီး ၿပိဳပ်က္​သြား​ေသာ​ေဂ်႐ုဆလင္​ၿမိဳ႕႐ိုး​ႏွင့္ မီး​ေလာင္ကြၽမ္း​သြား​ေသာ​တံခါး​မ်ား​ကို ၾကည့္ရႈ​စစ္ေဆး​၏​။ ထို႔ေနာက္ စမ္းေရတြင္း​တံခါး​ႏွင့္ ဘုရင့္​ေရကန္​ဘက္​သို႔ သြား​ရာ ငါ​စီးလာ​ေသာ​ျမင္း​သြား​ဖို႔​ရာ လမ္း​မ​ရွိ​။ ထို႔ေၾကာင့္ ထို​ည​၌​ပင္ ေခ်ာင္း​နား​သို႔​သြား​၍ ၿမိဳ႕႐ိုး​ကို ၾကည့္ရႈ​စစ္ေဆး​ၿပီးလွ်င္ ျပန္လွည့္​လာ​ၿပီး ခ်ိဳင့္ဝွမ္းလြင္ျပင္​တံခါး​မွ ျပန္​ဝင္လာ​ခဲ့​၏​။ ဂ်ဴး​လူမ်ိဳး​မ်ား​၊ ယဇ္ပုေရာဟိတ္​မ်ား​၊ မႉးမတ္​မ်ား​၊ မင္းအရာရွိ​မ်ား​ႏွင့္ အျခား​အလုပ္သမား​မ်ား​ကို ဘာမွ် ငါ​မ​ေျပာျပ​ေသး​သျဖင့္ မည္သည့္​ေနရာ​သို႔ ငါ​သြား​၍ မည္သည့္​အရာ​ျပဳ​သည္​ကို မင္းအရာရွိ​တို႔​သည္ မ​သိ​ၾက​ေပ​။ ထို႔ေနာက္မွ ငါ​က “​ငါ​တို႔​ခံရ​ေသာ​ဒုကၡ​ကို သင္​တို႔​ေတြ႕​ၿပီ​ေလာ​။ ေဂ်႐ုဆလင္​ၿမိဳ႕​လည္း ပ်က္စီး​ၿပီ​။ ၿမိဳ႕​တံခါး​မ်ား​လည္း မီး​ေလာင္ကြၽမ္း​ၿပီ​။ လာ​ၾက​။ ေနာက္ထပ္ ကဲ့ရဲ႕ရႈတ္ခ်​မ​ခံရ​ေအာင္ ေဂ်႐ုဆလင္​ၿမိဳ႕႐ိုး​ကို ျပန္လည္​တည္ေဆာက္​ၾက​စို႔​”​ဟု သူ​တို႔​အား ဆို​၏​။ ထို႔ျပင္ ဘုရားသခင္​သည္ ငါ​ႏွင့္အတူ​ရွိ​၍ ေက်းဇူး​ျပဳ​ေတာ္မူ​ေၾကာင္း​ႏွင့္ ငါ့​အား ရွင္ဘုရင္ ေျပာ​ခဲ့​ေသာ​စကား​မ်ား​ကို သူ​တို႔​အား​ေျပာျပ​ေသာအခါ သူ​တို႔​က “​ငါ​တို႔ ထ​၍​တည္ေဆာက္​ၾက​စို႔​”​ဟု ဆို​လ်က္ ထို​ေကာင္း​ေသာ​အမႈ​ကို အားတက္သေရာ စတင္​လုပ္ေဆာင္​ၾက​၏​။