ေနဟမိမွတ္စာ 2:1-5
ေနဟမိမွတ္စာ 2:1-5 MSBZ
အာတေဇရဇ္မင္း နန္းစံအႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ေျမာက္၊ နိသန္လတြင္ ေရွ႕ေတာ္၌ ရွိေသာ စပ်စ္ဝိုင္ကို ငါသည္ ယူ၍ ရွင္ဘုရင္ထံ ဆက္သ၏။ ထိုစဥ္ ငါသည္ ယခင္က မျဖစ္စဖူး မ်က္ႏွာညႇိဳးငယ္လ်က္ရွိ၏။ ထိုအခါ ရွင္ဘုရင္က “သင္က်န္းမာပါလ်က္ႏွင့္ အဘယ္ေၾကာင့္ မ်က္ႏွာညႇိဳးငယ္ေနရသနည္း။ ဝမ္းနည္းစရာအေၾကာင္း ရွိေနသည္မဟုတ္ေလာ”ဟု ငါ့အား ေမးေတာ္မူလွ်င္ ငါသည္ အလြန္ေၾကာက္႐ြံ႕လ်က္ မင္းႀကီးအား “အရွင္မင္းႀကီး သက္ေတာ္ရွည္ပါေစ။ အကြၽႏ္ုပ္ဘိုးေဘးတို႔၏သခ်ႋဳင္းေျမရွိရာၿမိဳ႕သည္ ပ်က္စီး၍ ၿမိဳ႕တံခါးမ်ား မီးေလာင္ကြၽမ္းသြားေသာေၾကာင့္ အကြၽႏ္ုပ္ မ်က္ႏွာမညႇိဳးဘဲ ေနႏိုင္ပါမည္ေလာ”ဟု ျပန္ေလွ်ာက္၏။ ထိုအခါ ရွင္ဘုရင္က “သင္မည္သို႔ျပဳလိုသနည္း”ဟု ငါ့အား ေမးေတာ္မူလွ်င္ ငါသည္ ေကာင္းကင္ဘုံရွင္ဘုရားသခင္ထံ ဆုေတာင္း၏။ ထို႔ေနာက္ ရွင္ဘုရင္အား “အရွင္မင္းႀကီး အလိုေတာ္ရွိ၍ အရွင့္အေစအပါးအား မ်က္ႏွာသာေပးမည္ဆိုလွ်င္ အကြၽႏ္ုပ္တို႔ဘိုးေဘး၏သခ်ႋဳင္းေျမရွိရာၿမိဳ႕ကို ျပန္လည္တည္ေဆာက္ရန္ ယုဒျပည္သို႔ ျပန္ခြင့္ေပးေတာ္မူပါ”ဟု ေလွ်ာက္ဆို၏။
သမၼာက်မ္းစာအက္ပ္
ကေလးမ်ားအတြက္ သမၼာက်မ္းစာအက္ပ္
