႐ွင္မာကုခရစ္ဝင္ 9:14-50
႐ွင္မာကုခရစ္ဝင္ 9:14-50 MSBZ
ထို႔ေနာက္ သူတို႔သည္ အျခားတပည့္ေတာ္တို႔ရွိရာသို႔ ျပန္လာၾကရာ မ်ားစြာေသာလူထုပရိသတ္သည္ တပည့္ေတာ္တို႔ကိုဝိုင္းရံလ်က္ရွိ၍ က်မ္းျပဳဆရာတို႔သည္ သူတို႔ႏွင့္ျငင္းခုံေျပာဆိုေနၾကသည္ကိုေတြ႕ျမင္ၾက၏။ လူထုပရိသတ္အေပါင္းတို႔သည္ ကိုယ္ေတာ္ကိုျမင္သည္ႏွင့္ အလြန္အံ့ၾသလ်က္ ေျပးလာ၍ ကိုယ္ေတာ္ကိုႏႈတ္ဆက္ၾက၏။ ကိုယ္ေတာ္ကလည္း တပည့္ေတာ္တို႔အား“သင္တို႔သည္ ထိုသူတို႔ႏွင့္ မည္သည့္အေၾကာင္းအရာကို ေဆြးေႏြးေနၾကသနည္း”ဟု ေမးေတာ္မူ၏။ ထိုအခါ လူထုပရိသတ္ထဲမွတစ္ဦးက “ဆရာ၊ ဆြံ႕အေသာနတ္ပူးေနသည့္ အကြၽႏ္ုပ္၏သားကို ဆရာ့ထံေခၚေဆာင္လာပါ၏။ နတ္သည္ သူ႔ကိုဖမ္းစားသည့္အခါတိုင္း သူ႔ကိုလွဲခ်၍ သူသည္ ပါးစပ္မွအျမႇဳပ္ထြက္ၿပီး အံသြားႀကိတ္ကာ မာေတာင့္လာတတ္ပါ၏။ သို႔ျဖစ္၍ ကိုယ္ေတာ္၏တပည့္ေတာ္တို႔အား ထိုနတ္ကိုႏွင္ထုတ္ေပးရန္ ေတာင္းပန္ေသာ္လည္း သူတို႔သည္မတတ္ႏိုင္ၾကပါ”ဟု ေလွ်ာက္ေလ၏။ ကိုယ္ေတာ္ကလည္း“အို ယုံၾကည္ျခင္းမရွိေသာမ်ိဳးဆက္၊ ငါသည္ သင္တို႔ႏွင့္အတူ မည္မွ်ၾကာေအာင္ေနရမည္နည္း။ သင္တို႔ကို မည္မွ်ၾကာေအာင္သည္းခံရမည္နည္း။ သူ႔ကိုငါ့ထံသို႔ေခၚခဲ့ၾကေလာ့”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ထိုအခါ သူတို႔သည္ သူငယ္ကို အထံေတာ္သို႔ေခၚခဲ့ၾကရာ ထိုနတ္သည္ ကိုယ္ေတာ္ကိုျမင္လွ်င္ သူငယ္ကို ခ်က္ခ်င္းတက္ေစသျဖင့္ သူငယ္သည္ ေျမေပၚသို႔လဲက်ၿပီး ပါးစပ္မွအျမႇဳပ္ထြက္လ်က္ လူးလိမ့္ေန၏။ ကိုယ္ေတာ္က သူငယ္၏ဖခင္အား“သူ၌ ဤသို႔ျဖစ္ခဲ့သည္မွာ မည္မွ်ၾကာၿပီနည္း”ဟု ေမးေတာ္မူရာ ဖခင္က “ငယ္စဥ္ကတည္းကျဖစ္ပါ၏။ နတ္သည္ သူ႔ကိုေသေစရန္ မီးထဲသို႔လည္းေကာင္း၊ ေရထဲသို႔လည္းေကာင္း မၾကာခဏပစ္ခ်တတ္ပါ၏။ သို႔ေသာ္ ကိုယ္ေတာ္တစ္စုံတစ္ခုတတ္ႏိုင္လွ်င္ အကြၽႏ္ုပ္တို႔ကိုသနား၍ ကူညီမစေတာ္မူပါ”ဟု ေလွ်ာက္ေလ၏။ ေယရႈကလည္း“တတ္ႏိုင္လွ်င္ဟုဆိုရသေလာ။ ယုံၾကည္ေသာသူအတြက္ အရာခပ္သိမ္းသည္ ျဖစ္ႏိုင္၏”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ သူငယ္၏ဖခင္က “အကြၽႏ္ုပ္ယုံၾကည္ပါ၏။ အကြၽႏ္ုပ္၏မယုံၾကည္မႈကို ကူညီမစေတာ္မူပါ”ဟု ခ်က္ခ်င္းေအာ္ဟစ္လ်က္ ေလွ်ာက္ထားေလ၏။ ေယရႈသည္ လူထုပရိသတ္ေျပးလာၾကသည္ကိုျမင္လွ်င္ ညစ္ညဴးေသာနတ္ကိုဆုံးမလ်က္“ဆြံ႕အ၍ နားပင္းေသာနတ္၊ သင့္အား ငါအမိန႔္ေပး၏။ သူ႔အထဲမွထြက္သြားေလာ့။ ေနာက္တစ္ဖန္ သူ႔အထဲသို႔မဝင္ႏွင့္”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ထိုအခါ နတ္ဆိုးသည္ ေအာ္ဟစ္လ်က္ သူငယ္ကို ျပင္းထန္စြာတက္ေစၿပီးလွ်င္ ထြက္သြားေလ၏။ သူငယ္သည္ လူေသကဲ့သို႔ျဖစ္သြားသျဖင့္ လူအေပါင္းတို႔က “သူေသၿပီ”ဟု ေျပာဆိုၾက၏။ သို႔ေသာ္ ေယရႈသည္ သူငယ္၏လက္ကိုကိုင္လ်က္ သူ႔ကိုထူမေတာ္မူရာ သူသည္ထေလ၏။ ထို႔ေနာက္ ကိုယ္ေတာ္သည္ အိမ္ထဲသို႔ဝင္ေတာ္မူလွ်င္ တပည့္ေတာ္တို႔က “အကြၽႏ္ုပ္တို႔သည္ ထိုနတ္ဆိုးကို အဘယ္ေၾကာင့္ မႏွင္ထုတ္ႏိုင္ပါသနည္း”ဟု တိတ္တဆိတ္ေမးေလွ်ာက္ၾက၏။ ကိုယ္ေတာ္ကလည္း“ထိုနတ္မ်ိဳးကို ဆုေတာင္းျခင္းအားျဖင့္မဟုတ္လွ်င္ မည္သည့္နည္းႏွင့္မွ် မႏွင္ထုတ္ႏိုင္”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ သူတို႔သည္ ထိုအရပ္မွထြက္ခြာ၍ ဂါလိလဲနယ္ကိုျဖတ္သြားၾက၏။ သို႔ေသာ္ ကိုယ္ေတာ္သည္ မည္သူ႔ကိုမွ် မသိေစလိုေခ်။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ကိုယ္ေတာ္က တပည့္ေတာ္တို႔အား သြန္သင္လ်က္“လူ႔သားသည္ လူတို႔၏လက္သို႔အပ္ႏွံျခင္းခံရလိမ့္မည္။ သူတို႔သည္လည္း သူ႔ကိုသတ္ၾကလိမ့္မည္။ သို႔ေသာ္ အေသသတ္ျခင္းခံရၿပီး သုံးရက္ၾကာေသာအခါသူသည္ ထေျမာက္လိမ့္မည္”ဟု မိန႔္ေတာ္မူေသာေၾကာင့္ျဖစ္၏။ တပည့္ေတာ္တို႔သည္ ထိုစကားကို နားမလည္ၾကေသာ္လည္း ကိုယ္ေတာ္အားမေမးဝံ့ၾကေခ်။ ထို႔ေနာက္ သူတို႔သည္ ကေပရေနာင္ၿမိဳ႕သို႔ေရာက္ၾက၏။ အိမ္ထဲ၌ရွိေတာ္မူစဥ္ ကိုယ္ေတာ္က တပည့္ေတာ္တို႔အား“သင္တို႔သည္ လမ္း၌ မည္သည့္အေၾကာင္းအရာကို အေခ်အတင္ေျပာဆိုလာခဲ့ၾကသနည္း”ဟု ေမးေတာ္မူ၏။ သို႔ေသာ္ သူတို႔သည္ တိတ္ဆိတ္စြာေနၾက၏။ အေၾကာင္းမွာ မည္သူသည္ အႀကီးျမတ္ဆုံးျဖစ္သနည္းဟု လမ္း၌ အခ်င္းခ်င္းအေခ်အတင္ေျပာဆိုခဲ့ၾကေသာေၾကာင့္ျဖစ္၏။ ထိုအခါ ကိုယ္ေတာ္သည္ထိုင္လ်က္ တစ္ဆယ့္ႏွစ္ပါးေသာတပည့္ေတာ္တို႔ကိုေခၚၿပီးလွ်င္“မည္သူမဆို ပထမဦးဆုံးျဖစ္လိုလွ်င္ အားလုံးတြင္ ေနာက္ဆုံးျဖစ္ၿပီး အားလုံး၏အေစခံျဖစ္ရမည္”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ထို႔ေနာက္ ကိုယ္ေတာ္သည္ သူငယ္တစ္ေယာက္ကိုေခၚ၍ သူတို႔အလယ္၌ရပ္ေစၿပီးလွ်င္ သူ႔ကိုေပြ႕ခ်ီကာ “ဤသို႔ေသာကေလးသူငယ္မ်ားထဲမွ တစ္စုံတစ္ဦးကို ငါ၏နာမ၌လက္ခံေသာသူသည္ ငါ့ကိုလက္ခံ၏။ ငါ့ကိုလက္ခံေသာသူသည္ ငါ့ကိုမဟုတ္ဘဲ ငါ့အားေစလႊတ္ေတာ္မူေသာအရွင္ကိုလက္ခံ၏”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ေယာဟန္က “ဆရာ၊ ဆရာ၏နာမျဖင့္ နတ္ဆိုးမ်ားႏွင္ထုတ္ေနသူတစ္ဦးကို အကြၽႏ္ုပ္တို႔ေတြ႕ခဲ့ပါသည္။ သူသည္ အကြၽႏ္ုပ္တို႔ႏွင့္အတူမလိုက္ေသာေၾကာင့္ သူ႔ကိုတားျမစ္ခဲ့ပါသည္”ဟု ေလွ်ာက္ေလ၏။ သို႔ေသာ္ ေယရႈက“သူ႔ကိုမတားျမစ္ၾကႏွင့္။ အေၾကာင္းမူကား ငါ၏နာမျဖင့္ တန္ခိုးလကၡဏာကိုျပဳၿပီးေနာက္ မၾကာမီအတြင္း ငါ့ကိုပုတ္ခတ္ေျပာဆိုႏိုင္မည့္သူ တစ္စုံတစ္ဦးမွ်မရွိ။ ငါတို႔ကိုမဆန႔္က်င္ေသာသူသည္ ငါတို႔ဘက္သားျဖစ္၏။ သင္တို႔အား ငါအမွန္ဆိုသည္ကား ခရစ္ေတာ္၏တပည့္ဟူေသာအမည္နာမကိုေထာက္၍ သင္တို႔အား ေရတစ္ခြက္ကိုတိုက္ေသာသူသည္ အက်ိဳးေက်းဇူးကို လုံးဝဆုံးရႈံးရမည္မဟုတ္။ သို႔ေသာ္ ငါ့ကိုယုံၾကည္သည့္ ဤငယ္ေသာသူမ်ားထဲမွ တစ္စုံတစ္ဦးကို မွားယြင္းေစေသာသူသည္ ႀကီးမားေသာႀကိတ္ဆုံေက်ာက္ ကို သူ႔လည္ပင္း၌ဆြဲလ်က္ ပင္လယ္ထဲသို႔ပစ္ခ်ခံရလွ်င္ သူ႔အတြက္ သာ၍ေကာင္း၏။ သင္၏လက္သည္ သင့္ကိုမွားယြင္းေစလွ်င္ ၎ကိုျဖတ္ပစ္ေလာ့။ လက္ႏွစ္ဖက္ပါလ်က္ မီးမၿငိမ္းႏိုင္သည့္ငရဲသို႔လားရသည္ထက္ လက္တစ္ဖက္ႏွင့္ အသက္ရွင္ျခင္းသို႔ဝင္စားရသည္က သင့္အတြက္ သာ၍ေကာင္း၏။ [ထိုေနရာတြင္ ေလာက္ေကာင္သည္မေသ၊ မီးလည္းမၿငိမ္းေပ။] သင္၏ေျခသည္ သင့္ကိုမွားယြင္းေစလွ်င္ ၎ကိုျဖတ္ပစ္ေလာ့။ ေျခႏွစ္ဖက္ပါလ်က္ ငရဲထဲသို႔ပစ္ခ်ျခင္းခံရသည္ထက္ ေျခတစ္ဖက္ႏွင့္ အသက္ရွင္ျခင္းသို႔ဝင္စားရသည္က သင့္အတြက္ သာ၍ေကာင္း၏။ [ထိုေနရာတြင္ ေလာက္ေကာင္သည္မေသ၊ မီးလည္းမၿငိမ္းေပ။] သင္၏မ်က္စိသည္ သင့္ကိုမွားယြင္းေစလွ်င္ ၎ကိုထုတ္ပစ္ေလာ့။ မ်က္စိႏွစ္လုံးပါလ်က္ ငရဲထဲသို႔ပစ္ခ်ျခင္းခံရသည္ထက္ မ်က္စိတစ္လုံးႏွင့္ ဘုရားသခင္၏ႏိုင္ငံေတာ္သို႔ဝင္စားရသည္က သင့္အတြက္ သာ၍ေကာင္း၏။ ထိုေနရာတြင္ ေလာက္ေကာင္သည္မေသ၊ မီးလည္းမၿငိမ္းေပ။ လူတိုင္းသည္ မီးျဖင့္ ဆားခတ္ျခင္းကိုခံရလိမ့္မည္ ။ ဆားသည္ေကာင္း၏။ သို႔ေသာ္ ဆားသည္ အငန္ဓာတ္ကင္းမဲ့သြားလွ်င္ ၎ကို မည္သည့္အရာျဖင့္ အရသာျပန္ရွိေစမည္နည္း။ သင္တို႔သည္ မိမိကိုယ္တိုင္၌ ဆားရွိေစ၍ အခ်င္းခ်င္းသင့္ျမတ္စြာေနၾကေလာ့”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။
Bible App
Bible App for Kids
