႐ွင္မာကုခရစ္ဝင္ 3:13-19

ထို႔ေနာက္ ကိုယ္ေတာ္​သည္ ေတာင္​ေပၚသို႔​တက္​သြား​၍ အလို​ေတာ္​ရွိ​ေသာ​သူ​တို႔​ကို​ေခၚ​ေတာ္မူ​လွ်င္ သူ​တို႔​သည္ အထံ​ေတာ္​သို႔​လာ​ၾက​၏။ ထိုအခါ ကိုယ္ေတာ္​သည္ တစ္ဆယ့္ႏွစ္​ပါး​တို႔​ကို ခန႔္ထား​ၿပီးလွ်င္ သူ​တို႔​ကို တမန္ေတာ္​ဟူ၍​ေခၚေဝၚ​သမုတ္​ေတာ္မူ​၏။ ဤသည္ကား သူ​တို႔​ကို ကိုယ္ေတာ္​ႏွင့္အတူ​ရွိ​ေစရန္​ႏွင့္ သူ​တို႔​ကို​ေစလႊတ္​၍ တရားေဟာ​ေစ​ကာ နတ္ဆိုး​တို႔​ကို​ႏွင္ထုတ္​ႏိုင္​သည့္​အခြင့္​အာဏာ​ရွိ​ေစရန္​အတြက္​ျဖစ္​၏။ ခန႔္ထား​ေတာ္မူ​ေသာ​တစ္ဆယ့္ႏွစ္​ပါး​မွာ ေပတ႐ု​ဟု​ကိုယ္ေတာ္​အမည္​ေပး​ထား​ေသာ ရွိမုန္၊ မိုးႀကိဳး​၏​သား​မ်ား​ဟူ၍​အဓိပၸာယ္​ရ​သည့္ ေဗာေနရဂက္​ဟု​ကိုယ္ေတာ္​အမည္​ေပး​ထား​ေသာ ေဇေဗဒဲ​၏​သား​ယာကုပ္​ႏွင့္ ယာကုပ္​၏​ညီ​ေယာဟန္၊ အေျႏၵ၊ ဖိလိပၸဳ၊ ဗာေသာလမဲ၊ မႆဲ၊ ေသာမ၊ အာလဖဲ​၏​သား​ယာကုပ္၊ သဒၵဲ၊ မ်ိဳးခ်စ္​ပုဂၢိဳလ္​ရွိမုန္​ႏွင့္ ကိုယ္ေတာ္​ကို​အပ္ႏွံ​သည့္ ယုဒ​ဣရွကာ႐ုတ္​တို႔​ျဖစ္​ၾက​၏။