႐ွင္မာကုခရစ္ဝင္ 15:1-47
႐ွင္မာကုခရစ္ဝင္ 15:1-47 MSBZ
နံနက္ေစာေစာအခ်ိန္တြင္ ယဇ္ပုေရာဟိတ္အႀကီးအကဲမ်ားသည္ သက္ႀကီးဝါႀကီးမ်ား၊ က်မ္းျပဳဆရာမ်ားမွစ၍ တရားလႊတ္ေတာ္အဖြဲ႕ဝင္အားလုံးႏွင့္အတူ ခ်က္ခ်င္းတိုင္ပင္ေဆြးေႏြးၾကၿပီးလွ်င္ ေယရႈကိုခ်ည္ေႏွာင္လ်က္ေခၚေဆာင္သြားကာ ပိလတ္မင္းထံအပ္ႏွံၾက၏။ ထိုအခါ ပိလတ္မင္းက “သင္သည္ ဂ်ဴးလူမ်ိဳးတို႔၏ဘုရင္ေလာ”ဟု ကိုယ္ေတာ္အား ေမးေလ၏။ ကိုယ္ေတာ္ကလည္း“သင္ေျပာသည့္အတိုင္းေပတည္း”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ယဇ္ပုေရာဟိတ္အႀကီးအကဲတို႔သည္ ကိုယ္ေတာ္ကို အမ်ိဳးမ်ိဳးစြပ္စြဲၾက၏။ တစ္ဖန္ ပိလတ္မင္းသည္ ကိုယ္ေတာ္အား “သင္သည္ တစ္စုံတစ္ခုမွ်မေျဖဘဲေနသေလာ။ သင့္ကိုမည္မွ်ေလာက္စြပ္စြဲေနၾကသည္ကိုၾကည့္ပါ”ဟု ဆို၏။ သို႔ေသာ္ ေယရႈသည္ ေနာက္ထပ္ မည္သည့္အရာကိုမွ် ျပန္၍ မိန႔္ေတာ္မမူဘဲေနသျဖင့္ ပိလတ္မင္းသည္ အံ့ဩေလ၏။ ပိလတ္မင္းသည္ ပြဲေတာ္က်ေရာက္တိုင္း လူတို႔ေတာင္းဆိုသည့္အက်ဥ္းသားတစ္ဦးကို လႊတ္ေပးေလ့ရွိ၏။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ဆူပူအုံႂကြမႈျဖစ္စဥ္က လူသတ္မႈက်ဴးလြန္သျဖင့္ ဆူပူအုံႂကြသူမ်ားႏွင့္အတူအက်ဥ္းခ်ခံရသည့္ ဗာရဗၺဟုေခၚေသာသူတစ္ဦးရွိ၏။ လူထုပရိသတ္သည္ေရာက္လာ၍ ျပဳေလ့ရွိသည့္အတိုင္း သူတို႔အတြက္ေဆာင္႐ြက္ေပးရန္ ေတာင္းဆိုၾက၏။ ပိလတ္မင္းကလည္း “သင္တို႔အတြက္ ဂ်ဴးလူမ်ိဳးတို႔၏ဘုရင္ကို လႊတ္ေပးေစလိုသေလာ”ဟု သူတို႔အား ျပန္၍ေမးေလ၏။ ထိုသို႔ေမးျခင္းမွာ ယဇ္ပုေရာဟိတ္အႀကီးအကဲတို႔သည္ မလိုမုန္းထားစိတ္ျဖင့္ ေယရႈကိုအပ္ႏွံခဲ့ေၾကာင္း ပိလတ္မင္းသိေသာေၾကာင့္ျဖစ္၏။ သို႔ေသာ္ ယဇ္ပုေရာဟိတ္အႀကီးအကဲတို႔သည္ ဗာရဗၺကိုသာ လႊတ္ေပးမည့္အေၾကာင္း ေတာင္းဆိုၾကရန္ လူထုပရိသတ္ကိုလႈံ႕ေဆာ္ၾက၏။ ထိုအခါ ပိလတ္မင္းက “သို႔ျဖစ္လွ်င္ ဂ်ဴးလူမ်ိဳးတို႔၏ဘုရင္ဟု သင္တို႔ေခၚေသာသူကို မည္သို႔ျပဳရမည္နည္း”ဟု တစ္ဖန္ ေမးေလေသာ္ သူတို႔က “သူ႔ကိုလက္ဝါးကပ္တိုင္ေပၚ၌တင္လိုက္ပါ”ဟု ျပန္၍ေအာ္ဟစ္ၾက၏။ ပိလတ္မင္းကလည္း “အဘယ္ေၾကာင့္နည္း။ သူသည္ မည္သည့္အျပစ္ကိုက်ဴးလြန္ခဲ့သနည္း”ဟု ျပန္ေမးေသာ္လည္း သူတို႔က “သူ႔ကိုလက္ဝါးကပ္တိုင္ေပၚ၌တင္လိုက္ပါ”ဟု ပို၍ေအာ္ဟစ္ၾက၏။ ပိလတ္မင္းသည္ လူထုပရိသတ္ကိုေက်နပ္ေစလို၍ သူတို႔အတြက္ ဗာရဗၺကိုလႊတ္ေပးေလ၏။ ေယရႈကိုမူကား က်ာပြတ္ျဖင့္႐ိုက္ႏွက္ေစၿပီးေနာက္ လက္ဝါးကပ္တိုင္ေပၚ၌တင္ရန္ အပ္ႏွံလိုက္ေလ၏။ ထိုအခါ စစ္သားမ်ားသည္ ႐ုံးေတာ္ဟုေခၚေသာ ဘုရင္ခံ၏အိမ္ေတာ္ဝင္းထဲသို႔ ကိုယ္ေတာ္ကိုေခၚေဆာင္သြား၍ တပ္ဖြဲ႕တစ္ဖြဲ႕လုံးကိုစု႐ုံးေစၾက၏။ ထို႔ေနာက္ ကိုယ္ေတာ္အား ခရမ္းေရာင္ဝတ္လုံကိုဝတ္ေစလ်က္ ဆူးပင္ကို သရဖူအျဖစ္ရစ္ေခြ၍ေဆာင္းေစၿပီးလွ်င္ “ဂ်ဴးလူမ်ိဳးတို႔၏ဘုရင္၊ မဂၤလာရွိပါေစေသာ”ဟု ကိုယ္ေတာ္အားႏႈတ္ဆက္ၾက၏။ ထို႔ျပင္ ကိုယ္ေတာ္၏ဦးေခါင္းကို က်ဴ႐ိုးျဖင့္႐ိုက္ကာ ကိုယ္ေတာ္ကိုတံေတြးႏွင့္ေထြး၍ ဒူးေထာက္လ်က္ ကိုယ္ေတာ္ကိုရွိခိုးၾက၏။ ထိုသို႔ ကိုယ္ေတာ္ကိုေျပာင္ေလွာင္ၾကၿပီးေနာက္ ခရမ္းေရာင္ဝတ္လုံကိုခြၽတ္၍ ကိုယ္ေတာ္၏အဝတ္ကိုျပန္ဝတ္ေစၿပီးလွ်င္ လက္ဝါးကပ္တိုင္ေပၚ၌တင္ရန္ ေခၚထုတ္သြားၾက၏။ ထိုစဥ္ အလက္ဇျႏၵားႏွင့္႐ုဖုတို႔၏ဖခင္ျဖစ္သည့္ ကုေရေနၿမိဳ႕သားရွိမုန္သည္ ေတာ႐ြာမွလာ၍ လမ္း၌ျဖတ္သြားသည္ကို သူတို႔ေတြ႕သျဖင့္ ကိုယ္ေတာ္၏လက္ဝါးကပ္တိုင္ကို သူ႔အား အတင္းအက်ပ္ထမ္းေစၾက၏။ ဤသို႔ျဖင့္ သူတို႔သည္ ကိုယ္ေတာ္ကို ဦးေခါင္းခြံအရပ္ဟုအဓိပၸာယ္ရွိေသာ ေဂါလေဂါသအရပ္သို႔ေခၚေဆာင္သြားၿပီးလွ်င္ ကိုယ္ေတာ္အား မုရန္ေရာစပ္ထားေသာစပ်စ္ဝိုင္ကို တိုက္ၾက၏။ သို႔ေသာ္ ကိုယ္ေတာ္သည္ ေသာက္ေတာ္မမူ။ ထိုအခါ သူတို႔သည္ ကိုယ္ေတာ္ကို လက္ဝါးကပ္တိုင္ေပၚ၌တင္ၾကၿပီး ကိုယ္ေတာ္၏အဝတ္ေတာ္မ်ားအား မည္သူက မည္သည့္အဝတ္ယူရမည္ကို မဲခ်၍ ခြဲေဝၾက၏။ ကိုယ္ေတာ္ကို လက္ဝါးကပ္တိုင္ေပၚ၌တင္ၾကသည့္အခ်ိန္မွာ နံနက္ကိုးနာရီျဖစ္၏။ ကိုယ္ေတာ္အေပၚတင္ေသာစြဲခ်က္ကိုေရးထားသည့္ကမၸည္းစာမွာ “ဂ်ဴးလူမ်ိဳးတို႔၏ဘုရင္”ဟူ၍ျဖစ္၏။ ဓားျပႏွစ္ေယာက္တို႔ကိုလည္း ကိုယ္ေတာ္ႏွင့္အတူ လက္ယာေတာ္ဘက္တြင္တစ္ေယာက္၊ လက္ဝဲေတာ္ဘက္တြင္တစ္ေယာက္ လက္ဝါးကပ္တိုင္ေပၚ၌တင္ၾက၏။ [ဤသို႔ျဖင့္ “သူသည္ တရားမဲ့ေသာသူတို႔၏စာရင္းတြင္ထည့္သြင္းျခင္းခံရ၏”ဟူေသာက်မ္းခ်က္သည္ ျပည့္စုံျခင္းသို႔ေရာက္ေလ၏။ ] ျဖတ္သန္းသြားလာေသာသူတို႔သည္ မိမိတို႔ေခါင္းကိုခါယမ္းလ်က္ “ေဟ့၊ ဗိမာန္ေတာ္ကိုၿဖိဳဖ်က္၍ သုံးရက္အတြင္းတည္ေဆာက္မည့္သူ၊ လက္ဝါးကပ္တိုင္ေပၚမွဆင္းလာ၍ သင့္ကိုယ္သင္ကယ္တင္ေလာ့”ဟု ကိုယ္ေတာ္ကိုေစာ္ကားေျပာဆိုၾက၏။ ထိုနည္းတူ ယဇ္ပုေရာဟိတ္အႀကီးအကဲတို႔သည္လည္း က်မ္းျပဳဆရာတို႔ႏွင့္အတူ ကိုယ္ေတာ္ကိုေျပာင္ေလွာင္ၾကကာ “သူသည္ သူတစ္ပါးတို႔ကိုကယ္တင္ခဲ့ေသာ္လည္း မိမိကိုယ္ကိုမကယ္တင္ႏိုင္ပါတကား။ ငါတို႔ေတြ႕ျမင္၍ ယုံၾကည္ႏိုင္ရန္ အစၥေရးဘုရင္ျဖစ္ေသာခရစ္ေတာ္သည္ ယခုပင္ လက္ဝါးကပ္တိုင္ေပၚမွ ဆင္းလာပါေစ”ဟု အခ်င္းခ်င္းေျပာဆိုၾက၏။ ကိုယ္ေတာ္ႏွင့္အတူ လက္ဝါးကပ္တိုင္ေပၚ၌တင္ထားျခင္းခံရေသာသူတို႔သည္လည္း ကိုယ္ေတာ္ကိုကဲ့ရဲ႕ျပစ္တင္ၾက၏။ မြန္းတည့္ခ်ိန္ေရာက္ေသာအခါ ေျမတစ္ျပင္လုံး၌ အေမွာင္က်ေရာက္လာ၍ မြန္းလြဲသုံးနာရီတိုင္ေအာင္ ထိုသို႔ျဖစ္ေလ၏။ မြန္းလြဲသုံးနာရီအခ်ိန္တြင္ ေယရႈသည္ က်ယ္ေလာင္ေသာအသံျဖင့္“ဧလိ၊ ဧလိ၊ လာမာ ရွာဗခသာနိ”ဟု ေအာ္ဟစ္ေတာ္မူ၏။ ၎၏အဓိပၸာယ္မွာ“အကြၽႏ္ုပ္၏ဘုရား၊ အကြၽႏ္ုပ္၏ဘုရား၊ အကြၽႏ္ုပ္ကို အဘယ္ေၾကာင့္စြန႔္ပစ္ေတာ္မူသနည္း”ဟူ၍ျဖစ္၏။ အနီး၌ရပ္ေနေသာသူအခ်ိဳ႕တို႔သည္ၾကားလွ်င္ “ၾကည့္ပါ။ သူသည္ ဧလိယကိုေခၚေနသည္”ဟု ဆိုၾက၏။ ထိုအခါ လူတစ္ဦးသည္ေျပးသြား၍ ေရျမႇဳပ္ကို ဝိုင္ခ်ဥ္ႏွင့္ျပည့္ေစၿပီးလွ်င္ က်ဴ႐ိုးေပၚတပ္လ်က္ ကိုယ္ေတာ္အားေသာက္ေစကာ “ရွိပါေလေစ။ ဧလိယသည္ သူ႔ကို ေအာက္သို႔ခ်ရန္ လာမည္၊ မလာမည္ကို ငါတို႔ၾကည့္ၾကစို႔”ဟု ဆိုေလ၏။ ထို႔ေနာက္ ေယရႈသည္ က်ယ္ေလာင္ေသာအသံျဖင့္ေႂကြးေၾကာ္ၿပီးလွ်င္ အသက္ခ်ဳပ္ၿငိမ္းေတာ္မူ၏။ ထိုအခါ ဗိမာန္ေတာ္ကန႔္လန႔္ကာသည္ အထက္စြန္းမွ ေအာက္စြန္းတိုင္ေအာင္ ႏွစ္ျခမ္းကြဲသြားေလ၏။ ကိုယ္ေတာ္ဘက္သို႔မ်က္ႏွာမူလ်က္ ရပ္ေနေသာတပ္မႉးသည္ ကိုယ္ေတာ္အသက္ခ်ဳပ္ၿငိမ္းေတာ္မူပုံကို ေတြ႕ျမင္ေသာအခါ “ဤသူသည္ အမွန္ပင္ ဘုရားသခင္၏သားေတာ္ျဖစ္သည္”ဟု ဆိုေလ၏။ ထိုအရပ္၌ အေဝးမွၾကည့္ေနေသာအမ်ိဳးသမီးမ်ားလည္းရွိၾက၏။ သူတို႔အထဲတြင္ မာဂဒလၿမိဳ႕သူမာရိ၊ ယာကုပ္အငယ္ႏွင့္ေယာေသတို႔၏မိခင္ျဖစ္ေသာမာရိႏွင့္ ဆလိုေမတို႔လည္းပါ၏။ သူတို႔သည္ ဂါလိလဲနယ္၌ ကိုယ္ေတာ္ရွိေတာ္မူခဲ့စဥ္က ေနာက္ေတာ္သို႔လိုက္၍ ကိုယ္ေတာ္ကိုလုပ္ေကြၽးျပဳစုခဲ့သူမ်ားျဖစ္ၾက၏။ သူတို႔အျပင္ ကိုယ္ေတာ္ႏွင့္အတူ ေဂ်႐ုဆလင္ၿမိဳ႕သို႔လိုက္ပါလာသည့္ မ်ားစြာေသာအျခားအမ်ိဳးသမီးမ်ားလည္းရွိၾက၏။ ထိုေန႔သည္ ျပင္ဆင္ရာေန႔တည္းဟူေသာ အဖိတ္ေန႔ျဖစ္သျဖင့္ ညေနခ်မ္းအခ်ိန္ေရာက္ေသာအခါ ဂုဏ္သေရႀကီးျမင့္ေသာ လႊတ္ေတာ္အဖြဲ႕ဝင္တစ္ဦးျဖစ္ၿပီး ဘုရားသခင္၏ႏိုင္ငံေတာ္ကို ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနသူလည္းျဖစ္ေသာ အရိမသဲၿမိဳ႕သားေယာသပ္သည္ေရာက္လာ၍ ပိလတ္မင္းထံသို႔ ရဲရင့္စြာဝင္ကာ ေယရႈ၏အေလာင္းေတာ္ကို ေတာင္းေလ၏။ ပိလတ္မင္းသည္ ေယရႈေသဆုံးၿပီေလာဟုအံ့ဩ၍ တပ္မႉးကိုေခၚလ်က္ ေယရႈေသဆုံးၿပီျဖစ္ေၾကာင္း ဟုတ္၊ မဟုတ္ေမးေလ၏။ တပ္မႉးထံမွ ဟုတ္မွန္ေၾကာင္းသိရလွ်င္ အေလာင္းေတာ္ကို ေယာသပ္အားေပးေလ၏။ ထိုအခါ ေယာသပ္သည္ ပိတ္ေခ်ာကိုဝယ္ၿပီးလွ်င္ အေလာင္းေတာ္ကို လက္ဝါးကပ္တိုင္ေပၚမွခ်၍ ပိတ္ေခ်ာျဖင့္ပတ္ရစ္ကာ ေက်ာက္ေဆာင္၌ထြင္းထားေသာ သခ်ႋဳင္းဂူထဲတြင္သြင္းထား၏။ ထို႔ေနာက္ ေက်ာက္တုံးကိုလွိမ့္၍ သခ်ႋဳင္းဂူဝကို ပိတ္ထားေလ၏။ မာဂဒလၿမိဳ႕သူမာရိႏွင့္ ေယာေသ၏မိခင္ျဖစ္ေသာမာရိတို႔သည္လည္း မည္သည့္ေနရာ၌ အေလာင္းေတာ္ထားၾကသည္ကို ၾကည့္ရႈၾက၏။
သမၼာက်မ္းစာအက္ပ္
ကေလးမ်ားအတြက္ သမၼာက်မ္းစာအက္ပ္
