႐ွင္မာကုခရစ္ဝင္ 15:1-23
႐ွင္မာကုခရစ္ဝင္ 15:1-23 MSBZ
နံနက္ေစာေစာအခ်ိန္တြင္ ယဇ္ပုေရာဟိတ္အႀကီးအကဲမ်ားသည္ သက္ႀကီးဝါႀကီးမ်ား၊ က်မ္းျပဳဆရာမ်ားမွစ၍ တရားလႊတ္ေတာ္အဖြဲ႕ဝင္အားလုံးႏွင့္အတူ ခ်က္ခ်င္းတိုင္ပင္ေဆြးေႏြးၾကၿပီးလွ်င္ ေယရႈကိုခ်ည္ေႏွာင္လ်က္ေခၚေဆာင္သြားကာ ပိလတ္မင္းထံအပ္ႏွံၾက၏။ ထိုအခါ ပိလတ္မင္းက “သင္သည္ ဂ်ဴးလူမ်ိဳးတို႔၏ဘုရင္ေလာ”ဟု ကိုယ္ေတာ္အား ေမးေလ၏။ ကိုယ္ေတာ္ကလည္း“သင္ေျပာသည့္အတိုင္းေပတည္း”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ယဇ္ပုေရာဟိတ္အႀကီးအကဲတို႔သည္ ကိုယ္ေတာ္ကို အမ်ိဳးမ်ိဳးစြပ္စြဲၾက၏။ တစ္ဖန္ ပိလတ္မင္းသည္ ကိုယ္ေတာ္အား “သင္သည္ တစ္စုံတစ္ခုမွ်မေျဖဘဲေနသေလာ။ သင့္ကိုမည္မွ်ေလာက္စြပ္စြဲေနၾကသည္ကိုၾကည့္ပါ”ဟု ဆို၏။ သို႔ေသာ္ ေယရႈသည္ ေနာက္ထပ္ မည္သည့္အရာကိုမွ် ျပန္၍ မိန႔္ေတာ္မမူဘဲေနသျဖင့္ ပိလတ္မင္းသည္ အံ့ဩေလ၏။ ပိလတ္မင္းသည္ ပြဲေတာ္က်ေရာက္တိုင္း လူတို႔ေတာင္းဆိုသည့္အက်ဥ္းသားတစ္ဦးကို လႊတ္ေပးေလ့ရွိ၏။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ဆူပူအုံႂကြမႈျဖစ္စဥ္က လူသတ္မႈက်ဴးလြန္သျဖင့္ ဆူပူအုံႂကြသူမ်ားႏွင့္အတူအက်ဥ္းခ်ခံရသည့္ ဗာရဗၺဟုေခၚေသာသူတစ္ဦးရွိ၏။ လူထုပရိသတ္သည္ေရာက္လာ၍ ျပဳေလ့ရွိသည့္အတိုင္း သူတို႔အတြက္ေဆာင္႐ြက္ေပးရန္ ေတာင္းဆိုၾက၏။ ပိလတ္မင္းကလည္း “သင္တို႔အတြက္ ဂ်ဴးလူမ်ိဳးတို႔၏ဘုရင္ကို လႊတ္ေပးေစလိုသေလာ”ဟု သူတို႔အား ျပန္၍ေမးေလ၏။ ထိုသို႔ေမးျခင္းမွာ ယဇ္ပုေရာဟိတ္အႀကီးအကဲတို႔သည္ မလိုမုန္းထားစိတ္ျဖင့္ ေယရႈကိုအပ္ႏွံခဲ့ေၾကာင္း ပိလတ္မင္းသိေသာေၾကာင့္ျဖစ္၏။ သို႔ေသာ္ ယဇ္ပုေရာဟိတ္အႀကီးအကဲတို႔သည္ ဗာရဗၺကိုသာ လႊတ္ေပးမည့္အေၾကာင္း ေတာင္းဆိုၾကရန္ လူထုပရိသတ္ကိုလႈံ႕ေဆာ္ၾက၏။ ထိုအခါ ပိလတ္မင္းက “သို႔ျဖစ္လွ်င္ ဂ်ဴးလူမ်ိဳးတို႔၏ဘုရင္ဟု သင္တို႔ေခၚေသာသူကို မည္သို႔ျပဳရမည္နည္း”ဟု တစ္ဖန္ ေမးေလေသာ္ သူတို႔က “သူ႔ကိုလက္ဝါးကပ္တိုင္ေပၚ၌တင္လိုက္ပါ”ဟု ျပန္၍ေအာ္ဟစ္ၾက၏။ ပိလတ္မင္းကလည္း “အဘယ္ေၾကာင့္နည္း။ သူသည္ မည္သည့္အျပစ္ကိုက်ဴးလြန္ခဲ့သနည္း”ဟု ျပန္ေမးေသာ္လည္း သူတို႔က “သူ႔ကိုလက္ဝါးကပ္တိုင္ေပၚ၌တင္လိုက္ပါ”ဟု ပို၍ေအာ္ဟစ္ၾက၏။ ပိလတ္မင္းသည္ လူထုပရိသတ္ကိုေက်နပ္ေစလို၍ သူတို႔အတြက္ ဗာရဗၺကိုလႊတ္ေပးေလ၏။ ေယရႈကိုမူကား က်ာပြတ္ျဖင့္႐ိုက္ႏွက္ေစၿပီးေနာက္ လက္ဝါးကပ္တိုင္ေပၚ၌တင္ရန္ အပ္ႏွံလိုက္ေလ၏။ ထိုအခါ စစ္သားမ်ားသည္ ႐ုံးေတာ္ဟုေခၚေသာ ဘုရင္ခံ၏အိမ္ေတာ္ဝင္းထဲသို႔ ကိုယ္ေတာ္ကိုေခၚေဆာင္သြား၍ တပ္ဖြဲ႕တစ္ဖြဲ႕လုံးကိုစု႐ုံးေစၾက၏။ ထို႔ေနာက္ ကိုယ္ေတာ္အား ခရမ္းေရာင္ဝတ္လုံကိုဝတ္ေစလ်က္ ဆူးပင္ကို သရဖူအျဖစ္ရစ္ေခြ၍ေဆာင္းေစၿပီးလွ်င္ “ဂ်ဴးလူမ်ိဳးတို႔၏ဘုရင္၊ မဂၤလာရွိပါေစေသာ”ဟု ကိုယ္ေတာ္အားႏႈတ္ဆက္ၾက၏။ ထို႔ျပင္ ကိုယ္ေတာ္၏ဦးေခါင္းကို က်ဴ႐ိုးျဖင့္႐ိုက္ကာ ကိုယ္ေတာ္ကိုတံေတြးႏွင့္ေထြး၍ ဒူးေထာက္လ်က္ ကိုယ္ေတာ္ကိုရွိခိုးၾက၏။ ထိုသို႔ ကိုယ္ေတာ္ကိုေျပာင္ေလွာင္ၾကၿပီးေနာက္ ခရမ္းေရာင္ဝတ္လုံကိုခြၽတ္၍ ကိုယ္ေတာ္၏အဝတ္ကိုျပန္ဝတ္ေစၿပီးလွ်င္ လက္ဝါးကပ္တိုင္ေပၚ၌တင္ရန္ ေခၚထုတ္သြားၾက၏။ ထိုစဥ္ အလက္ဇျႏၵားႏွင့္႐ုဖုတို႔၏ဖခင္ျဖစ္သည့္ ကုေရေနၿမိဳ႕သားရွိမုန္သည္ ေတာ႐ြာမွလာ၍ လမ္း၌ျဖတ္သြားသည္ကို သူတို႔ေတြ႕သျဖင့္ ကိုယ္ေတာ္၏လက္ဝါးကပ္တိုင္ကို သူ႔အား အတင္းအက်ပ္ထမ္းေစၾက၏။ ဤသို႔ျဖင့္ သူတို႔သည္ ကိုယ္ေတာ္ကို ဦးေခါင္းခြံအရပ္ဟုအဓိပၸာယ္ရွိေသာ ေဂါလေဂါသအရပ္သို႔ေခၚေဆာင္သြားၿပီးလွ်င္ ကိုယ္ေတာ္အား မုရန္ေရာစပ္ထားေသာစပ်စ္ဝိုင္ကို တိုက္ၾက၏။ သို႔ေသာ္ ကိုယ္ေတာ္သည္ ေသာက္ေတာ္မမူ။