႐ွင္မာကုခရစ္ဝင္ 12:28-44
႐ွင္မာကုခရစ္ဝင္ 12:28-44 MSBZ
ထိုအခါ က်မ္းျပဳဆရာတစ္ဦးသည္ ခ်ဥ္းကပ္လာ၍ သူတို႔ျငင္းခုံေျပာဆိုေနၾကသည္ကိုၾကားၿပီး ကိုယ္ေတာ္သည္ သူတို႔အား ေလ်ာက္ပတ္စြာေျဖၾကားေတာ္မူသည္ကိုျမင္လွ်င္ “ပညတ္ခ်က္အားလုံးတြင္ မည္သည့္ပညတ္ခ်က္သည္ ပထမျဖစ္သနည္း”ဟု ေမးေလွ်ာက္ေလ၏။ ေယရႈက“ပထမပညတ္ခ်က္မွာ‘အို အစၥေရးအမ်ိဳး၊ နားေထာင္ေလာ့။ ငါတို႔၏ဘုရားသခင္ထာဝရဘုရားသည္ တစ္ဆူတည္းေသာထာဝရဘုရားျဖစ္ေတာ္မူ၏။ သင္၏ဘုရားသခင္ ထာဝရဘုရားကို သင္၏စိတ္ႏွလုံးအႂကြင္းမဲ့၊ သင္၏စိတ္ဝိညာဥ္တစ္ခုလုံး၊ သင္၏အသိဉာဏ္ရွိသမွ်ႏွင့္ သင္၏အစြမ္းသတၱိရွိသမွ်တို႔ျဖင့္ ခ်စ္ရမည္’ဟူ၍ ျဖစ္၏။ ဒုတိယပညတ္ခ်က္မွာ ‘ကိုယ့္ဝန္းက်င္၌ရွိေသာသူကို ကိုယ္ႏွင့္အမွ်ခ်စ္ရမည္’ဟူ၍ ျဖစ္၏။ ဤပညတ္ခ်က္ႏွစ္ပါးထက္ႀကီးျမတ္ေသာ အျခားပညတ္မရွိ”ဟု ေျဖၾကားေတာ္မူ၏။ ထိုက်မ္းျပဳဆရာကလည္း “မွန္ပါ၏ဆရာ။ ဘုရားသခင္သည္ တစ္ဆူတည္းရွိ၍ ထိုဘုရားသခင္မွတစ္ပါး အျခားဘုရားမရွိဟု ဆရာေျပာသည္မွာ ဟုတ္မွန္ပါ၏။ ဘုရားသခင္ကို စိတ္ႏွလုံးအႂကြင္းမဲ့၊ ဉာဏ္စြမ္းရွိသမွ်၊ အစြမ္းသတၱိရွိသမွ်တို႔ျဖင့္ခ်စ္၍ ဝန္းက်င္၌ရွိေသာသူကို ကိုယ္ႏွင့္အမွ်ခ်စ္ျခင္းသည္လည္း မီးရႈိ႕ရာယဇ္ႏွင့္ ယဇ္ပူေဇာ္ျခင္းအေပါင္းတို႔ထက္ သာ၍ျမတ္ပါ၏”ဟု ေလွ်ာက္ေလ၏။ ထိုသူသည္ ပညာရွိစြာေျဖၾကားသည္ကို ေယရႈျမင္ေတာ္မူလွ်င္“သင္သည္ ဘုရားသခင္၏ႏိုင္ငံေတာ္ႏွင့္မေဝး”ဟု သူ႔အား မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ထိုအခ်ိန္မွစ၍ မည္သူမွ် ကိုယ္ေတာ္အား ေမးခြန္းမ်ားမေမးဝံ့ေတာ့ေခ်။ တစ္ဖန္ ေယရႈသည္ ဗိမာန္ေတာ္၌ သြန္သင္ေတာ္မူစဥ္“ခရစ္ေတာ္သည္ ဒါဝိဒ္၏သားျဖစ္သည္ဟု က်မ္းျပဳဆရာတို႔က မည္သို႔ေျပာဆိုႏိုင္ၾကသနည္း။ ဒါဝိဒ္ကိုယ္တိုင္ သန႔္ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္အားျဖင့္ ‘ထာဝရဘုရားသည္ ငါ၏သခင္အား သင္၏ရန္သူတို႔ကို သင္၏ေျခဖဝါးေအာက္၌ငါခ်ထားသည့္တိုင္ေအာင္ ငါ၏လက္ယာဘက္၌ ထိုင္ေနေလာ့ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏’ဟူ၍ ဆိုထား၏။ ဒါဝိဒ္ကိုယ္တိုင္ ခရစ္ေတာ္ကို ‘သခင္’ဟု ေခၚလွ်င္ ခရစ္ေတာ္သည္ မည္ကဲ့သို႔ သူ၏သားျဖစ္ႏိုင္မည္နည္း”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ မ်ားစြာေသာလူထုပရိသတ္သည္ ကိုယ္ေတာ္၏စကားေတာ္ကို ဝမ္းေျမာက္စြာနားေထာင္ေနၾက၏။ ကိုယ္ေတာ္သည္ ဆက္၍ေဟာေျပာသြန္သင္ေတာ္မူရာ၌“က်မ္းျပဳဆရာတို႔ကို သတိထားၾကေလာ့။ သူတို႔သည္ ဝတ္လုံကိုဝတ္၍ သြားလာျခင္းကိုလည္းေကာင္း၊ ေဈးအရပ္၌ ႏႈတ္ဆက္ခံရျခင္းကိုလည္းေကာင္း၊ ဝတ္ျပဳစည္းေဝးေက်ာင္းမ်ား၌ အထူးထိုင္ခုံမ်ားကိုလည္းေကာင္း၊ စားေသာက္ပြဲမ်ား၌ အထူးေနရာမ်ားကိုလည္းေကာင္း ႏွစ္သက္ၾက၏။ သူတို႔သည္ မုဆိုးမတို႔၏အိမ္ကိုမတရားသိမ္းယူၿပီး ဟန္ျပ၍ ရွည္လ်ားစြာဆုေတာင္းတတ္ၾက၏။ သူတို႔သည္ ပို၍ႀကီးေလးေသာျပစ္ဒဏ္စီရင္ျခင္းကို ခံရၾကလိမ့္မည္”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ထို႔ေနာက္ ကိုယ္ေတာ္သည္ အလႉခံေသတၱာဘက္သို႔မ်က္ႏွာမူလ်က္ ထိုင္ေတာ္မူ၍ လူတို႔သည္ ေၾကးဒဂၤါးကို အလႉခံေသတၱာထဲသို႔ ထည့္ေနၾကပုံကို ၾကည့္ရႈေတာ္မူ၏။ ခ်မ္းသာေသာသူမ်ားစြာတို႔သည္ အေျမာက္အျမားထည့္ၾက၏။ ထိုစဥ္ ဆင္းရဲေသာမုဆိုးမတစ္ဦးသည္ လာ၍ ကြတ္ရန္ေတးတစ္ျပားႏွင့္ညီေသာ လတၱာႏွစ္ျပားကိုထည့္ေလ၏။ ထိုအခါ ကိုယ္ေတာ္သည္ တပည့္ေတာ္တို႔ကိုေခၚ၍“သင္တို႔အား ငါအမွန္ဆိုသည္ကား ဤဆင္းရဲေသာမုဆိုးမသည္ အလႉခံေသတၱာထဲသို႔ ထည့္ေသာသူအားလုံးထက္ ပို၍ထည့္ေလၿပီ။ အေၾကာင္းမူကား သူတို႔အားလုံးသည္ မိမိတို႔၏ႂကြယ္ဝျပည့္စုံမႈထဲမွ ထည့္ၾက၏။ ဤမုဆိုးမမူကား မိမိ၏ဆင္းရဲခ်ိဳ႕တဲ့မႈထဲမွ သူ၌ရွိသမွ်ေသာအရာအားလုံး၊ သူ၏အသက္ေမြးစရာအားလုံးကို ထည့္ေလၿပီ”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။
သမၼာက်မ္းစာအက္ပ္
ကေလးမ်ားအတြက္ သမၼာက်မ္းစာအက္ပ္
