႐ွင္မာကုခရစ္ဝင္ 11:1-10

သူ​တို႔​သည္ ေဂ်႐ုဆလင္​ၿမိဳ႕​ႏွင့္​နီးကပ္​လာ​၍ သံလြင္​ေတာင္​ေျခ​ရွိ ဗက္ဖာေဂ​႐ြာ​ႏွင့္​ေဗသနိ​႐ြာ​သို႔ ေရာက္လာ​ၾက​ေသာအခါ ေယရႈ​သည္ တပည့္​ေတာ္​ႏွစ္​ပါး​ကို​ေစလႊတ္​၍ “သင္​တို႔​ေရွ႕​က​႐ြာ​ထဲသို႔ သြား​ၾက​ေလာ့။ ႐ြာ​ထဲသို႔​ဝင္လွ်င္ဝင္ခ်င္း​မည္သူ​မွ်​မ​စီး​ဖူး​ေသာ ျမည္း​ကေလး​တစ္​ေကာင္​ခ်ည္​ထား​သည္​ကို သင္​တို႔​ေတြ႕​ၾက​လိမ့္မည္။ ၎​ကို​ႀကိဳး​ေျဖ​၍ ေခၚေဆာင္​လာ​ၾက​ေလာ့။ တစ္စုံတစ္ေယာက္​က ‘အဘယ္ေၾကာင့္ ဤသို႔​ျပဳ​ၾက​သနည္း’​ဟု သင္​တို႔​ကို​ေမး​လွ်င္ ‘သခင္​ဘုရား​အလို​ရွိ​သည္။ ဤ​ေနရာ​သို႔ ခ်က္ခ်င္း​ျပန္​ပို႔ေပး​ပါ​လိမ့္မည္’​ဟု ေျပာ​ၾက​ေလာ့”​ဟူ၍ မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။ ထို႔ေၾကာင့္ သူ​တို႔​သည္​ထြက္သြား​၍ လမ္း​ေဘး​အိမ္​တံခါး​တြင္​ခ်ည္​ထား​ေသာ ျမည္း​ကေလး​တစ္​ေကာင္​ကို​ေတြ႕​သျဖင့္ ၎​ကို​ႀကိဳး​ေျဖ​ၾက​၏။ ထိုအခါ ထို​ေနရာ​၌​ရပ္​ေန​ေသာ​သူ​အခ်ိဳ႕​တို႔​က “ျမည္း​ကေလး​ကို​ႀကိဳး​ေျဖ​၍ ဘာ​လုပ္​ေန​ၾက​သနည္း”​ဟု ေမး​ၾက​၏။ သူ​တို႔​က​လည္း ေယရႈ​မိန႔္မွာ​ေတာ္မူ​သည့္​အတိုင္း ျပန္ေျပာ​ၾက​ရာ ထို​သူ​တို႔​သည္​ခြင့္ျပဳ​ၾက​၏။ ထို႔ေနာက္ ျမည္း​ကေလး​ကို ေယရႈ​ထံသို႔​ေခၚေဆာင္​လာ​ၿပီးလွ်င္ ၎​အေပၚ၌ သူ​တို႔​၏​အဝတ္​မ်ား​ကို​ခင္း​ၾက​ရာ ကိုယ္ေတာ္​သည္ ထို​ျမည္း​ကို​စီး​ေတာ္မူ​၏။ မ်ားစြာ​ေသာ​လူ​တို႔​သည္​လည္း မိမိ​တို႔​၏​ဝတ္႐ုံ​မ်ား​ကို လမ္း​ေပၚ၌​ခင္း​ၾက​၏။ အခ်ိဳ႕​တို႔​မူကား ကြင္းျပင္​မွ​သစ္ခက္​သစ္႐ြက္​မ်ား​ကို​ခုတ္​လာ​၍ ခင္း​ၾက​၏။ ေရွ႕​မွ​သြား​ေသာ​သူ​တို႔​ႏွင့္ ေနာက္​မွ​လိုက္​ေသာ​သူ​တို႔​က “ေဟာရွဏၰ၊ ထာဝရ​ဘုရား​၏​နာမ​ေတာ္​၌ ႂကြလာ​ေတာ္မူ​ေသာ​အရွင္​သည္ မဂၤလာရွိ​ေစ​သတည္း။ ေပၚထြန္း​ေတာ့​မည့္ ငါ​တို႔​အဖ​ဒါဝိဒ္​၏​ႏိုင္ငံ​ေတာ္​သည္ မဂၤလာရွိ​ေစ​သတည္း။ အျမင့္ဆုံး​ေသာ​အရပ္​၌ ေဟာရွဏၰ​ျဖစ္​ေစ​သတည္း”​ဟု ေႂကြးေၾကာ္​ၾက​၏။