ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ 7:1-29
ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ 7:1-29 MSBZ
သင္တို႔သည္ စီရင္ျခင္းမခံရမည့္အေၾကာင္း သူတစ္ပါးကို မစီရင္ၾကႏွင့္။ အေၾကာင္းမူကား သင္တို႔စီရင္သည့္နည္းလမ္းအတိုင္း သင္တို႔သည္ စီရင္ျခင္းခံရ၍ သင္တို႔တိုင္းတာျခင္တြယ္သည့္စံႏႈန္းအတိုင္း သင္တို႔အတြက္ တိုင္းတာျခင္တြယ္ေပးလိမ့္မည္။ သင္သည္ မိမိမ်က္စိ၌ရွိေသာသစ္တုံးကို သတိမမူဘဲ သင့္ညီအစ္ကို၏မ်က္စိ၌ရွိေသာသစ္အမႈန္အစကို အဘယ္ေၾကာင့္ျမင္သနည္း။ သင္သည္ မိမိမ်က္စိ၌သစ္တုံးရွိလ်က္ပင္ သင့္ညီအစ္ကိုအား ‘သင္၏မ်က္စိထဲမွ သစ္အမႈန္အစကို ထုတ္ေပးပါရေစ’ဟု မည္သို႔ေျပာႏိုင္မည္နည္း။ သူေတာ္ေကာင္းေယာင္ေဆာင္ေသာသူ၊ သင္၏မ်က္စိထဲမွ သစ္တုံးကို ဦးစြာထုတ္ပစ္ေလာ့။ ထိုအခါ သင့္ညီအစ္ကို၏မ်က္စိထဲမွ သစ္အမႈန္အစကိုထုတ္ပစ္ရန္ ရွင္းလင္းစြာျမင္ရလိမ့္မည္။ သန႔္ရွင္းေသာအရာကို ေခြးတို႔အားမေပးၾကႏွင့္။ သင္တို႔၏ပုလဲမ်ားကိုလည္း ဝက္တို႔ေရွ႕၌မခ်ထားၾကႏွင့္။ ၎တို႔သည္ ထိုအရာမ်ားကို မိမိတို႔ေျချဖင့္နင္းေခ်ၿပီးလွ်င္ လွည့္လာ၍ သင္တို႔ကိုကိုက္ျဖတ္ၾကမည္ကိုစိုးရိမ္ရ၏။ ေတာင္းၾကေလာ့။ ေတာင္းလွ်င္ သင္တို႔ရၾကလိမ့္မည္။ ရွာၾကေလာ့။ ရွာလွ်င္ သင္တို႔ေတြ႕ၾကလိမ့္မည္။ တံခါးကိုေခါက္ၾကေလာ့။ ေခါက္လွ်င္ သင္တို႔ကို ဖြင့္ေပးလိမ့္မည္။ အေၾကာင္းမူကား ေတာင္းေသာသူတိုင္းသည္ရ၏။ ရွာေသာသူသည္လည္း ေတြ႕၏။ တံခါးေခါက္ေသာသူကိုလည္း ဖြင့္ေပးလိမ့္မည္။ သင္တို႔တြင္ မည္သူသည္ မိမိ၏သားက မုန႔္ကိုေတာင္းေသာအခါ ေက်ာက္ခဲကိုေပးမည္နည္း၊ သို႔မဟုတ္ ငါးကိုေတာင္းေသာအခါ ေႁမြကိုေပးမည္နည္း။ သင္တို႔သည္ မေကာင္းေသာသူမ်ားျဖစ္ၾကလ်က္ပင္ မိမိတို႔၏သားသမီးမ်ားအား ေကာင္းေသာလက္ေဆာင္မ်ားေပးရမည္ကို သိၾကလွ်င္ ေကာင္းကင္ဘုံ၌ရွိေတာ္မူေသာ သင္တို႔၏အဖသည္ မိမိထံေတာင္းေလွ်ာက္ေသာသူမ်ားအား ေကာင္းသည့္အရာမ်ားကို သာ၍ပင္ေပးေတာ္မူမည္မဟုတ္ေလာ။ သို႔ျဖစ္၍ သင္တို႔သည္ သူတစ္ပါးအားသင္တို႔အေပၚျပဳေစလိုသမွ်အတိုင္း သူတစ္ပါးအေပၚျပဳၾကေလာ့။ ဤသည္ကား ပညတ္တရားက်မ္းႏွင့္ပေရာဖက္က်မ္းမ်ား၏အခ်ဳပ္ျဖစ္၏။ က်ဥ္းေသာတံခါးမွဝင္ၾကေလာ့။ အေၾကာင္းမူကား ပ်က္စီးျခင္းသို႔ေရာက္ေသာတံခါးသည္ က်ယ္ဝန္း၍ လမ္းသည္ျပန႔္ျပဴး၏။ ထိုတံခါးမွဝင္ေသာသူတို႔သည္လည္း မ်ားျပားလွ၏။ အသက္ရွင္ျခင္းသို႔ေရာက္ေသာတံခါးသည္ က်ဥ္း၍ လမ္းသည္ၾကမ္းတမ္း၏။ ထိုတံခါးကိုေတြ႕ရွိေသာသူတို႔သည္လည္း နည္းလွ၏။ ပေရာဖက္အတုအေယာင္မ်ားကို သတိထားၾကေလာ့။ သူတို႔သည္ သိုးေရၿခဳံလ်က္ သင္တို႔ထံသို႔လာေသာ္လည္း အတြင္း၌ကား အငမ္းမရျဖစ္သည့္ဝံပုေလြကဲ့သို႔ျဖစ္ၾက၏။ သူတို႔၏အသီးမ်ားအားျဖင့္ သူတို႔ကို သင္တို႔သိၾကလိမ့္မည္။ ဆူးပင္မွ စပ်စ္သီးကိုလည္းေကာင္း၊ ဆူးေလပင္မွ သဖန္းသီးကိုလည္းေကာင္း ဆြတ္ခူးရေလ့ရွိသေလာ။ ထိုနည္းတူ ေကာင္းေသာအပင္တိုင္းသည္ ေကာင္းေသာအသီးကိုသီးတတ္၏။ မေကာင္းေသာအပင္မူကား မေကာင္းေသာအသီးကိုသီးတတ္၏။ ေကာင္းေသာအပင္သည္ မေကာင္းေသာအသီးကိုမသီးႏိုင္။ မေကာင္းေသာအပင္သည္လည္း ေကာင္းေသာအသီးကိုမသီးႏိုင္။ ေကာင္းေသာအသီးမသီးေသာအပင္တိုင္းသည္ ခုတ္လွဲျခင္းခံရ၍ မီးထဲသို႔ ပစ္ခ်ျခင္းခံရလိမ့္မည္။ သို႔ျဖစ္၍ သူတို႔၏အသီးမ်ားအားျဖင့္ သူတို႔ကို သင္တို႔သိၾကလိမ့္မည္။ ‘သခင္ဘုရား၊ သခင္ဘုရား’ဟု ငါ့ကိုေခၚေသာသူတိုင္း ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္သို႔ ဝင္ရမည္မဟုတ္။ ေကာင္းကင္ဘုံ၌ရွိေတာ္မူေသာ ငါ့ခမည္းေတာ္၏အလိုေတာ္ကို ေဆာင္႐ြက္ေသာသူသာ ဝင္ရလိမ့္မည္။ ထိုေန႔ရက္တြင္ မ်ားစြာေသာသူတို႔သည္ ‘သခင္ဘုရား၊ သခင္ဘုရား၊ အကြၽႏ္ုပ္တို႔သည္ ကိုယ္ေတာ္၏နာမေတာ္အားျဖင့္ ပေရာဖက္ျပဳေဟာေျပာလ်က္ ကိုယ္ေတာ္၏နာမေတာ္အားျဖင့္ နတ္ဆိုးမ်ားကိုႏွင္ထုတ္ကာ ကိုယ္ေတာ္၏နာမေတာ္အားျဖင့္ တန္ခိုးလကၡဏာမ်ားစြာတို႔ကို ျပဳခဲ့ၾကသည္မဟုတ္ေလာ’ဟု ငါ့အား ေလွ်ာက္ၾကလိမ့္မည္။ ထိုအခါ ငါသည္ သူတို႔အား ‘သင္တို႔ကို ငါလုံးဝမသိ။ တရားမဲ့ေသာအမႈကိုျပဳေသာသူတို႔၊ ငါ့ထံမွ ထြက္သြားၾကေလာ့’ဟု အတိအလင္းေျပာမည္။ သို႔ျဖစ္၍ ငါေဟာေျပာေသာ ဤတရားစကားတို႔ကိုၾကား၍ က်င့္သုံးေသာသူတိုင္းသည္ ေက်ာက္ေပၚ၌ မိမိအိမ္ကိုေဆာက္သည့္ ပညာသတိရွိေသာသူႏွင့္တူ၏။ မိုး႐ြာ၍ ျမစ္ေရစီးဆင္းလာကာ ေလထန္သျဖင့္ ထိုအိမ္ကိုတိုက္ခတ္ေသာ္လည္း ေက်ာက္ေပၚ၌အုတ္ျမစ္ခ်ထားေသာေၾကာင့္ ထိုအိမ္သည္ မၿပိဳလဲေပ။ ငါေဟာေျပာေသာ ဤတရားစကားတို႔ကိုၾကား၍ မက်င့္သုံးေသာသူတိုင္းသည္ သဲေပၚ၌ မိမိအိမ္ကိုေဆာက္သည့္ မိုက္မဲေသာသူႏွင့္တူ၏။ မိုး႐ြာ၍ ျမစ္ေရစီးဆင္းလာကာ ေလထန္သျဖင့္ ထိုအိမ္ကိုတိုက္ခတ္ေသာအခါ ထိုအိမ္သည္ၿပိဳလဲသြား၏။ ၎၏ၿပိဳလဲျခင္းသည္လည္း ဆိုး႐ြားလွေပ၏။” ဤတရားစကားတို႔ကို ေယရႈသြန္သင္ေတာ္မူၿပီးေသာအခါ လူထုပရိသတ္တို႔သည္ ကိုယ္ေတာ္၏သြန္သင္ခ်က္ကို အံ့ဩခ်ီးမြမ္းၾက၏။ အေၾကာင္းမူကား ကိုယ္ေတာ္သည္ သူတို႔၏က်မ္းျပဳဆရာမ်ားကဲ့သို႔မဟုတ္ဘဲ အခြင့္အာဏာရွိေသာသူကဲ့သို႔ သြန္သင္ေတာ္မူ၏။