ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ 4:1-22
ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ 4:1-22 MSBZ
ထို႔ေနာက္ ေယရႈသည္ မာရ္နတ္၏ျဖားေယာင္းေသြးေဆာင္ျခင္းကိုခံရန္ ဝိညာဥ္ေတာ္အားျဖင့္ ေတာကႏၲာရသို႔ပင့္ေဆာင္ျခင္းကိုခံေတာ္မူ၏။ ေန႔ေပါင္းေလးဆယ္ႏွင့္ ညေပါင္းေလးဆယ္ အစာေရွာင္ၿပီးေနာက္ ဆာေလာင္ေတာ္မူ၏။ ထိုအခါ ျဖားေယာင္းေသြးေဆာင္ေသာသူသည္ ခ်ဥ္းကပ္လာ၍ “သင္သည္ ဘုရားသခင္၏သားေတာ္မွန္လွ်င္ ဤေက်ာက္ခဲတို႔ကို မုန႔္ျဖစ္ေစရန္ အမိန႔္ရွိပါ”ဟု ေလွ်ာက္ေလ၏။ ကိုယ္ေတာ္ကလည္း“ ‘လူသည္ မုန႔္အားျဖင့္သာ အသက္ရွင္သည္မဟုတ္။ ဘုရားသခင္၏ႏႈတ္ေတာ္ထြက္စကားရွိသမွ်အားျဖင့္ အသက္ရွင္၏’ဟူ၍ က်မ္းစာ၌ေရးထားသည္”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ထို႔ေနာက္ မာရ္နတ္သည္ ကိုယ္ေတာ္ကို သန႔္ရွင္းေသာၿမိဳ႕ေတာ္သို႔ ေခၚေဆာင္သြား၍ ဗိမာန္ေတာ္ထိပ္ဖ်ား၌ ရပ္ေစၿပီးလွ်င္ “သင္သည္ ဘုရားသခင္၏သားေတာ္မွန္လွ်င္ ေအာက္သို႔ခုန္ခ်ပါ။ အေၾကာင္းမွာ ‘ဘုရားသခင္သည္ မိမိ၏ေကာင္းကင္တမန္တို႔ကို သင့္အဖို႔မိန႔္မွာေတာ္မူမည္ျဖစ္၍ သင္၏ေျခကို ေက်ာက္ႏွင့္မထိမခိုက္ေစရန္ သူတို႔သည္ သင့္ကို လက္ျဖင့္ခ်ီပင့္ၾကလိမ့္မည္’ဟူ၍ က်မ္းစာ၌ေရးထားသည္”ဟု ေလွ်ာက္ေလ၏။ ေယရႈကလည္း“ ‘သင္၏ဘုရားသခင္ထာဝရဘုရားကို အကဲမစမ္းရ’ဟူ၍လည္း က်မ္းစာ၌ေရးထားသည္”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ တစ္ဖန္ မာရ္နတ္သည္ ကိုယ္ေတာ္ကို အလြန္ျမင့္မားေသာေတာင္ေပၚသို႔ ေခၚေဆာင္သြား၍ ေလာကီႏိုင္ငံအားလုံးႏွင့္ ၎တို႔၏ဘုန္းစည္းစိမ္တို႔ကိုၫႊန္ျပကာ “သင္သည္ ပ်ပ္ဝပ္လ်က္ ငါ့ကိုရွိခိုးလွ်င္ ဤအရာအားလုံးတို႔ကို သင့္အား ငါေပးမည္”ဟု ေလွ်ာက္ေလ၏။ ေယရႈကလည္း“အခ်င္းစာတန္၊ ထြက္သြားေလာ့။ ‘သင္၏ဘုရားသခင္ထာဝရဘုရားကိုရွိခိုး၍ ထိုအရွင္တစ္ပါးတည္းကိုသာ ဝတ္ျပဳရမည္’ဟူ၍ က်မ္းစာ၌ေရးထားသည္”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ထိုအခါ မာရ္နတ္သည္ ကိုယ္ေတာ္ထံမွ ထြက္ခြာသြား၍ ေကာင္းကင္တမန္မ်ားသည္ ခ်ဥ္းကပ္လာလ်က္ ကိုယ္ေတာ္ကိုျပဳစုၾက၏။ ေယာဟန္အက်ဥ္းခ်ခံရေၾကာင္းကို ေယရႈသည္ၾကားလွ်င္ ဂါလိလဲနယ္သို႔ ႂကြေတာ္မူ၏။ ထို႔ေနာက္ နာဇရက္ၿမိဳ႕ကိုစြန႔္ခြာ၍ ပင္လယ္ကမ္းနား၌ရွိေသာ ကေပရေနာင္ၿမိဳ႕သို႔ သြားေရာက္ေနထိုင္ေတာ္မူ၏။ ထိုၿမိဳ႕သည္ ဇာဗုလုန္နယ္ႏွင့္နႆလိနယ္ဆိုင္ရာအရပ္ေဒသ၌ရွိ၏။ ဤသည္ကား ပေရာဖက္ေဟရွာယအားျဖင့္ မိန႔္ေတာ္မူေသာအရာ ျပည့္စုံျခင္းသို႔ေရာက္မည့္အေၾကာင္းတည္း။ မိန႔္ေတာ္မူခ်က္မွာ “ဇာဗုလုန္နယ္ႏွင့္နႆလိနယ္၊ ပင္လယ္လမ္းတစ္ေလွ်ာက္၊ ေဂ်ာ္ဒန္ျမစ္တစ္ဖက္ကမ္း၊ လူမ်ိဳးျခားတို႔၏ဂါလိလဲနယ္၊ အေမွာင္ထဲ၌ေနထိုင္ေသာသူတို႔သည္ ႀကီးမားေသာအလင္းကိုျမင္ရၾက၍ ေသျခင္းအရိပ္လႊမ္းမိုးေသာျပည္၌ ေနထိုင္ေသာသူတို႔ထံသို႔ အလင္းေပၚထြက္လာၿပီ”ဟူ၍ျဖစ္၏။ ထိုအခ်ိန္မွစ၍ ေယရႈသည္“ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္ေပၚထြန္းလုနီးၿပီျဖစ္၍ ေနာင္တရၾကေလာ့”ဟု စတင္ေဟာေျပာေတာ္မူ၏။ ဂါလိလဲပင္လယ္ကမ္းနားတြင္ လမ္းေလွ်ာက္ေတာ္မူစဥ္ ညီအစ္ကိုႏွစ္ဦးျဖစ္ေသာ ရွိမုန္ဟုေခၚသည့္ေပတ႐ုႏွင့္ သူ၏ညီအေျႏၵတို႔သည္ တံငါသည္မ်ားျဖစ္၍ ပင္လယ္ထဲတြင္ ပိုက္ကြန္ခ်ေနၾကသည္ကို ျမင္ေတာ္မူ၏။ ကိုယ္ေတာ္က“ငါ့ေနာက္သို႔လိုက္ၾကေလာ့။ သင္တို႔အား လူကိုဖမ္းေသာတံငါသည္ျဖစ္ေစမည္”ဟု သူတို႔အား မိန႔္ေတာ္မူလွ်င္ သူတို႔သည္ ခ်က္ခ်င္းပင္ ပိုက္ကြန္မ်ားကိုထားခဲ့၍ ေနာက္ေတာ္သို႔လိုက္ၾက၏။ တစ္ဖန္ ထိုေနရာမွ ဆက္၍ႂကြေတာ္မူရာ အျခားညီအစ္ကိုႏွစ္ဦးျဖစ္ေသာ ေဇေဗဒဲ၏သား ယာကုပ္ႏွင့္သူ႔ညီေယာဟန္တို႔သည္ သူတို႔၏ဖခင္ေဇေဗဒဲႏွင့္အတူ ေလွထဲ၌ မိမိတို႔၏ပိုက္ကြန္မ်ားဖာေထးေနၾကသည္ကိုျမင္၍ သူတို႔ကိုေခၚေတာ္မူ၏။ သူတို႔သည္လည္း ခ်က္ခ်င္းပင္ ေလွႏွင့္ သူတို႔၏ဖခင္ကိုထားခဲ့၍ ေနာက္ေတာ္သို႔လိုက္ၾက၏။