ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ 4:1-17

ထို႔ေနာက္ ေယရႈ​သည္ မာရ္နတ္​၏​ျဖားေယာင္း​ေသြးေဆာင္​ျခင္း​ကို​ခံ​ရန္ ဝိညာဥ္​ေတာ္​အားျဖင့္ ေတာ​ကႏၲာရ​သို႔​ပင့္ေဆာင္​ျခင္း​ကို​ခံ​ေတာ္မူ​၏။ ေန႔​ေပါင္း​ေလးဆယ္​ႏွင့္ ည​ေပါင္း​ေလးဆယ္ အစာေရွာင္​ၿပီးေနာက္ ဆာေလာင္​ေတာ္မူ​၏။ ထိုအခါ ျဖားေယာင္း​ေသြးေဆာင္​ေသာ​သူ​သည္ ခ်ဥ္းကပ္​လာ​၍ “သင္​သည္ ဘုရားသခင္​၏​သား​ေတာ္​မွန္​လွ်င္ ဤ​ေက်ာက္ခဲ​တို႔​ကို မုန႔္​ျဖစ္​ေစရန္ အမိန႔္​ရွိ​ပါ”​ဟု ေလွ်ာက္​ေလ​၏။ ကိုယ္ေတာ္​က​လည္း“ ‘လူ​သည္ မုန႔္​အားျဖင့္​သာ အသက္ရွင္​သည္​မ​ဟုတ္။ ဘုရားသခင္​၏​ႏႈတ္​ေတာ္​ထြက္​စကား​ရွိသမွ်​အားျဖင့္ အသက္ရွင္​၏’ဟူ၍ က်မ္းစာ​၌​ေရး​ထား​သည္”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။ ထို႔ေနာက္ မာရ္နတ္​သည္ ကိုယ္ေတာ္​ကို သန႔္ရွင္း​ေသာ​ၿမိဳ႕​ေတာ္​သို႔ ေခၚေဆာင္​သြား​၍ ဗိမာန္​ေတာ္​ထိပ္ဖ်ား​၌ ရပ္​ေစ​ၿပီးလွ်င္ “သင္​သည္ ဘုရားသခင္​၏​သား​ေတာ္​မွန္​လွ်င္ ေအာက္သို႔​ခုန္ခ်​ပါ။ အေၾကာင္းမွာ ‘ဘုရားသခင္​သည္ မိမိ​၏​ေကာင္းကင္တမန္​တို႔​ကို သင့္​အဖို႔​မိန႔္မွာ​ေတာ္မူ​မည္​ျဖစ္၍ သင္​၏​ေျခ​ကို ေက်ာက္​ႏွင့္​မ​ထိ​မ​ခိုက္​ေစရန္ သူ​တို႔​သည္ သင့္​ကို လက္​ျဖင့္​ခ်ီပင့္​ၾက​လိမ့္မည္’​ဟူ၍ က်မ္းစာ​၌​ေရး​ထား​သည္”​ဟု ေလွ်ာက္​ေလ​၏။ ေယရႈ​က​လည္း“ ‘သင္​၏​ဘုရားသခင္​ထာဝရ​ဘုရား​ကို အကဲ​မ​စမ္း​ရ’ဟူ၍​လည္း က်မ္းစာ​၌​ေရး​ထား​သည္”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။ တစ္ဖန္ မာရ္နတ္​သည္ ကိုယ္ေတာ္​ကို အလြန္​ျမင့္မား​ေသာ​ေတာင္​ေပၚသို႔ ေခၚေဆာင္​သြား​၍ ေလာကီ​ႏိုင္ငံ​အားလုံး​ႏွင့္ ၎​တို႔​၏​ဘုန္း​စည္းစိမ္​တို႔​ကို​ၫႊန္ျပ​ကာ “သင္​သည္ ပ်ပ္ဝပ္​လ်က္ ငါ့​ကို​ရွိခိုး​လွ်င္ ဤ​အရာ​အားလုံး​တို႔​ကို သင့္​အား ငါ​ေပး​မည္”​ဟု ေလွ်ာက္​ေလ​၏။ ေယရႈ​က​လည္း“အခ်င္း​စာတန္၊ ထြက္သြား​ေလာ့။ ‘သင္​၏​ဘုရားသခင္​ထာဝရ​ဘုရား​ကို​ရွိခိုး​၍ ထို​အရွင္​တစ္ပါးတည္း​ကို​သာ ဝတ္ျပဳ​ရ​မည္’ဟူ၍ က်မ္းစာ​၌​ေရး​ထား​သည္”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။ ထိုအခါ မာရ္နတ္​သည္ ကိုယ္ေတာ္​ထံမွ ထြက္ခြာ​သြား​၍ ေကာင္းကင္တမန္​မ်ား​သည္ ခ်ဥ္းကပ္​လာ​လ်က္ ကိုယ္ေတာ္​ကို​ျပဳစု​ၾက​၏။ ေယာဟန္​အက်ဥ္းခ်​ခံရ​ေၾကာင္း​ကို ေယရႈ​သည္​ၾကား​လွ်င္ ဂါလိလဲ​နယ္​သို႔ ႂကြ​ေတာ္မူ​၏။ ထို႔ေနာက္ နာဇရက္​ၿမိဳ႕​ကို​စြန႔္ခြာ​၍ ပင္လယ္​ကမ္းနား​၌​ရွိ​ေသာ ကေပရေနာင္​ၿမိဳ႕​သို႔ သြားေရာက္​ေနထိုင္​ေတာ္မူ​၏။ ထို​ၿမိဳ႕​သည္ ဇာဗုလုန္​နယ္​ႏွင့္​နႆလိ​နယ္​ဆိုင္ရာ​အရပ္​ေဒသ​၌​ရွိ​၏။ ဤသည္ကား ပေရာဖက္​ေဟရွာယ​အားျဖင့္ မိန႔္​ေတာ္မူ​ေသာ​အရာ ျပည့္စုံ​ျခင္း​သို႔​ေရာက္​မည့္​အေၾကာင္း​တည္း။ မိန႔္​ေတာ္မူ​ခ်က္​မွာ “ဇာဗုလုန္​နယ္​ႏွင့္​နႆလိ​နယ္၊ ပင္လယ္​လမ္း​တစ္ေလွ်ာက္၊ ေဂ်ာ္ဒန္​ျမစ္​တစ္ဖက္ကမ္း၊ လူမ်ိဳးျခား​တို႔​၏​ဂါလိလဲ​နယ္၊ အေမွာင္​ထဲ၌​ေနထိုင္​ေသာ​သူ​တို႔​သည္ ႀကီးမား​ေသာ​အလင္း​ကို​ျမင္​ရ​ၾက​၍ ေသ​ျခင္း​အရိပ္​လႊမ္းမိုး​ေသာ​ျပည္​၌ ေနထိုင္​ေသာ​သူ​တို႔​ထံသို႔ အလင္း​ေပၚထြက္​လာ​ၿပီ”​ဟူ၍​ျဖစ္​၏။ ထို​အခ်ိန္​မွစ၍ ေယရႈ​သည္“ေကာင္းကင္​ႏိုင္ငံ​ေတာ္​ေပၚထြန္း​လုနီး​ၿပီ​ျဖစ္၍ ေနာင္တရ​ၾက​ေလာ့”​ဟု စတင္​ေဟာေျပာ​ေတာ္မူ​၏။