ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ 28:1-20

ဥပုသ္ေန႔​လြန္​ၿပီးေနာက္ ရက္သတၱပတ္​၏​ပထမ​ေန႔​၊ အ႐ုဏ္တက္​ခ်ိန္​၌ မာဂဒလ​ၿမိဳ႕သူ​မာရိ​ႏွင့္ အျခား​ေသာ​မာရိ​သည္ သခ်ႋဳင္း​ေတာ္​ကို​သြား​ၾကည့္​ၾက​၏။ ထိုစဥ္ အလြန္​ျပင္းထန္​ေသာ ငလ်င္​လႈပ္​ေလ​၏။ အေၾကာင္းမူကား ထာဝရ​ဘုရား​၏​ေကာင္းကင္တမန္​သည္ ေကာင္းကင္​မွ​ဆင္း​လာ​၍ ေက်ာက္တုံး​ကို​လွိမ့္ဖယ္​ကာ ၎​အေပၚ၌ ထိုင္​ေလ​၏။ သူ​၏​အဆင္း​သဏၭာန္​သည္ လွ်ပ္စီးလက္​သကဲ့သို႔​ျဖစ္​ၿပီး သူ​၏​အဝတ္​သည္ ႏွင္းပြင့္​ကဲ့သို႔​ျဖဴ​၏။ အေစာင့္​တို႔​သည္ ေကာင္းကင္တမန္​ကို​ေၾကာက္႐ြံ႕​သျဖင့္ တုန္လႈပ္​၍ လူေသ​ကဲ့သို႔​ျဖစ္​သြား​ၾက​၏။ ထိုအခါ ေကာင္းကင္တမန္​က အမ်ိဳးသမီး​တို႔​အား “ေၾကာက္႐ြံ႕​ျခင္း​မ​ရွိ​ၾက​ႏွင့္။ သင္​တို႔​သည္ လက္ဝါးကပ္တိုင္​ေပၚ​၌​တင္​ျခင္း​ခံရ​ေသာ​ေယရႈ​ကို ရွာ​ေန​ၾက​သည္​ကို ငါ​သိ​၏။ ကိုယ္ေတာ္​သည္ ဤ​ေနရာ​၌​မ​ရွိ။ အေၾကာင္းမူကား မိန႔္​ေတာ္မူ​ခဲ့​သည့္​အတိုင္း ထေျမာက္​ေတာ္မူ​ၿပီ။ ကိုယ္ေတာ္​ေလ်ာင္း​ေတာ္မူ​ခဲ့​သည့္​ေနရာ​ကို လာ​ၾကည့္​ၾက​ေလာ့။ ထို႔ေနာက္ အလ်င္အျမန္​သြား​၍ တပည့္​ေတာ္​တို႔​အား ‘ကိုယ္ေတာ္​သည္ ေသ​ေသာ​သူ​တို႔​ထဲမွ ထေျမာက္​ေတာ္မူ​ၿပီ။ ၾကည့္ရႈ​ေလာ့။ ဂါလိလဲ​နယ္​သို႔ သင္​တို႔​ထက္​အလ်င္​ဦးစြာ​ႂကြ​ႏွင့္​ေတာ္မူ​ၿပီ။ သင္​တို႔​သည္ ထို​အရပ္​၌ ကိုယ္ေတာ္​ကို​ေတြ႕ျမင္​ရ​ၾက​လိမ့္မည္’​ဟူ၍ ေျပာၾကား​ၾက​ေလာ့။ သင္​တို႔​အား ယခု ငါ​ေျပာ​ၿပီ”​ဟု ႁမြက္ဆို​ေလ​၏။ အမ်ိဳးသမီး​တို႔​သည္ ေၾကာက္႐ြံ႕​ၾက​ေသာ္လည္း အလြန္​ဝမ္းေျမာက္​လ်က္ သခ်ႋဳင္း​ေတာ္​မွ အလ်င္အျမန္​ထြက္သြား​ၾက​ကာ တပည့္​ေတာ္​တို႔​အား ေျပာျပ​ရန္ ေျပး​သြား​ၾက​၏။ ထိုအခါ ေယရႈ​သည္ သူ​တို႔​ႏွင့္​ေတြ႕ဆုံ​လ်က္“မဂၤလာ​ပါ”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။ သူ​တို႔​သည္ ခ်ဥ္းကပ္​၍ ကိုယ္ေတာ္​၏​ေျခ​ေတာ္​ကို ဖက္​ထား​ကာ ကိုယ္ေတာ္​ကို​ရွိခိုး​ၾက​၏။ ထို႔ေနာက္ ေယရႈ​က“ေၾကာက္႐ြံ႕​ျခင္း​မ​ရွိ​ၾက​ႏွင့္။ သြား​၍ ငါ​၏​ညီအစ္ကို​တို႔​အား ဂါလိလဲ​နယ္​သို႔​သြား​ရန္ ေျပာၾကား​ၾက​ေလာ့။ သူ​တို႔​သည္ ထို​ေနရာ​၌ ငါ့​ကို​ေတြ႕ျမင္​ရ​ၾက​လိမ့္မည္”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။ ထို​အမ်ိဳးသမီး​တို႔​သြား​ၾက​စဥ္​တြင္ အေစာင့္​တပ္သား​အခ်ိဳ႕​တို႔​သည္​လည္း ၿမိဳ႕​ထဲသို႔​လာ​၍ ျဖစ္ပ်က္​ခဲ့​သမွ်​တို႔​ကို ယဇ္ပုေရာဟိတ္​အႀကီးအကဲ​မ်ား​ထံ သတင္းပို႔​ၾက​၏။ ထိုအခါ ယဇ္ပုေရာဟိတ္​အႀကီးအကဲ​တို႔​သည္ သက္ႀကီးဝါႀကီး​တို႔​ႏွင့္အတူ​စုေဝး​၍ တိုင္ပင္​ေဆြးေႏြး​ၾက​ၿပီးမွ စစ္သား​တို႔​အား ေငြ​အေျမာက္အျမား​ေပး​လ်က္ “ ‘ည​အခ်ိန္ ငါ​တို႔​အိပ္ေပ်ာ္​ေန​စဥ္ သူ​၏​တပည့္​တို႔​သည္ လာ​၍ အေလာင္း​ကို​ခိုး​သြား​ၾက​သည္’​ဟု ေျပာ​ၾက​ေလာ့။ ဤ​သတင္း​သည္ ဘုရင္ခံ​၏​နား​သို႔​ေပါက္ၾကား​ခဲ့​လွ်င္ သူ႔​ကို ငါ​တို႔​ေဖ်ာင္းဖ်​၍ သင္​တို႔​၌​စိုးရိမ္​စရာ​မ​ရွိ​ေစရန္ ေဆာင္႐ြက္​ေပး​မည္”​ဟု ဆို​ၾက​၏။ ထိုအခါ စစ္သား​တို႔​သည္ ေငြ​ကို​ယူ​၍ သူ​တို႔​အား သင္ေပး​ထား​သည့္​အတိုင္း​ျပဳ​ၾက​၏။ ဤသို႔ျဖင့္ ထို​သတင္း​သည္ ဂ်ဴး​လူမ်ိဳး​တို႔​ၾကား​တြင္ ယေန႔​တိုင္ေအာင္​ပ်ံ႕ႏွံ႔​လ်က္​ရွိ​၏။ ထို႔ေနာက္ တစ္ဆယ့္တစ္​ပါး​ေသာ​တပည့္​ေတာ္​တို႔​သည္ ဂါလိလဲ​နယ္​သို႔​သြား​၍ သူ​တို႔​အား ေယရႈ​မွာၾကား​ထား​ေတာ္မူ​ေသာ​ေတာင္​ေပၚသို႔ တက္​ၾက​ၿပီး ကိုယ္ေတာ္​ကို​ေတြ႕ျမင္​၍ ရွိခိုး​ၾက​၏။ သို႔ေသာ္ အခ်ိဳ႕​တို႔​သည္ သံသယ​ျဖစ္​ၾက​၏။ ထိုအခါ ေယရႈ​သည္ သူ​တို႔​ထံသို႔​ခ်ဥ္းကပ္​၍“ေကာင္းကင္​ႏွင့္​ေျမႀကီး​ေပၚ၌ ရွိသမွ်​ေသာ​အခြင့္​အာဏာ​တို႔​ကို ငါ့​ထံ​ေပးအပ္​ေတာ္မူ​ၿပီ။ ထို႔ေၾကာင့္ သင္​တို႔​သည္​သြား​၍ လူမ်ိဳး​တကာ​တို႔​ကို ငါ့​တပည့္​ျဖစ္​ေစ​လ်က္ ခမည္းေတာ္၊ သား​ေတာ္၊ သန႔္ရွင္း​ေသာ​ဝိညာဥ္​ေတာ္​၏​နာမ​၌ သူ​တို႔​ကို​ဗတၱိဇံ​ေပး​ၾက​ေလာ့။ သင္​တို႔​အား ငါ​ပညတ္​ထား​သမွ်​ေသာ​အရာ​အားလုံး​တို႔​ကို​ေစာင့္ထိန္း​ရန္ သူ​တို႔​ကို သြန္သင္​ၾက​ေလာ့။ ငါ​သည္​လည္း ကပ္ကမာၻ​ကုန္ဆုံး​သည့္​တိုင္ေအာင္ သင္​တို႔​ႏွင့္အတူ အစဥ္မျပတ္​ရွိ​၏”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။