ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ 28:1-10

ဥပုသ္ေန႔​လြန္​ၿပီးေနာက္ ရက္သတၱပတ္​၏​ပထမ​ေန႔​၊ အ႐ုဏ္တက္​ခ်ိန္​၌ မာဂဒလ​ၿမိဳ႕သူ​မာရိ​ႏွင့္ အျခား​ေသာ​မာရိ​သည္ သခ်ႋဳင္း​ေတာ္​ကို​သြား​ၾကည့္​ၾက​၏။ ထိုစဥ္ အလြန္​ျပင္းထန္​ေသာ ငလ်င္​လႈပ္​ေလ​၏။ အေၾကာင္းမူကား ထာဝရ​ဘုရား​၏​ေကာင္းကင္တမန္​သည္ ေကာင္းကင္​မွ​ဆင္း​လာ​၍ ေက်ာက္တုံး​ကို​လွိမ့္ဖယ္​ကာ ၎​အေပၚ၌ ထိုင္​ေလ​၏။ သူ​၏​အဆင္း​သဏၭာန္​သည္ လွ်ပ္စီးလက္​သကဲ့သို႔​ျဖစ္​ၿပီး သူ​၏​အဝတ္​သည္ ႏွင္းပြင့္​ကဲ့သို႔​ျဖဴ​၏။ အေစာင့္​တို႔​သည္ ေကာင္းကင္တမန္​ကို​ေၾကာက္႐ြံ႕​သျဖင့္ တုန္လႈပ္​၍ လူေသ​ကဲ့သို႔​ျဖစ္​သြား​ၾက​၏။ ထိုအခါ ေကာင္းကင္တမန္​က အမ်ိဳးသမီး​တို႔​အား “ေၾကာက္႐ြံ႕​ျခင္း​မ​ရွိ​ၾက​ႏွင့္။ သင္​တို႔​သည္ လက္ဝါးကပ္တိုင္​ေပၚ​၌​တင္​ျခင္း​ခံရ​ေသာ​ေယရႈ​ကို ရွာ​ေန​ၾက​သည္​ကို ငါ​သိ​၏။ ကိုယ္ေတာ္​သည္ ဤ​ေနရာ​၌​မ​ရွိ။ အေၾကာင္းမူကား မိန႔္​ေတာ္မူ​ခဲ့​သည့္​အတိုင္း ထေျမာက္​ေတာ္မူ​ၿပီ။ ကိုယ္ေတာ္​ေလ်ာင္း​ေတာ္မူ​ခဲ့​သည့္​ေနရာ​ကို လာ​ၾကည့္​ၾက​ေလာ့။ ထို႔ေနာက္ အလ်င္အျမန္​သြား​၍ တပည့္​ေတာ္​တို႔​အား ‘ကိုယ္ေတာ္​သည္ ေသ​ေသာ​သူ​တို႔​ထဲမွ ထေျမာက္​ေတာ္မူ​ၿပီ။ ၾကည့္ရႈ​ေလာ့။ ဂါလိလဲ​နယ္​သို႔ သင္​တို႔​ထက္​အလ်င္​ဦးစြာ​ႂကြ​ႏွင့္​ေတာ္မူ​ၿပီ။ သင္​တို႔​သည္ ထို​အရပ္​၌ ကိုယ္ေတာ္​ကို​ေတြ႕ျမင္​ရ​ၾက​လိမ့္မည္’​ဟူ၍ ေျပာၾကား​ၾက​ေလာ့။ သင္​တို႔​အား ယခု ငါ​ေျပာ​ၿပီ”​ဟု ႁမြက္ဆို​ေလ​၏။ အမ်ိဳးသမီး​တို႔​သည္ ေၾကာက္႐ြံ႕​ၾက​ေသာ္လည္း အလြန္​ဝမ္းေျမာက္​လ်က္ သခ်ႋဳင္း​ေတာ္​မွ အလ်င္အျမန္​ထြက္သြား​ၾက​ကာ တပည့္​ေတာ္​တို႔​အား ေျပာျပ​ရန္ ေျပး​သြား​ၾက​၏။ ထိုအခါ ေယရႈ​သည္ သူ​တို႔​ႏွင့္​ေတြ႕ဆုံ​လ်က္“မဂၤလာ​ပါ”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။ သူ​တို႔​သည္ ခ်ဥ္းကပ္​၍ ကိုယ္ေတာ္​၏​ေျခ​ေတာ္​ကို ဖက္​ထား​ကာ ကိုယ္ေတာ္​ကို​ရွိခိုး​ၾက​၏။ ထို႔ေနာက္ ေယရႈ​က“ေၾကာက္႐ြံ႕​ျခင္း​မ​ရွိ​ၾက​ႏွင့္။ သြား​၍ ငါ​၏​ညီအစ္ကို​တို႔​အား ဂါလိလဲ​နယ္​သို႔​သြား​ရန္ ေျပာၾကား​ၾက​ေလာ့။ သူ​တို႔​သည္ ထို​ေနရာ​၌ ငါ့​ကို​ေတြ႕ျမင္​ရ​ၾက​လိမ့္မည္”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။