ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ 27:57-66

ညေနခ်မ္း​အခ်ိန္​ေရာက္​ေသာအခါ အရိမသဲ​ၿမိဳ႕​မွ သူေဌး​ျဖစ္​ၿပီး ေယရႈ​၏​တပည့္​ေတာ္​လည္း​ျဖစ္​ေသာ ေယာသပ္​အမည္​ရွိ​သူ​တစ္​ဦး​သည္ ေရာက္လာ​၏။ သူ​သည္ ပိလတ္​မင္း​ထံသို႔​သြား​၍ ေယရႈ​၏​အေလာင္း​ေတာ္​ကို ေတာင္း​ေလ​၏။ ထိုအခါ ပိလတ္​မင္း​သည္ အေလာင္း​ေတာ္​ကို​ေပး​လိုက္​ရန္ အမိန႔္​ေပး​၏။ ေယာသပ္​သည္ အေလာင္း​ေတာ္​ကို​ယူ​၍ ျဖဴစင္​ေသာ​ပိတ္ေခ်ာ​ျဖင့္ ပတ္ရစ္​ၿပီးလွ်င္ ေက်ာက္ေဆာင္​၌​ထြင္း​ထား​ေသာ မိမိ​ပိုင္ဆိုင္​သည့္ သခ်ႋဳင္း​ဂူ​သစ္​ထဲတြင္ သြင္းထား​ေလ​၏။ ထို႔ေနာက္ ႀကီးမား​ေသာ​ေက်ာက္တုံး​ကို ဂူ​ဝ​သို႔​လွိမ့္​ထား​ၿပီးမွ ျပန္သြား​ေလ​၏။ မာဂဒလ​ၿမိဳ႕သူ​မာရိ​ႏွင့္ အျခား​ေသာ​မာရိ​တို႔​သည္​လည္း ထို​ေနရာ​၌​ရွိ​လ်က္ သခ်ႋဳင္း​ေတာ္​ေရွ႕တြင္​ထိုင္​ေန​ၾက​၏။ ျပင္ဆင္​ရာ​ေန႔​အလြန္ ေနာက္တစ္ေန႔​တြင္ ယဇ္ပုေရာဟိတ္​အႀကီးအကဲ​မ်ား​ႏွင့္ ဖာရိရွဲ​မ်ား​သည္ ပိလတ္​မင္း​ထံ​စုေဝး​ၾက​လ်က္ “အရွင္၊ ထို​လွည့္ျဖား​ေသာ​သူ​အသက္ရွင္​စဥ္​က ‘ငါ​သည္ သုံး​ရက္​ၾကာ​လွ်င္ ထေျမာက္​မည္’​ဟု ေျပာဆို​ခဲ့​သည္​ကို အကြၽႏ္ုပ္​တို႔ မွတ္မိ​ပါ​သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သုံး​ရက္​ေျမာက္​ေသာ​ေန႔​တိုင္ေအာင္ သခ်ႋဳင္း​ဂူ​ကို ေစာင့္ၾကပ္​ထား​ရန္ အမိန႔္​ေပး​ပါ။ သို႔မဟုတ္​လွ်င္ သူ​၏​တပည့္​တို႔​သည္​လာ​၍ အေလာင္း​ကို​ခိုးယူ​ကာ ‘သူ​သည္ ေသ​ေသာ​သူ​တို႔​ထဲမွ ထေျမာက္​ၿပီ’​ဟု လူ​တို႔​အား​ေျပာ​ၾက​လိမ့္မည္။ ထိုအခါ ေနာက္​လွည့္ျဖား​မႈ​သည္ ယခင္​လွည့္ျဖား​မႈ​ထက္ ပို၍​ဆိုး​ပါ​လိမ့္မည္”​ဟု ေလွ်ာက္ထား​ၾက​၏။ ပိလတ္​မင္း​က​လည္း “သင္​တို႔​၌ အေစာင့္​တပ္​သား​ရွိ​သည္​မ​ဟုတ္​ေလာ။ သြား​၍ သင္​တို႔​တတ္ႏိုင္​သမွ်​လုံၿခဳံ​ေအာင္ ေစာင့္ၾကပ္​ေစ​ၾက​ေလာ့”​ဟု ဆို​ေလ​၏။ ထိုအခါ သူ​တို႔​သည္ သြား​၍ ေက်ာက္တုံး​ကို​တံဆိပ္​ခတ္​ကာ အေစာင့္​တပ္သား​ကို​ခ်​ထား​လ်က္ သခ်ႋဳင္း​ဂူ​ကို​ေစာင့္ၾကပ္​ေစ​ၾက​၏။