ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ 27:41-47
ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ 27:41-47 MSBZ
ထိုနည္းတူ ယဇ္ပုေရာဟိတ္အႀကီးအကဲမ်ားသည္လည္း က်မ္းျပဳဆရာမ်ား၊ သက္ႀကီးဝါႀကီးမ်ားႏွင့္အတူ ကိုယ္ေတာ္ကို ေျပာင္ေလွာင္ၾက၍ “သူသည္ သူတစ္ပါးတို႔ကိုကယ္တင္ခဲ့ေသာ္လည္း မိမိကိုယ္ကိုမကယ္တင္ႏိုင္ပါတကား။ အစၥေရးဘုရင္ျဖစ္လွ်င္ ယခုပင္ လက္ဝါးကပ္တိုင္ေပၚမွဆင္းလာပါေစ။ ထိုအခါ ငါတို႔သည္ သူ႔ကိုယုံၾကည္မည္။ သူသည္ ဘုရားသခင္ကိုယုံၾကည္ကိုးစားခဲ့၏။ ဘုရားသခင္အလိုေတာ္ရွိလွ်င္ ယခုပင္ သူ႔ကိုကယ္ႏုတ္ပါေစ။ အေၾကာင္းမူကား ‘ငါသည္ ဘုရားသခင္၏သားေတာ္ျဖစ္သည္’ဟူ၍ သူေျပာခဲ့၏”ဟု ဆိုၾက၏။ ကိုယ္ေတာ္ႏွင့္အတူ လက္ဝါးကပ္တိုင္ေပၚ၌တင္ထားျခင္းခံရေသာ ဓားျပတို႔သည္လည္း ကိုယ္ေတာ္ကို ထိုနည္းတူကဲ့ရဲ႕ျပစ္တင္ၾက၏။ မြန္းတည့္ခ်ိန္မွစ၍ မြန္းလြဲသုံးနာရီတိုင္ေအာင္ ေျမတစ္ျပင္လုံး၌ အေမွာင္က်ေရာက္ေလ၏။ မြန္းလြဲသုံးနာရီခန႔္တြင္ ေယရႈသည္ က်ယ္ေလာင္ေသာအသံျဖင့္“ဧလိ၊ ဧလိ၊ လာမာ ရွာဗခသာနိ”ဟု ေအာ္ဟစ္ေတာ္မူ၏။ ၎၏အဓိပၸာယ္မွာ“အကြၽႏ္ုပ္၏ဘုရား၊ အကြၽႏ္ုပ္၏ဘုရား၊ အကြၽႏ္ုပ္ကို အဘယ္ေၾကာင့္စြန႔္ပစ္ေတာ္မူသနည္း”ဟူ၍ ျဖစ္၏။ ထိုအရပ္၌ ရပ္ေနေသာသူအခ်ိဳ႕တို႔သည္ၾကားလွ်င္ “ဤသူသည္ ဧလိယကိုေခၚေနသည္”ဟု ဆိုၾက၏။