YouVersion လိုဂို
ရွာရန္ အိုင္ကြန္

ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ 27:41-47

ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ 27:41-47 MSBZ

ထိုနည္းတူ ယဇ္ပုေရာဟိတ္​အႀကီးအကဲ​မ်ား​သည္​လည္း က်မ္းျပဳ​ဆရာ​မ်ား၊ သက္ႀကီးဝါႀကီး​မ်ား​ႏွင့္အတူ ကိုယ္ေတာ္​ကို ေျပာင္ေလွာင္​ၾက​၍ “သူ​သည္ သူတစ္ပါး​တို႔​ကို​ကယ္တင္​ခဲ့​ေသာ္လည္း မိမိကိုယ္ကို​မ​ကယ္တင္​ႏိုင္​ပါ​တကား။ အစၥေရး​ဘုရင္​ျဖစ္​လွ်င္ ယခု​ပင္ လက္ဝါးကပ္တိုင္​ေပၚမွ​ဆင္း​လာ​ပါ​ေစ။ ထိုအခါ ငါ​တို႔​သည္ သူ႔​ကို​ယုံၾကည္​မည္။ သူ​သည္ ဘုရားသခင္​ကို​ယုံၾကည္​ကိုးစား​ခဲ့​၏။ ဘုရားသခင္​အလို​ေတာ္​ရွိ​လွ်င္ ယခု​ပင္ သူ႔​ကို​ကယ္ႏုတ္​ပါေစ။ အေၾကာင္းမူကား ‘ငါ​သည္ ဘုရားသခင္​၏​သား​ေတာ္​ျဖစ္​သည္’​ဟူ၍ သူ​ေျပာ​ခဲ့​၏”​ဟု ဆို​ၾက​၏။ ကိုယ္ေတာ္​ႏွင့္အတူ လက္ဝါးကပ္တိုင္​ေပၚ၌​တင္​ထား​ျခင္း​ခံရ​ေသာ ဓားျပ​တို႔​သည္​လည္း ကိုယ္ေတာ္​ကို ထိုနည္းတူ​ကဲ့ရဲ႕​ျပစ္တင္​ၾက​၏။ မြန္းတည့္​ခ်ိန္​မွစ၍ မြန္းလြဲ​သုံး​နာရီ​တိုင္ေအာင္ ေျမ​တစ္ျပင္လုံး​၌ အေမွာင္​က်ေရာက္​ေလ​၏။ မြန္းလြဲ​သုံး​နာရီ​ခန႔္​တြင္ ေယရႈ​သည္ က်ယ္ေလာင္​ေသာ​အသံ​ျဖင့္“ဧလိ၊ ဧလိ၊ လာမာ ရွာဗခသာနိ”​ဟု ေအာ္ဟစ္​ေတာ္မူ​၏။ ၎​၏​အဓိပၸာယ္​မွာ“အကြၽႏ္ုပ္​၏​ဘုရား၊ အကြၽႏ္ုပ္​၏​ဘုရား၊ အကြၽႏ္ုပ္​ကို အဘယ္ေၾကာင့္​စြန႔္ပစ္​ေတာ္မူ​သနည္း”​ဟူ၍ ျဖစ္​၏။ ထို​အရပ္​၌ ရပ္​ေန​ေသာ​သူ​အခ်ိဳ႕​တို႔​သည္​ၾကား​လွ်င္ “ဤ​သူ​သည္ ဧလိယ​ကို​ေခၚ​ေန​သည္”​ဟု ဆို​ၾက​၏။