ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ 27:32-56 သူတို႔ထြက္သြားၾကစဥ္ ရွိမုန္အမည္ရွိေသာ ကုေရေနၿမိဳ႕သားတစ္ဦးကိုေတြ႕သျဖင့္ ကိုယ္ေတာ္၏လက္ဝါးကပ္တိုင္ကို သူ႔အား အတင္းအက်ပ္ထမ္းေစၾက၏။ ဤသို႔ျဖင့္ ဦးေခါင္းခြံအရပ္ဟုေခၚေဝၚေသာ ေဂါလေဂါသအ | ျမန္မာ့စံမီသမၼာက်မ္ (MSBZ)

ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ 27:32-56 MSBZ

သူတို႔ထြက္သြားၾကစဥ္ ရွိမုန္အမည္ရွိေသာ ကုေရေနၿမိဳ႕သားတစ္ဦးကိုေတြ႕သျဖင့္ ကိုယ္ေတာ္၏လက္ဝါးကပ္တိုင္ကို သူ႔အား အတင္းအက်ပ္ထမ္းေစၾက၏။ ဤသို႔ျဖင့္ ဦးေခါင္းခြံအရပ္ဟုေခၚေဝၚေသာ ေဂါလေဂါသအမည္တြင္သည့္အရပ္သို႔ ေရာက္ၾကလွ်င္ သူတို႔သည္ ကိုယ္ေတာ္အား ေဆးခါးႏွင့္ေရာထားေသာစပ်စ္ဝိုင္ကို တိုက္ၾက၏။ ကိုယ္ေတာ္သည္ ျမည္းစမ္း၍ ေသာက္လိုေသာစိတ္ရွိေတာ္မမူေခ်။ ထိုအခါ သူတို႔သည္ ကိုယ္ေတာ္ကို လက္ဝါးကပ္တိုင္ေပၚ၌တင္ၾကၿပီး ကိုယ္ေတာ္၏အဝတ္ေတာ္မ်ားကို မဲခ်၍ ခြဲေဝၾက၏။ ထို႔ေနာက္ ထိုေနရာ၌ ထိုင္လ်က္ ကိုယ္ေတာ္ကို ေစာင့္ၾကည့္ၾက၏။ ကိုယ္ေတာ္၏ဦးေခါင္းေတာ္အထက္၌ကား “ဤသူသည္ ဂ်ဴးလူမ်ိဳးတို႔၏ဘုရင္ ေယရႈျဖစ္၏”ဟု ေရးထားသည့္ ကိုယ္ေတာ္အေပၚတင္ေသာစြဲခ်က္ကို တပ္ထားၾက၏။ ဓားျပႏွစ္ေယာက္တို႔ကိုလည္း ကိုယ္ေတာ္ႏွင့္အတူ လက္ယာေတာ္ဘက္တြင္တစ္ေယာက္၊ လက္ဝဲေတာ္ဘက္တြင္တစ္ေယာက္ လက္ဝါးကပ္တိုင္ေပၚ၌တင္ၾက၏။ ျဖတ္သန္းသြားလာေသာသူတို႔သည္ မိမိတို႔ေခါင္းကိုခါယမ္းလ်က္ “ဗိမာန္ေတာ္ကိုၿဖိဳဖ်က္၍ သုံးရက္အတြင္းတည္ေဆာက္မည့္သူ၊ သင္သည္ ဘုရားသခင္၏သားေတာ္မွန္လွ်င္ သင့္ကိုယ္သင္ကယ္တင္ၿပီး လက္ဝါးကပ္တိုင္ေပၚမွဆင္းလာခဲ့ေလာ့”ဟု ေစာ္ကားေျပာဆိုၾက၏။ ထိုနည္းတူ ယဇ္ပုေရာဟိတ္အႀကီးအကဲမ်ားသည္လည္း က်မ္းျပဳဆရာမ်ား၊ သက္ႀကီးဝါႀကီးမ်ားႏွင့္အတူ ကိုယ္ေတာ္ကို ေျပာင္ေလွာင္ၾက၍ “သူသည္ သူတစ္ပါးတို႔ကိုကယ္တင္ခဲ့ေသာ္လည္း မိမိကိုယ္ကိုမကယ္တင္ႏိုင္ပါတကား။ အစၥေရးဘုရင္ျဖစ္လွ်င္ ယခုပင္ လက္ဝါးကပ္တိုင္ေပၚမွဆင္းလာပါေစ။ ထိုအခါ ငါတို႔သည္ သူ႔ကိုယုံၾကည္မည္။ သူသည္ ဘုရားသခင္ကိုယုံၾကည္ကိုးစားခဲ့၏။ ဘုရားသခင္အလိုေတာ္ရွိလွ်င္ ယခုပင္ သူ႔ကိုကယ္ႏုတ္ပါေစ။ အေၾကာင္းမူကား ‘ငါသည္ ဘုရားသခင္၏သားေတာ္ျဖစ္သည္’ဟူ၍ သူေျပာခဲ့၏”ဟု ဆိုၾက၏။ ကိုယ္ေတာ္ႏွင့္အတူ လက္ဝါးကပ္တိုင္ေပၚ၌တင္ထားျခင္းခံရေသာ ဓားျပတို႔သည္လည္း ကိုယ္ေတာ္ကို ထိုနည္းတူကဲ့ရဲ႕ျပစ္တင္ၾက၏။ မြန္းတည့္ခ်ိန္မွစ၍ မြန္းလြဲသုံးနာရီတိုင္ေအာင္ ေျမတစ္ျပင္လုံး၌ အေမွာင္က်ေရာက္ေလ၏။ မြန္းလြဲသုံးနာရီခန႔္တြင္ ေယရႈသည္ က်ယ္ေလာင္ေသာအသံျဖင့္“ဧလိ၊ ဧလိ၊ လာမာ ရွာဗခသာနိ”ဟု ေအာ္ဟစ္ေတာ္မူ၏။ ၎၏အဓိပၸာယ္မွာ“အကြၽႏ္ုပ္၏ဘုရား၊ အကြၽႏ္ုပ္၏ဘုရား၊ အကြၽႏ္ုပ္ကို အဘယ္ေၾကာင့္စြန႔္ပစ္ေတာ္မူသနည္း”ဟူ၍ ျဖစ္၏။ ထိုအရပ္၌ ရပ္ေနေသာသူအခ်ိဳ႕တို႔သည္ၾကားလွ်င္ “ဤသူသည္ ဧလိယကိုေခၚေနသည္”ဟု ဆိုၾက၏။ ထိုအခါ သူတို႔အထဲမွ တစ္ေယာက္သည္ ခ်က္ခ်င္းေျပးသြား၍ ေရျမႇဳပ္ကိုယူကာ ဝိုင္ခ်ဥ္ႏွင့္ျပည့္ေစၿပီးလွ်င္ ၎ကိုက်ဴ႐ိုးေပၚတပ္လ်က္ ကိုယ္ေတာ္အားေသာက္ေစ၏။ သို႔ေသာ္ အျခားေသာသူတို႔က “ရွိပါေလေစ။ ဧလိယသည္ သူ႔ကိုကယ္တင္ရန္ လာမည္မလာမည္ကို ငါတို႔ ၾကည့္ၾကစို႔”ဟု ဆိုၾက၏။ ထို႔ေနာက္ ေယရႈသည္ ေနာက္တစ္ဖန္ က်ယ္ေလာင္ေသာအသံျဖင့္ေႂကြးေၾကာ္ၿပီးလွ်င္ အသက္ကိုစြန႔္ေတာ္မူ၏။ ထိုအခါ ဗိမာန္ေတာ္ကန႔္လန႔္ကာသည္အထက္စြန္းမွ ေအာက္စြန္းတိုင္ေအာင္ ႏွစ္ျခမ္းကြဲသြားေလ၏။ ေျမႀကီးသည္လႈပ္၍ ေက်ာက္မ်ားသည္ အက္ကြဲေလ၏။ သခ်ႋဳင္းဂူမ်ားလည္းပြင့္သျဖင့္ အိပ္ေပ်ာ္ၾကၿပီျဖစ္ေသာသန႔္ရွင္းသူမ်ားစြာတို႔၏ကိုယ္ခႏၶာသည္ ထေျမာက္ၾက၏။ ေယရႈထေျမာက္ေတာ္မူၿပီးေနာက္ သူတို႔သည္ သခ်ႋဳင္းဂူမ်ားမွထြက္လာ၍ သန႔္ရွင္းေသာၿမိဳ႕ေတာ္သို႔ဝင္ကာ မ်ားစြာေသာသူတို႔ထံ ထင္ရွားၾက၏။ တပ္မႉးမွစ၍ သူႏွင့္အတူ ေယရႈကိုေစာင့္ၾကည့္ေနေသာသူတို႔သည္ ငလ်င္လႈပ္ျခင္းႏွင့္ ျဖစ္ပ်က္ေသာအရာမ်ားကိုေတြ႕ျမင္ၾကေသာအခါ အလြန္ေၾကာက္႐ြံ႕လ်က္ “ဤသူသည္ အမွန္ပင္ ဘုရားသခင္၏သားေတာ္ျဖစ္သည္”ဟု ဆိုၾက၏။ ေယရႈကိုလုပ္ေကြၽးျပဳစုလ်က္ ဂါလိလဲနယ္မွ ေနာက္ေတာ္သို႔လိုက္လာသည့္ မ်ားစြာေသာအမ်ိဳးသမီးတို႔သည္လည္း ထိုေနရာ၌ရွိ၍ အေဝးမွၾကည့္ေနၾက၏။ သူတို႔အထဲတြင္ မာဂဒလၿမိဳ႕သူမာရိ၊ ယာကုပ္ႏွင့္ေယာသပ္တို႔၏မိခင္ျဖစ္ေသာမာရိႏွင့္ ေဇေဗဒဲ၏သားမ်ား၏မိခင္တို႔ပါ၏။

ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ 27 ကိုဖတ္ပါ။

နားေထာင္ပါ။ ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ 27