ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ 26:6-13

ေဗသနိ​႐ြာ​တြင္ အနာႀကီး​ေရာဂါသည္​ရွိမုန္​၏​အိမ္​၌ ေယရႈ​ရွိ​ေတာ္မူ​စဥ္ အလြန္​တန္ဖိုးႀကီး​ေသာ​ဆီေမႊး​ထည့္​ထား​သည့္ ေက်ာက္ျဖဴ​ဘူး​ပါ​ေသာ အမ်ိဳးသမီး​တစ္​ဦး​သည္ အထံ​ေတာ္​သို႔​ခ်ဥ္းကပ္​၍ စားပြဲ​၌​ထိုင္​ေန​ေသာ ကိုယ္ေတာ္​၏​ေခါင္း​ေပၚ၌ ထို​ဆီေမႊး​ကို သြန္းေလာင္း​ေလ​၏။ တပည့္​ေတာ္​တို႔​သည္ ထို​အျခင္းအရာ​ကို​ျမင္​လွ်င္ စိတ္ဆိုး​လ်က္ “အဘယ္ေၾကာင့္ ဤသို႔​ျဖဳန္းတီး​ရ​သနည္း။ ဤ​ဆီေမႊး​ကို အဖိုး​မ်ားစြာ​ႏွင့္​ေရာင္း​၍ ဆင္းရဲသား​တို႔​ကို ေပးကမ္း​ႏိုင္​သည္”​ဟု ဆို​ၾက​၏။ ေယရႈ​သည္ သိ​ေတာ္မူ​၍“ဤ​အမ်ိဳးသမီး​ကို အဘယ္ေၾကာင့္ ေႏွာင့္ယွက္​ၾက​သနည္း။ အမွန္စင္စစ္ သူ​သည္ ငါ့​အတြက္ ေကာင္း​ေသာ​အမႈ​ကို​ျပဳ​ေလ​ၿပီ။ အေၾကာင္းမူကား ဆင္းရဲသား​တို႔​သည္ သင္​တို႔​ႏွင့္အတူ အစဥ္​ရွိ​ၾက​၏။ ငါ​မူကား သင္​တို႔​ႏွင့္အတူ အစဥ္​ရွိ​သည္​မ​ဟုတ္။ ဤ​အမ်ိဳးသမီး​သည္ ဆီေမႊး​ကို ငါ့​ကိုယ္​ေပၚ၌ သြန္းေလာင္း​ခဲ့​ျခင္း​မွာ ငါ့​ကို​သၿဂႋဳဟ္​ရန္ ျပင္ဆင္​ျခင္း​ျဖစ္​၏။ သင္​တို႔​အား ငါ​အမွန္​ဆို​မည္။ ကမာၻ​တစ္ဝန္းလုံး​တြင္ ေကာင္းျမတ္​ေသာ​သတင္း​ကို ေဟာေျပာ​သည့္​ေနရာ​တိုင္း​၌ ဤ​အမ်ိဳးသမီး​ျပဳ​ခဲ့​ေသာ​အမႈအရာ​ကို​လည္း သူ​၏​အမွတ္တရ​အျဖစ္ ေျပာၾကား​ၾက​လိမ့္မည္”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။