YouVersion လိုဂို
ရွာရန္ အိုင္ကြန္

ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ 26:14-75

ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ 26:14-75 MSBZ

ထို႔ေနာက္ တစ္ဆယ့္ႏွစ္​ပါး​ေသာ​တပည့္​ေတာ္​တို႔​ထဲမွ တစ္​ပါး​ျဖစ္​ေသာ​ယုဒ​ဣရွကာ႐ုတ္​သည္ ယဇ္ပုေရာဟိတ္​အႀကီးအကဲ​မ်ား​ထံသို႔​သြား​၍ “ေယရႈ​ကို သင္​တို႔​လက္​သို႔​အပ္ႏွံ​လွ်င္ သင္​တို႔​သည္ အကြၽႏ္ုပ္​အား ေငြ​မည္မွ်​ေပး​မည္နည္း”​ဟု ဆို​ေသာ္ သူ​တို႔​သည္ ယုဒ​အား ေငြဒဂၤါး​သုံးဆယ္​ကို သတ္မွတ္​ေပး​ၾက​၏။ ထို​အခ်ိန္​မွစ၍ ယုဒ​သည္ ကိုယ္ေတာ္​ကို​အပ္ႏွံ​ရန္ အခြင့္ေကာင္း​ကို​ရွာႀကံ​လ်က္​ေန​၏။ တေဆးမဲ့​မုန႔္​ပြဲေတာ္​၏​ပထမ​ေန႔​တြင္ တပည့္​ေတာ္​တို႔​သည္ ေယရႈ​ထံသို႔​ခ်ဥ္းကပ္​၍ “ပသခါ​ပြဲေတာ္​ညစာ​ကို ကိုယ္ေတာ္​သုံးေဆာင္​ရန္ အကြၽႏ္ုပ္​တို႔​အား မည္သည့္​ေနရာ​၌ ျပင္ဆင္​ေစ​လို​ပါ​သနည္း”​ဟု ေမးေလွ်ာက္​ၾက​၏။ ကိုယ္ေတာ္​က​လည္း“ၿမိဳ႕​ထဲသို႔​သြား​၍ တစ္​ေယာက္​ေသာ​သူ​အား ‘ငါ​၏​အခ်ိန္​နီး​ၿပီ။ ပသခါ​ပြဲေတာ္​ကို သင့္​ထံ၌ ငါ​၏​တပည့္​မ်ား​ႏွင့္အတူ​က်င္းပ​မည္’​ဟူ၍ ဆရာ​က​မွာ​လိုက္​သည္​ဟု ထို​သူ​အား ေျပာ​ၾက​ေလာ့”​ဟူ၍ မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။ ထို႔ေၾကာင့္ တပည့္​ေတာ္​တို႔​သည္ မိမိ​တို႔​အား ေယရႈ​မိန႔္မွာ​ေတာ္မူ​သည့္​အတိုင္း ေဆာင္႐ြက္​ၾက​ၿပီး ပသခါ​ပြဲေတာ္​ကို​ျပင္ဆင္​ၾက​၏။ ညေနခ်မ္း​အခ်ိန္​ေရာက္​ေသာအခါ ကိုယ္ေတာ္​သည္ တစ္ဆယ့္ႏွစ္​ပါး​ေသာ​တပည့္​ေတာ္​တို႔​ႏွင့္အတူ စားပြဲ​၌​ထိုင္​ေတာ္မူ​၏။ သူ​တို႔​သည္​စား​လ်က္​ေန​ၾက​စဥ္ ကိုယ္ေတာ္​က“သင္​တို႔​အား ငါ​အမွန္​ဆို​သည္​ကား သင္​တို႔​အထဲမွ​တစ္​ေယာက္​သည္ ငါ့​ကို​အပ္ႏွံ​လိမ့္မည္”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။ ထိုအခါ တပည့္​ေတာ္​တို႔​သည္ အလြန္​စိတ္မေကာင္း​ျဖစ္​ၾက​လ်က္ “သခင္​ဘုရား၊ အကြၽႏ္ုပ္​ေလာ”​ဟု ကိုယ္ေတာ္​အား တစ္ဦး​ၿပီး​တစ္ဦး​ေမးေလွ်ာက္​ၾက​၏။ ကိုယ္ေတာ္​က​လည္း“ငါ​ႏွင့္အတူ​တစ္​ပန္းကန္​ထဲတြင္ လက္​ႏႈိက္​ေသာ​သူ​သည္ ငါ့​ကို​အပ္ႏွံ​လိမ့္မည္။ လူ႔သား​သည္ မိမိ​ႏွင့္​ပတ္သက္၍ ေရး​ထား​သည့္​အတိုင္း သြား​ရ​မည္​မွန္​၏။ သို႔ေသာ္ လူ႔သား​ကို​အပ္ႏွံ​ေသာ​သူ​သည္ အမဂၤလာရွိ​၏။ ထို​သူ​သည္ မ​ေမြးဖြား​လာ​ခဲ့​လွ်င္ သူ႔​အတြက္ သာ၍​ေကာင္း​ေပ​လိမ့္မည္”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။ ထိုအခါ ကိုယ္ေတာ္​ကို​အပ္ႏွံ​ေတာ့​မည့္​ယုဒ​က “ရဗၺိ၊ အကြၽႏ္ုပ္​ေလာ”​ဟု ေမးေလွ်ာက္​ေသာ္ ကိုယ္ေတာ္​က“သင္​ေျပာ​သည့္​အတိုင္း​ေပတည္း”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။ ထို႔ေနာက္ သူ​တို႔​စား​လ်က္​ေန​ၾက​စဥ္ ေယရႈ​သည္ မုန႔္​ကို​ယူ​၍ ေက်းဇူး​ေတာ္​ခ်ီးမြမ္း​ၿပီးလွ်င္ မုန႔္​ကို​ဖဲ့​၍ တပည့္​ေတာ္​တို႔​အား​ေပး​လ်က္“ယူ​၍​စား​ၾက​ေလာ့။ ဤ​မုန႔္​ကား ငါ​၏​ကိုယ္ခႏၶာ​ျဖစ္​၏”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။ ခြက္​ကို​လည္း​ယူ​၍ ေက်းဇူး​ေတာ္​ခ်ီးမြမ္း​ၿပီးလွ်င္ သူ​တို႔​အား​ေပး​လ်က္“သင္​တို႔​အားလုံး ဤ​ခြက္​ကို​ေသာက္​ၾက​ေလာ့။ ဤသည္ကား အျပစ္​မ်ား​ခြင့္လႊတ္​ျခင္း​ေက်းဇူး​အတြက္ လူ​မ်ားစြာ​အဖို႔​သြန္းေလာင္း​သည့္ ပဋိညာဥ္ႏွင့္ဆိုင္ေသာ ငါ​၏​ေသြး​ျဖစ္​၏။ သင္​တို႔​အား ငါ​ဆို​သည္​ကား ငါ့​ခမည္းေတာ္​၏​ႏိုင္ငံ​ေတာ္​၌ သင္​တို႔​ႏွင့္အတူ​အသစ္​ျပန္​ေသာက္​မည့္ ထို​ေန႔ရက္​တိုင္ေအာင္ ယခု​မွစ၍ စပ်စ္​သီး​မွ​ျဖစ္​ေသာ​ဤ​အရည္​ကို ငါ​လုံးဝ​ေသာက္​မည္​မ​ဟုတ္”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။ ထို႔ေနာက္ သူ​တို႔​သည္ ခ်ီးမြမ္း​သီခ်င္း​သီဆို​ၿပီးမွ သံလြင္​ေတာင္​သို႔​ထြက္သြား​ၾက​၏။ ထိုအခါ ေယရႈ​က“ ‘ငါ​သည္ သိုးထိန္း​ကို​ခုတ္​သတ္​သျဖင့္ သိုး​အုပ္​သည္ ကြဲလြင့္​သြား​ရ​လိမ့္မည္’ဟု က်မ္းစာ​၌​ေရး​ထား​သည္​ျဖစ္၍ ဤ​ည​၌ သင္​တို႔​အားလုံး​သည္ ငါ့​ေၾကာင့္​စိတ္ပ်က္​ၾက​လိမ့္မည္။ သို႔ေသာ္ ငါ​သည္ ထေျမာက္​ၿပီးေနာက္ ဂါလိလဲ​နယ္​သို႔ သင္​တို႔​ထက္ အလ်င္​ဦးစြာ​သြား​ႏွင့္​မည္”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။ ထိုအခါ ေပတ႐ု​က “ကိုယ္ေတာ္​ေၾကာင့္ အားလုံး​စိတ္ပ်က္​ၾက​လွ်င္​လည္း အကြၽႏ္ုပ္​သည္ မည္သည့္​အခါ​မွ် စိတ္ပ်က္​မည္​မ​ဟုတ္​ပါ”​ဟု ျပန္ေလွ်ာက္​ေလ​၏။ ေယရႈ​က​လည္း“သင့္​အား ငါ​အမွန္​ဆို​သည္​ကား ဤ​ည​တြင္​ပင္ ၾကက္​မ​တြန္​မီ သင္​သည္ ငါ့​ကို သုံး​ႀကိမ္​တိုင္တိုင္ ျငင္းပယ္​လိမ့္မည္”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။ ေပတ႐ု​က “အကြၽႏ္ုပ္​သည္ ကိုယ္ေတာ္​ႏွင့္အတူ​ေသ​ရ​လွ်င္​ပင္ ကိုယ္ေတာ္​ကို လုံးဝ​မ​ျငင္းပယ္​ပါ”​ဟု ေလွ်ာက္​ေလ​၏။ တပည့္​ေတာ္​အားလုံး​တို႔​သည္​လည္း ထိုနည္းတူ​ေလွ်ာက္​ၾက​၏။ ထို႔ေနာက္ ေယရႈ​သည္ သူ​တို႔​ႏွင့္အတူ ေဂသေရွမန္​ဟု​ေခၚ​ေသာ​အရပ္​သို႔ ေရာက္​ေတာ္မူ​၏။ ကိုယ္ေတာ္​သည္ တပည့္​ေတာ္​တို႔​အား“ငါ​သည္ ထို​ေနရာ​သို႔​သြား​၍ ဆုေတာင္း​စဥ္​တြင္ ဤ​ေနရာ​၌ ထိုင္​ေန​ၾက​ေလာ့”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​ၿပီးလွ်င္ ေပတ႐ု​ႏွင့္ ေဇေဗဒဲ​၏​သား​ႏွစ္​ေယာက္​တို႔​ကို ေခၚသြား​ေတာ္မူ​၏။ ထိုအခါ ကိုယ္ေတာ္​သည္ ဝမ္းနည္း​ျခင္း​ႏွင့္​စိတ္ပူပန္​ျခင္း​ရွိ​သျဖင့္ “ငါ​၏​စိတ္​ဝိညာဥ္​သည္ ေသ​လုမတတ္ အလြန္​ဝမ္းနည္း​ျခင္း​ရွိ​၏။ ဤ​ေနရာ​၌​ေန​၍ ငါ​ႏွင့္အတူ သတိ​ႏွင့္​ေစာင့္​ေန​ၾက​ေလာ့”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။ ထို႔ေနာက္ ေရွ႕သို႔​အနည္းငယ္​ႂကြ​ေတာ္မူ​ၿပီး ပ်ပ္ဝပ္​လ်က္“အကြၽႏ္ုပ္​၏​အဖ၊ ျဖစ္ႏိုင္​လွ်င္ ဤ​ခြက္​ကို အကြၽႏ္ုပ္​ထံမွ လြန္​သြား​ေစ​ေတာ္မူ​ပါ။ သို႔ေသာ္ အကြၽႏ္ုပ္​၏​အလို​အတိုင္း​မ​ဟုတ္​ဘဲ ကိုယ္ေတာ္​၏​အလို​ေတာ္​အတိုင္း ျဖစ္​ေစ​ေတာ္မူ​ပါ”​ဟု ဆုေတာင္း​ေတာ္မူ​၏။ ထို႔ေနာက္ တပည့္​ေတာ္​တို႔​ထံသို႔ ျပန္လာ​၍ သူ​တို႔​အိပ္ေပ်ာ္​ေန​ၾက​သည္​ကို​ေတြ႕​ေတာ္မူ​လွ်င္ ေပတ႐ု​အား“သင္​တို႔​သည္ တစ္​နာရီ​မွ် ငါ​ႏွင့္အတူ သတိ​ႏွင့္​မ​ေစာင့္​ႏိုင္​ၾက​သေလာ။ ျဖားေယာင္း​ေသြးေဆာင္​ရာ​ထဲသို႔ မ​က်ေရာက္​ေစရန္ သတိ​ႏွင့္​ေစာင့္​ေန​လ်က္ ဆုေတာင္း​ၾက​ေလာ့။ စိတ္​ဝိညာဥ္​သည္ ထက္သန္​ေသာ္လည္း ကိုယ္ကာယ​မူကား အားနည္း​၏”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။ တစ္ဖန္ ဒုတိယ​အႀကိမ္​ထြက္သြား​၍“အကြၽႏ္ုပ္​၏​အဖ၊ ဤ​ခြက္​ကို အကြၽႏ္ုပ္​မ​ေသာက္​ဘဲ လြန္​သြား​ရန္ မ​ျဖစ္ႏိုင္​ပါက ကိုယ္ေတာ္​၏​အလို​ေတာ္​အတိုင္း ျဖစ္​ေစ​ေတာ္မူ​ပါ”​ဟု ဆုေတာင္း​ေတာ္မူ​၏။ ထို႔ေနာက္ တစ္ဖန္​ျပန္လာ​၍ တပည့္​ေတာ္​တို႔​သည္ မ်က္စိ​ေလးလံ​သျဖင့္ အိပ္ေပ်ာ္​ေန​ၾက​သည္​ကို ေတြ႕​လွ်င္ သူ​တို႔​ကို​ထားခဲ့​၍ တစ္ဖန္​ႂကြသြား​လ်က္ အထက္​က ေတာင္းေလွ်ာက္​ခဲ့​သည့္​အတိုင္း တတိယ​အႀကိမ္ ထပ္၍​ဆုေတာင္း​ေတာ္မူ​၏။ ထို႔ေနာက္ ကိုယ္ေတာ္​သည္ တပည့္​ေတာ္​တို႔​ထံသို႔ ျပန္လာ​၍“ယခု​တိုင္ေအာင္​အိပ္ေပ်ာ္​လ်က္ အနားယူ​ေန​ၾက​သေလာ။ ၾကည့္ရႈ​ေလာ့။ အခ်ိန္​ေရာက္လာ​ၿပီ။ လူ႔သား​သည္ အျပစ္သား​တို႔​၏​လက္​သို႔ အပ္ႏွံ​ျခင္း​ခံရ​ေတာ့မည္။ ထ​ၾက။ သြား​ၾက​စို႔။ ငါ့​ကို​အပ္ႏွံ​မည့္​သူ​ေရာက္လာ​ၿပီ”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။ ထိုသို႔ ကိုယ္ေတာ္​မိန႔္​ေတာ္မူ​စဥ္ တစ္ဆယ့္ႏွစ္​ပါး​ေသာ​တပည့္​ေတာ္​တို႔​ထဲမွ တစ္​ပါး​ျဖစ္​ေသာ​ယုဒ​သည္ ေရာက္လာ​၏။ ယဇ္ပုေရာဟိတ္​အႀကီးအကဲ​မ်ား​ႏွင့္ လူထု​ထဲမွ​သက္ႀကီးဝါႀကီး​မ်ား​က ေစလႊတ္​လိုက္​သည့္ မ်ားစြာ​ေသာ​လူ​အစုအေဝး​တို႔​သည္​လည္း တုတ္၊ ဓား​မ်ား​ကိုင္ေဆာင္​လ်က္ သူ​ႏွင့္အတူ​ပါ​လာ​၏။ ကိုယ္ေတာ္​ကို​အပ္ႏွံ​ေသာ​သူ​က “ငါ​နမ္း​ေသာ​သူ​သည္ ထို​သူ​ပင္​ျဖစ္​၏။ သူ႔​ကို​ဖမ္းဆီး​ၾက​ေလာ့”​ဟု ဆို​လ်က္ အခ်က္ျပ​အမွတ္အသား​ကို သူ​တို႔​အား​ေပး​ထား​၏။ ထို႔ေၾကာင့္ သူ​သည္ ေယရႈ​ထံသို႔ ခ်က္ခ်င္း​ခ်ဥ္းကပ္​၍ “မဂၤလာ​ပါ၊ ရဗၺိ”​ဟု ဆို​လ်က္ ကိုယ္ေတာ္​ကို​နမ္း​ေလ​၏။ ေယရႈ​က​လည္း“အေဆြ၊ သင္​လာ​သည့္​အေၾကာင္း​ကိစၥ​ကို​ေဆာင္႐ြက္​ေလာ့”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။ ထိုအခါ လူ​တို႔​သည္ ခ်ဥ္းကပ္​၍ ေယရႈ​ကို​ဖမ္းဆီး​ခ်ဳပ္ကိုင္​ထား​ၾက​၏။ ထိုစဥ္ ေယရႈ​ႏွင့္အတူ​ရွိ​ေသာ​သူ​တို႔​ထဲမွ တစ္​ဦး​သည္ လက္​ကို​ဆန႔္​၍ မိမိ​၏​ဓား​ကို​ဆြဲထုတ္​ကာ ယဇ္ပုေရာဟိတ္​မင္း​၏​အေစအပါး​တစ္​ဦး​ကို​ခုတ္​သျဖင့္ ထို​သူ​၏​နား႐ြက္​ျပတ္​သြား​ေလ​၏။ ေယရႈ​က​လည္း ထို​သူ​အား“သင္​၏​ဓား​ကို သူ႔​ေနရာ​၌​ျပန္ထား​ေလာ့။ အေၾကာင္းမူကား ဓား​ကိုင္​ေသာ​သူ​အားလုံး​တို႔​သည္ ဓား​ျဖင့္​ပ်က္စီး​ရ​လိမ့္မည္။ ယခု​ပင္ တစ္ဆယ့္ႏွစ္​တပ္ထက္​မ်ားျပား​ေသာ ေကာင္းကင္တမန္​ကို ငါ့​ထံသို႔​ေစလႊတ္​ေတာ္မူ​မည့္​အေၾကာင္း ခမည္းေတာ္​ထံသို႔ ငါ​မ​ေတာင္း​ႏိုင္​ဟု သင္​ထင္​သေလာ။ သို႔ျဖစ္လွ်င္ ဤ​သို႔​ျဖစ္​ရ​မည္​ဟု​ဆို​ထား​ေသာ က်မ္းခ်က္​မ်ား​သည္ မည္သို႔​ျပည့္စုံ​ျခင္း​သို႔​ေရာက္​ႏိုင္​မည္နည္း”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။ ထို​အခ်ိန္​တြင္ ေယရႈ​သည္ လူ​အစုအေဝး​တို႔​အား“သင္​တို႔​သည္ ဓားျပ​ကို​ဖမ္း​သကဲ့သို႔ တုတ္၊ ဓား​မ်ား​ကိုင္ေဆာင္​လ်က္ ငါ့​ကို​ဖမ္းဆီး​ရန္​လာ​ၾက​သေလာ။ ငါ​သည္ ေန႔တိုင္း ဗိမာန္​ေတာ္​၌​ထိုင္​လ်က္ သြန္သင္​ေန​ခဲ့​ေသာ္လည္း သင္​တို႔​သည္ ငါ့​ကို​မ​ဖမ္းဆီး​ၾက။ သို႔ေသာ္ ဤ​အမႈအရာ​အားလုံး​ျဖစ္ပ်က္​ရ​ျခင္း​မွာ ပေရာဖက္​က်မ္း​မ်ား​ျပည့္စုံ​ျခင္း​သို႔​ေရာက္​မည့္​အေၾကာင္း​တည္း”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။ ထိုအခါ တပည့္​ေတာ္​အားလုံး​တို႔​သည္ ကိုယ္ေတာ္​ကို​စြန႔္ခြာ​၍ ထြက္ေျပး​ၾက​၏။ ေယရႈ​ကို​ဖမ္းဆီး​ေသာ​သူ​တို႔​သည္ က်မ္းျပဳ​ဆရာ​မ်ား​ႏွင့္​သက္ႀကီးဝါႀကီး​မ်ား​စုေဝး​ရာ ယဇ္ပုေရာဟိတ္​မင္း​ကယာဖ​ထံသို႔ ကိုယ္ေတာ္​ကို​ေခၚေဆာင္​သြား​ၾက​၏။ ေပတ႐ု​သည္​လည္း ယဇ္ပုေရာဟိတ္​မင္း​၏​ၿခံဝင္း​အထိ ကိုယ္ေတာ္​၏​ေနာက္​သို႔ မလွမ္းမကမ္း​မွ​လိုက္​သြား​ကာ ေနာက္ဆုံး​မည္သို႔​ျဖစ္​မည္​ကို​သိျမင္​ရန္ အထဲ​သို႔​ဝင္​၍ အေစာင့္​တပ္သား​မ်ား​ႏွင့္အတူ​ထိုင္​ေန​၏။ ယဇ္ပုေရာဟိတ္​အႀကီးအကဲ​မ်ား​ႏွင့္ တရား​လႊတ္ေတာ္​အဖြဲ႕ဝင္​အားလုံး​သည္ ေယရႈ​ကို ေသဒဏ္​ခ်မွတ္​ႏိုင္​ရန္ ကိုယ္ေတာ္​ကို​ဆန႔္က်င္​ထြက္ဆို​မည့္ မမွန္​ေသာ​သက္ေသ​ကို ရွာ​ၾက​၏။ မမွန္​ေသာ​သက္ေသ​ထြက္ဆို​ေသာ​သူ မ်ားစြာ​လာ​ၾက​ေသာ္လည္း မည္သည့္​အေထာက္အထား​မွ်​မ​ေတြ႕​ရ​ၾက။ ေနာက္ဆုံး​တြင္ လူ​ႏွစ္​ဦး​သည္ လာ​၍ “ဤ​သူ​က ‘ငါ​သည္ ဘုရားသခင္​၏​ဗိမာန္​ေတာ္​ကို​ၿဖိဳဖ်က္​၍ သုံး​ရက္​အတြင္း ျပန္လည္​တည္ေဆာက္​ႏိုင္​သည္’​ဟု ေျပာ​ပါ​သည္”​ဟူ၍ ထြက္ဆို​ၾက​၏။ ထိုအခါ ယဇ္ပုေရာဟိတ္​မင္း​သည္​ထ​၍ “သင္​သည္ တစ္ခြန္းမွ်​မ​ေျဖ​ဘဲ​ေန​သေလာ။ ဤ​သူ​တို႔​သည္ သင့္​တစ္ဖက္​၌ သက္ေသခံ​ၾက​သည္​မွာ မည္သို႔​နည္း”​ဟု ကိုယ္ေတာ္​အား​ေမး​ေလ​၏။ သို႔ေသာ္ ေယရႈ​သည္ တိတ္ဆိတ္​စြာ​ေန​ေတာ္မူ​၏။ ယဇ္ပုေရာဟိတ္​မင္း​က​လည္း “သင္​သည္ ဘုရားသခင္​၏​သား​ေတာ္ ခရစ္ေတာ္​ဟုတ္​၊ မဟုတ္ ငါ​တို႔​အား​ေျပာ​ရန္ အသက္ရွင္​ေတာ္မူ​ေသာ​ဘုရားသခင္​၏​နာမ​ေတာ္​ကို​တိုင္တည္​၍ သင့္​အား ငါ​အမိန႔္​ေပး​၏”​ဟု ဆို​၏။ ေယရႈ​က“သင္​ေျပာ​သည့္​အတိုင္း​ေပတည္း။ ထို႔ျပင္ သင္​တို႔​အား ငါ​ဆို​မည္။ ေနာင္တြင္ လူ႔သား​သည္ တန္ခိုး​ႏွင့္​ျပည့္စုံ​ေတာ္မူ​ေသာ​အရွင္​၏​လက္ယာ​ဘက္​၌​ထိုင္​၍ ေကာင္းကင္​မိုးတိမ္​မ်ား​စီး​လ်က္​ႂကြလာ​သည္​ကို သင္​တို႔​ျမင္​ရ​ၾက​လိမ့္မည္”​ဟု ျပန္၍​မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။ ထိုအခါ ယဇ္ပုေရာဟိတ္​မင္း​သည္ မိမိ​၏​ဝတ္႐ုံ​ကို​ဆုတ္ၿဖဲ​လ်က္ “သူ​သည္ ဘုရားသခင္​ကို ေစာ္ကား​ေျပာဆို​ေလ​ၿပီ။ ေနာက္ထပ္ မည္သည့္​သက္ေသ​မ်ား​လို​ေသး​သနည္း။ ဘုရားသခင္​အား​ေစာ္ကား​ေျပာဆို​ေသာ​စကား​ကို ယခု​ပင္ သင္​တို႔​ၾကား​ရ​ၾက​ၿပီ။ သင္​တို႔​မည္သို႔​ထင္ျမင္​ၾက​သနည္း”​ဟု ဆို​ေသာ္ သူ​တို႔​က “သူ​သည္ ေသဒဏ္​ခံထိုက္​၏”​ဟု ျပန္ေျပာ​ၾက​၏။ ထို႔ေနာက္ သူ​တို႔​သည္ ကိုယ္ေတာ္​၏​မ်က္ႏွာ​ေတာ္​ကို တံေတြး​ႏွင့္​ေထြး​လ်က္ ကိုယ္ေတာ္​ကို​ထိုးႏွက္​ၾက​၏။ အခ်ိဳ႕​တို႔​သည္​လည္း ကိုယ္ေတာ္​ကို​႐ိုက္ပုတ္​လ်က္ “အခ်င္း​ခရစ္ေတာ္၊ သင့္​ကို​႐ိုက္​ေသာ​သူ​သည္ မည္သူ​ျဖစ္​သည္​ကို ေဟာ​ၾကည့္​ပါ”​ဟု ဆို​ၾက​၏။ ေပတ႐ု​မူကား အိမ္​အျပင္ ၿခံဝင္း​အတြင္း​၌ ထိုင္​ေန​၏။ ထိုအခါ အေစခံ​မိန္းမ​တစ္​ေယာက္​သည္ သူ႔​ထံသို႔​ခ်ဥ္းကပ္​လာ​၍ “သင္​သည္​လည္း ဂါလိလဲ​နယ္သား​ေယရႈ​ႏွင့္အတူ​ရွိ​ခဲ့​သည္”​ဟု ဆို​၏။ သို႔ေသာ္ ေပတ႐ု​က “သင္​ေျပာ​ေန​သည့္​အရာ​ကို ငါ​မ​သိ”​ဟု အားလုံး​ေရွ႕​တြင္ ျငင္းဆို​ေလ​၏။ ထို႔ေနာက္ ဝင္း​တံခါး​ဘက္​သို႔​ထြက္သြား​ရာ အျခား​အေစခံ​မိန္းမ​တစ္​ေယာက္​သည္ သူ႔​ကို​ေတြ႕​သျဖင့္ ထို​ေနရာ​၌​ရွိ​ေသာ​သူ​တို႔​အား “ဤ​သူ​သည္ နာဇရက္​ၿမိဳ႕သား​ေယရႈ​ႏွင့္အတူ​ရွိ​ခဲ့​သည္”​ဟု ဆို​၏။ ေပတ႐ု​က​လည္း “ထို​လူ​ကို​ငါ​မ​သိ”​ဟု တစ္ဖန္​က်ိန္တြယ္​လ်က္ ျငင္းဆို​ေလ​၏။ ထို႔ေနာက္ ခဏ​ၾကာ​လွ်င္ အနီး​တြင္​ရပ္​ေန​ေသာ​သူ​တို႔​သည္ ေပတ႐ု​ထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္​လာ​၍ “အမွန္စင္စစ္ သင္​သည္​လည္း ထို​သူ​တို႔​အထဲမွ​တစ္​ေယာက္​ျဖစ္​သည္။ အေၾကာင္းမူကား သင္​၏​ေျပာဆို​ပုံ​သည္ သင့္​ကို သိသာ​ထင္ရွား​ေစ​သည္”​ဟု ဆို​ၾက​၏။ ေပတ႐ု​က​လည္း “ထို​သူ​ကို​ငါ​မ​သိ”​ဟု တိုင္တည္​၍ က်ိန္ဆို​သည္​ႏွင့္ ခ်က္ခ်င္း​ပင္ ၾကက္​တြန္​ေလ​၏။ ထိုအခါ ေပတ႐ု​သည္“ၾကက္​မ​တြန္​မီ သင္​သည္ ငါ့​ကို သုံး​ႀကိမ္​တိုင္တိုင္​ျငင္းပယ္​လိမ့္မည္”​ဟု ေယရႈ​မိန႔္​ေတာ္မူ​ခဲ့​သည့္​စကား​ကို သတိရ​သျဖင့္ အျပင္​သို႔​ထြက္​၍ သည္းထန္​စြာ​ငိုေႂကြး​ေလ​၏။