ဤသည္ကား ခရီးထြက္မည့္လူတစ္ဦးသည္ မိမိ၏အေစအပါးတို႔ကိုေခၚ၍ သူ၏ဥစၥာပစၥည္းမ်ားကို သူတို႔အားအပ္ႏွင္းခဲ့သည္ႏွင့္တူ၏။ သူသည္ အေစအပါးအသီးသီးတို႔အား သူတို႔၏အရည္အခ်င္းႏွင့္အညီ တစ္ဦးကိုငါးတာလန္၊ အျခားတစ္ဦးကိုႏွစ္တာလန္ႏွင့္ ေနာက္တစ္ဦးကိုတစ္တာလန္ စသည္ျဖင့္ ေပးအပ္ၿပီးလွ်င္ ခရီးထြက္ေလ၏။ ငါးတာလန္ရေသာသူသည္ ခ်က္ခ်င္းသြား၍ ထိုေငြမ်ားျဖင့္ကုန္သြယ္လ်က္ ေနာက္ထပ္ ငါးတာလန္အျမတ္ရေလ၏။ ထိုနည္းတူ ႏွစ္တာလန္ရေသာသူသည္လည္း ေနာက္ထပ္ ႏွစ္တာလန္အျမတ္ရေလ၏။ တစ္တာလန္ရေသာသူမူကား သြား၍ ေျမ၌တြင္းတူးကာ မိမိသခင္၏ေငြကို ဝွက္ထားေလ၏။ ကာလအတန္ၾကာၿပီးေနာက္ ထိုအေစအပါးတို႔၏သခင္သည္ ျပန္လာ၍ သူတို႔ႏွင့္စာရင္းရွင္းေလ၏။ ထိုအခါ ငါးတာလန္ရေသာသူသည္ ခ်ဥ္းကပ္၍ ေနာက္ထပ္ ငါးတာလန္ကိုဆက္သကာ ‘သခင္၊ သခင္သည္ အကြၽႏ္ုပ္အား ငါးတာလန္အပ္ႏွင္းခဲ့ပါသည္။ ၾကည့္ပါ။ အကြၽႏ္ုပ္သည္ ေနာက္ထပ္ ငါးတာလန္အျမတ္ရပါၿပီ’ဟု ေလွ်ာက္ေလ၏။ သူ၏သခင္ကလည္း ‘ေကာင္းေလစြ။ သစၥာရွိေသာအေစအပါးေကာင္း၊ သင္သည္ အနည္းငယ္ေသာအရာ၌ သစၥာရွိ၏။ မ်ားစြာေသာအရာတို႔ကို သင့္အားႀကီးၾကပ္ေစာင့္ေရွာက္ေစမည္။ သင့္သခင္၏ဝမ္းေျမာက္ျခင္း၌ ပါဝင္ဆင္ႏႊဲေလာ့’ဟု ဆိုေလ၏။ ႏွစ္တာလန္ရေသာသူသည္လည္း ခ်ဥ္းကပ္၍ ‘သခင္၊ သခင္သည္ အကြၽႏ္ုပ္အား ႏွစ္တာလန္အပ္ႏွင္းခဲ့ပါသည္။ ၾကည့္ပါ။ အကြၽႏ္ုပ္သည္ ေနာက္ထပ္ ႏွစ္တာလန္အျမတ္ရပါၿပီ’ဟု ေလွ်ာက္ေလ၏။ သူ၏သခင္ကလည္း ‘ေကာင္းေလစြ။ သစၥာရွိေသာအေစအပါးေကာင္း၊ သင္သည္ အနည္းငယ္ေသာအရာ၌ သစၥာရွိ၏။ မ်ားစြာေသာအရာတို႔ကို သင့္အား ႀကီးၾကပ္ေစာင့္ေရွာက္ေစမည္။ သင့္သခင္၏ဝမ္းေျမာက္ျခင္း၌ ပါဝင္ဆင္ႏႊဲေလာ့’ဟု ဆိုေလ၏။ တစ္တာလန္ရေသာသူသည္လည္း ခ်ဥ္းကပ္၍ ‘သခင္၊ သခင္သည္ မိမိမစိုက္ပ်ိဳးသည့္ေနရာမွရိတ္သိမ္းၿပီး မိမိမႀကဲျဖန႔္သည့္ေနရာမွစုသိမ္းတတ္သည့္ ခက္ထန္ေသာသူျဖစ္ေၾကာင္း အကြၽႏ္ုပ္သိပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အကြၽႏ္ုပ္သည္ ေၾကာက္သျဖင့္ သြား၍ သခင္၏ေငြကိုေျမ၌ဝွက္ထားပါသည္။ ၾကည့္ပါ။ သခင္၏ဥစၥာရွိပါသည္’ဟု ေလွ်ာက္ေလ၏။ သူ၏သခင္ကလည္း ‘ဆိုးညစ္၍ ပ်င္းရိေသာအေစအပါး၊ ငါသည္ မစိုက္ပ်ိဳးသည့္ေနရာမွရိတ္သိမ္းၿပီး မႀကဲျဖန႔္သည့္ေနရာမွစုသိမ္းတတ္ေၾကာင္း သင္သိသည္မွန္လွ်င္ ငါ၏ေငြကို ေငြတိုးေပးသူလက္၌ အပ္ထားသင့္၏။ သို႔ျပဳလွ်င္ ငါျပန္လာေသာအခါ ငါ၏ေငြကို အတိုးႏွင့္တကြရရွိခဲ့ေပလိမ့္မည္။ ထို႔ေၾကာင့္ တစ္တာလန္ကို သူ႔ထံမွယူ၍ ဆယ္တာလန္ရွိေသာသူအား ေပးၾကေလာ့။ အေၾကာင္းမူကား ရွိေသာသူတိုင္းအား ထပ္၍ေပးသျဖင့္ သူတို႔သည္ ႂကြယ္ဝျပည့္စုံလိမ့္မည္။ မရွိေသာသူထံမွမူကား သူ၌ရွိေသာအရာကိုပင္ သိမ္းယူလိမ့္မည္။ အက်ိဳးမျပဳေသာ ဤအေစအပါးကိုကား အျပင္ဘက္အေမွာင္ထဲသို႔ ႏွင္ထုတ္ၾကေလာ့။ ထိုေနရာ၌ ငိုေႂကြးျခင္းႏွင့္အံႀကိတ္ျခင္းရွိလိမ့္မည္’ဟု ဆိုေလ၏။ လူ႔သားသည္ မိမိ၏ဘုန္းအသေရကိုေဆာင္လ်က္ ေကာင္းကင္တမန္အေပါင္းတို႔ႏွင့္တကြ ႂကြလာေသာအခါ ဘုန္းအသေရႏွင့္ျပည့္စုံေသာ မိမိ၏ပလႅင္ေပၚ၌ ထိုင္ေတာ္မူလိမ့္မည္။ ထိုအခါ လူမ်ိဳးအေပါင္းတို႔ကို ေရွ႕ေတာ္၌ စုေဝးေစၾကလိမ့္မည္။ ထို႔ေနာက္ သိုးထိန္းသည္ သိုးတို႔ကို ဆိတ္တို႔ႏွင့္ သီးျခားခြဲထားသကဲ့သို႔ ကိုယ္ေတာ္သည္ သူတို႔ကို တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး သီးျခားခြဲထားကာ သိုးမ်ားကို မိမိ၏လက္ယာေတာ္ဘက္၌လည္းေကာင္း၊ ဆိတ္မ်ားကို လက္ဝဲေတာ္ဘက္၌လည္းေကာင္း ထားေတာ္မူလိမ့္မည္။ ထို႔ေနာက္ မင္းႀကီးသည္ မိမိ၏လက္ယာေတာ္ဘက္၌ရွိေသာသူတို႔အား ‘ငါ့ခမည္းေတာ္ထံမွ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာခံစားရေသာသူတို႔၊ ကမာၻတည္ကတည္းက သင္တို႔အတြက္ ျပင္ဆင္ထားေသာႏိုင္ငံေတာ္ကို လာ၍ အေမြဆက္ခံၾကေလာ့။ အေၾကာင္းမူကား ငါသည္ ဆာေလာင္ေသာအခါ သင္တို႔သည္ ငါ့ကိုစားစရာေပးၾက၏။ ငါသည္ ေရငတ္ေသာအခါ သင္တို႔သည္ ငါ့ကိုေသာက္စရာေပးၾက၏။ ငါသည္ သူစိမ္းဧည့္သည္ျဖစ္ေသာအခါ သင္တို႔သည္ ငါ့ကိုႀကိဳဆိုလက္ခံၾက၏။ ငါသည္ အဝတ္မပါအခ်ည္းစည္းျဖစ္ေသာအခါ သင္တို႔သည္ ငါ့ကိုဝတ္စရာေပးၾက၏။ ငါသည္ နာမက်န္းျဖစ္ေသာအခါ သင္တို႔သည္ ငါ့ကိုၾကည့္ရႈၾက၏။ ငါသည္ ေထာင္က်ေသာအခါ သင္တို႔သည္ ငါ့ထံသို႔လာၾက၏’ဟု မိန႔္ေတာ္မူလိမ့္မည္။ ထိုအခါ ေျဖာင့္မတ္ေသာသူတို႔က ‘သခင္ဘုရား၊ အကြၽႏ္ုပ္တို႔သည္ မည္သည့္အခါတြင္ ကိုယ္ေတာ္ဆာေလာင္ေတာ္မူသည္ကိုျမင္၍ ေကြၽးေမြးခဲ့ပါသနည္း။ သို႔မဟုတ္ ေရငတ္ေတာ္မူသည္ကိုျမင္၍ ေသာက္စရာေပးခဲ့ပါသနည္း။ မည္သည့္အခါတြင္ ကိုယ္ေတာ္သည္ သူစိမ္းဧည့္သည္ျဖစ္ေတာ္မူသည္ကိုျမင္၍ ႀကိဳဆိုလက္ခံခဲ့ပါသနည္း။ သို႔မဟုတ္ အဝတ္မပါအခ်ည္းစည္းျဖစ္ေတာ္မူသည္ကိုျမင္၍ ဝတ္စရာေပးခဲ့ပါသနည္း။ မည္သည့္အခါတြင္ ကိုယ္ေတာ္နာမက်န္းျဖစ္ေတာ္မူသည္ကိုလည္းေကာင္း၊ ေထာင္က်ေတာ္မူသည္ကိုလည္းေကာင္း ျမင္၍ ကိုယ္ေတာ္ထံလာခဲ့ပါသနည္း’ဟု မင္းႀကီးအား ျပန္ေလွ်ာက္ၾကလိမ့္မည္။ မင္းႀကီးကလည္း ‘သင္တို႔အား ငါအမွန္ဆိုမည္။ ငါ၏ဤညီအစ္ကိုတို႔တြင္ အငယ္ဆုံးေသာသူတို႔ထဲမွ တစ္ဦးတစ္ေယာက္အား သင္တို႔ျပဳခဲ့သမွ်သည္ ငါ့ကိုျပဳခဲ့ျခင္းျဖစ္၏’ဟု ျပန္၍မိန႔္ေတာ္မူလိမ့္မည္။ ထို႔ေနာက္ မင္းႀကီးသည္ လက္ဝဲေတာ္ဘက္၌ရွိေသာသူတို႔အားလည္း ‘က်ိန္ဆဲျခင္းခံရေသာသူတို႔၊ ငါ့ထံမွထြက္ခြာ၍ မာရ္နတ္ႏွင့္သူ၏ေစတမန္မ်ားအတြက္ျပင္ဆင္ထားေသာ ထာဝရမီးထဲသို႔ သြားၾကေလာ့။ အေၾကာင္းမူကား ငါသည္ ဆာေလာင္ေသာအခါ သင္တို႔သည္ ငါ့ကိုစားစရာမေပးၾက။ ငါသည္ ေရငတ္ေသာအခါ သင္တို႔သည္ ငါ့ကိုေသာက္စရာမေပးၾက။ ငါသည္ သူစိမ္းဧည့္သည္ျဖစ္ေသာအခါ သင္တို႔သည္ ငါ့ကိုႀကိဳဆိုလက္ခံျခင္းမရွိၾက။ ငါသည္ အဝတ္မပါအခ်ည္းစည္းျဖစ္ေသာအခါ သင္တို႔သည္ ငါ့ကိုဝတ္စရာမေပးၾက။ ငါသည္ နာမက်န္းျဖစ္ေသာအခါႏွင့္ ေထာင္က်ေသာအခါတြင္လည္း သင္တို႔သည္ ငါ့ကိုမၾကည့္ရႈၾက’ဟု မိန႔္ေတာ္မူလိမ့္မည္။ ထိုအခါ သူတို႔သည္လည္း ‘သခင္ဘုရား၊ အကြၽႏ္ုပ္တို႔သည္ မည္သည့္အခါတြင္ ကိုယ္ေတာ္ဆာေလာင္ေတာ္မူသည္ကိုလည္းေကာင္း၊ ေရငတ္ေတာ္မူသည္ကိုလည္းေကာင္း၊ သူစိမ္းဧည့္သည္ျဖစ္ေတာ္မူသည္ကိုလည္းေကာင္း၊ အဝတ္မပါအခ်ည္းစည္းျဖစ္ေတာ္မူသည္ကိုလည္းေကာင္း၊ နာမက်န္းျဖစ္ေတာ္မူသည္ကိုလည္းေကာင္း၊ ေထာင္က်ေတာ္မူသည္ကိုလည္းေကာင္း ျမင္၍ ကိုယ္ေတာ္ကိုမလုပ္ေကြၽးမျပဳစုဘဲေနၾကသနည္း’ဟု ျပန္ေလွ်ာက္ၾကလိမ့္မည္။ မင္းႀကီးကလည္း ‘သင္တို႔အား ငါအမွန္ဆိုမည္။ ဤအငယ္ဆုံးေသာသူတို႔ထဲမွ တစ္ဦးတစ္ေယာက္အား သင္တို႔မျပဳခဲ့သမွ်သည္ ငါ့ကိုမျပဳျခင္းျဖစ္၏’ဟု ျပန္၍မိန႔္ေတာ္မူလိမ့္မည္။ ထိုအခါ ဤသူတို႔သည္ ထာဝရအျပစ္ဒဏ္ခံရာသို႔ သြားၾကလိမ့္မည္။ ေျဖာင့္မတ္ေသာသူတို႔မူကား ထာဝရအသက္ရွင္ရာသို႔ သြားၾကလိမ့္မည္”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။
ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ 25 ကိုဖတ္ပါ။
နားေထာင္ပါ။ ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ 25
မၽွေဝရန္
ဗားရွင္းအားလုံးႏွိုင္းယွဥ္ပါ: ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ 25:14-46
အခန္းငယ္မ်ားကို သိမ္းဆည္းပါ၊ လိုင္းမဲ့ဖတ္ပါ၊ သင္ၾကားမွုအပိုင္းမ်ားကို ၾကည့္ရွုျခင္းႏွင့္ အျခားအရာမ်ား။
YouVersion သည္ မိမိအေတြ႕အၾကဳံကို စိတ္ႀကိဳက္ျပင္ဆင္ရန္ ကြတ္ကီးမ်ားကို အသုံးျပဳသည္။ ကၽြန္ုပ္တို႔၏ဝဘ္ဆိုဒ္ကိုအသုံးျပဳျခင္းျဖင့္ ကၽြန္ုပ္တို႔၏ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာမူဝါဒတြင္ေဖာ္ျပထားသည့္အတိုင္း ကၽြန္ုပ္တို႔၏ cookies အသုံးျပဳမွုကို လက္ခံပါသည္။
ပင္မစာမ်က္ႏွာ
သမၼာက်မ္းစာ
အစီအစဥ္မ်ား
ဗီဒီယိုမ်ား