ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ 24:29-35

ထို​ေန႔ရက္​တို႔​၏​ဆင္းရဲ​ဒုကၡ​ၿပီးဆုံး​သည္​ႏွင့္ ခ်က္ခ်င္း​ပင္ ေန​သည္ ေမွာင္မည္း​သြား​၍ လ​သည္​လည္း မိမိ​၏​အလင္းေရာင္​ကို​မ​ေပး​ဘဲ​ေန​လိမ့္မည္။ ၾကယ္​တို႔​သည္​လည္း ေကာင္းကင္​မွ​ေႂကြက်​ကာ အာကာသ​ေကာင္းကင္​၏​စြမ္းအား​တို႔​သည္ တုန္လႈပ္​ၾက​လိမ့္မည္။ ထို႔ေနာက္ လူ႔သား​၏​နိမိတ္​လကၡဏာ​သည္ ေကာင္းကင္​၌ ထင္ရွား​လိမ့္မည္။ ထိုအခါ ကမာၻ​ေျမႀကီး​ေပၚ​ရွိ လူမ်ိဳး​ႏြယ္စု​အားလုံး​တို႔​သည္ ရင္ဘတ္​စည္တီး​လ်က္ ျမည္တမ္း​ကာ လူ႔သား​သည္ တန္ခိုး​ႏွင့္​ႀကီးမား​ေသာ​ဘုန္း​အသေရ​တို႔​ျဖင့္ ေကာင္းကင္​မွ မိုးတိမ္​မ်ား​စီး​လ်က္ ႂကြလာ​သည္​ကို ျမင္​ရ​ၾက​လိမ့္မည္။ ထို႔ေနာက္ လူ႔သား​သည္ က်ယ္ေလာင္​ေသာ​တံပိုးမႈတ္သံ​ႏွင့္အတူ မိမိ​၏​ေကာင္းကင္တမန္​တို႔​ကို​ေစလႊတ္​သျဖင့္ သူ​တို႔​သည္ ကိုယ္ေတာ္​ေ႐ြးေကာက္​ထား​ေသာ​သူ​တို႔​ကို ေကာင္းကင္​အစြန္း​တစ္ဖက္​မွ အျခား​အစြန္း​တစ္ဖက္​တိုင္ေအာင္ အရပ္​ေလး​မ်က္ႏွာ​မွ စုစည္း​ၾက​လိမ့္မည္။ သဖန္းပင္​မွ ပုံ​ဥပမာ​ကို သင္ယူ​ၾက​ေလာ့။ ၎​၏​အကိုင္းအခက္​သည္​ႏု​လာ​ၿပီး အ႐ြက္​မ်ား​ထြက္လာ​ေသာအခါ ေႏြ​ရာသီ​နီး​ၿပီ​ျဖစ္​ေၾကာင္း သင္​တို႔​သိ​ၾက​၏။ ထိုနည္းတူ သင္​တို႔​သည္​လည္း ဤ​အရာ​အားလုံး​ကို​ျမင္​ရ​ေသာအခါ လူ႔သား​သည္ တံခါးဝ​အနီး​သို႔ ေရာက္​ရွိ​ေန​ၿပီ​ျဖစ္​ေၾကာင္း သိမွတ္​ၾက​ေလာ့။ သင္​တို႔​အား ငါ​အမွန္​ဆို​သည္​ကား ဤ​အရာ​အားလုံး​မ​ျဖစ္ပ်က္​မီ​တိုင္ေအာင္ ဤ​မ်ိဳးဆက္​သည္ မည္သည့္အခါမွ် ကြယ္ေပ်ာက္​လိမ့္မည္​မ​ဟုတ္။ ေကာင္းကင္​ႏွင့္​ေျမႀကီး​သည္ ကြယ္ေပ်ာက္​သြား​လိမ့္မည္။ ငါ့​စကား​မူကား မည္သည့္အခါမွ် ကြယ္ေပ်ာက္​လိမ့္မည္​မ​ဟုတ္။