ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ 22:23-46
ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ 22:23-46 MSBZ
ထိုေန႔၌ပင္ ရွင္ျပန္ထေျမာက္ျခင္းမရွိဟုေျပာၾကေသာဇဒၵဳကဲတို႔သည္ အထံေတာ္သို႔ ခ်ဥ္းကပ္လာ၍ “ဆရာ၊ လူတစ္ဦးသည္ သားသမီးမထြန္းကားဘဲ ေသဆုံးခဲ့လွ်င္ သူ၏ညီသည္ အစ္ကို၏မယားကို ဆက္ခံထိမ္းျမားလ်က္ သူ႔အစ္ကို၏မ်ိဳးဆက္ကို ေပါက္ဖြားေစရမည္ဟု ေမာေရွၫႊန္ၾကားခဲ့ပါသည္။ အကြၽႏ္ုပ္တို႔ထံတြင္ ညီအစ္ကိုခုနစ္ဦးရွိခဲ့ရာ အစ္ကိုအႀကီးဆုံးသည္ အိမ္ေထာင္ျပဳၿပီး မ်ိဳးဆက္မရွိဘဲ ေသဆုံးလ်က္ သူ၏မယားကို သူ႔ညီထံ ထားရစ္ခဲ့ပါသည္။ ဒုတိယညီႏွင့္တတိယညီမွစ၍ ခုနစ္ေယာက္ေျမာက္တိုင္ေအာင္ ထိုနည္းတူျဖစ္ၾကပါသည္။ ေနာက္ဆုံးတြင္ ထိုမိန္းမသည္လည္း ေသဆုံးသြားပါသည္။ သို႔ျဖစ္လွ်င္ ရွင္ျပန္ထေျမာက္ရာကာလ၌ ထိုမိန္းမသည္ ထိုခုနစ္ဦးတို႔ထဲမွ မည္သူ၏မယားျဖစ္ပါမည္နည္း။ အေၾကာင္းမူကား သူတို႔အားလုံးသည္ ထိုမိန္းမႏွင့္ေပါင္းဖက္ခဲ့ၾကပါသည္”ဟု ေမးေလွ်ာက္ၾက၏။ ေယရႈကလည္း“သင္တို႔သည္ က်မ္းစာကိုလည္းေကာင္း၊ ဘုရားသခင္၏တန္ခိုးေတာ္ကိုလည္းေကာင္း မသိ၍ အယူလြဲေနၾက၏။ အေၾကာင္းမူကား ရွင္ျပန္ထေျမာက္ရာကာလ၌ လူတို႔သည္ ထိမ္းျမားစုံဖက္ျခင္းကိုမျပဳ၊ ေပးစားေဆာင္ႏွင္းျခင္းလည္းမရွိဘဲ ေကာင္းကင္၌ရွိေသာ ေကာင္းကင္တမန္မ်ားကဲ့သို႔ ျဖစ္ၾက၏။ ေသေသာသူတို႔၏ရွင္ျပန္ထေျမာက္ျခင္းႏွင့္ပတ္သက္၍ ဘုရားသခင္က ‘ငါသည္ အာျဗဟံ၏ဘုရား၊ ဣဇက္၏ဘုရား၊ ယာကုပ္၏ဘုရားျဖစ္၏’ဟု သင္တို႔အား မိန႔္ေတာ္မူခဲ့ေသာစကားကို မဖတ္ဖူးၾကသေလာ။ ဘုရားသခင္သည္ ေသေသာသူတို႔၏ဘုရားမဟုတ္ဘဲ အသက္ရွင္ေသာသူတို႔၏ဘုရားျဖစ္၏”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ လူထုပရိသတ္တို႔သည္ ၾကားေသာအခါ ကိုယ္ေတာ္၏သြန္သင္ခ်က္ကို အံ့ဩခ်ီးမြမ္းၾက၏။ ဇဒၵဳကဲတို႔ကို ကိုယ္ေတာ္ႏႈတ္ဆိတ္ေစေတာ္မူခဲ့ေၾကာင္း ဖာရိရွဲတို႔ၾကားလွ်င္ အတူတကြစုေဝးလာၾက၍ သူတို႔ထဲမွ က်မ္းတတ္ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးသည္ ကိုယ္ေတာ္ကိုစမ္းသပ္လိုသျဖင့္ “ဆရာ၊ ပညတ္တရားထဲတြင္ မည္သည့္ပညတ္ခ်က္သည္ ႀကီးျမတ္သနည္း”ဟု ေမးေလွ်ာက္ေလ၏။ ကိုယ္ေတာ္ကလည္း“ ‘သင္၏ဘုရားသခင္ထာဝရဘုရားကို သင္၏စိတ္ႏွလုံးအႂကြင္းမဲ့၊ သင္၏စိတ္ဝိညာဥ္တစ္ခုလုံးႏွင့္ သင္၏အသိဉာဏ္ရွိသမွ်တို႔ျဖင့္ ခ်စ္ရမည္။’ ဤသည္ကား ႀကီးျမတ္သည့္ ပထမပညတ္ခ်က္ျဖစ္၏။ ဒုတိယပညတ္ခ်က္သည္လည္း ၎နည္းတူျဖစ္ၿပီး ‘ကိုယ့္ဝန္းက်င္၌ရွိေသာသူကို ကိုယ္ႏွင့္အမွ်ခ်စ္ရမည္’ဟူ၍ ျဖစ္၏။ ပညတ္တရားက်မ္းႏွင့္ ပေရာဖက္က်မ္းအလုံးစုံတို႔သည္ ဤပညတ္ခ်က္ႏွစ္ပါးအေပၚတြင္တည္၏”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ထို႔ေနာက္ ဖာရိရွဲတို႔စုေဝးေနၾကစဥ္ ေယရႈက “သင္တို႔သည္ ခရစ္ေတာ္ႏွင့္ပတ္သက္၍ မည္သို႔ ထင္ျမင္ၾကသနည္း။ သူသည္ မည္သူ၏သားျဖစ္သနည္း”ဟု ေမးေတာ္မူလွ်င္ သူတို႔က “ဒါဝိဒ္၏သားျဖစ္ပါသည္”ဟု ျပန္ေလွ်ာက္ၾက၏။ ကိုယ္ေတာ္ကလည္း“သို႔ျဖစ္လွ်င္ ဒါဝိဒ္သည္ သူ႔ကို ဝိညာဥ္ေတာ္အားျဖင့္ ‘သခင္’ဟု ေခၚလ်က္ ‘ထာဝရဘုရားသည္ ငါ၏သခင္အား သင္၏ရန္သူတို႔ကို သင္၏ေျခဖဝါးေအာက္၌ငါခ်ထားသည့္တိုင္ေအာင္ ငါ၏လက္ယာဘက္၌ ထိုင္ေနေလာ့ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏’ဟူ၍ ဆိုထားသည္မွာ မည္သို႔နည္း။ ထိုသို႔ ဒါဝိဒ္သည္ ခရစ္ေတာ္ကို သခင္ဟု ေခၚလွ်င္ ခရစ္ေတာ္သည္ မည္ကဲ့သို႔ သူ၏သားျဖစ္ႏိုင္မည္နည္း”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ထိုအခါ ကိုယ္ေတာ္ကို စကားတစ္ခြန္းျပန္ေလွ်ာက္ရန္ပင္ မည္သူမွ် မတတ္ႏိုင္ၾက။ ထိုေန႔မွစ၍ မည္သူမွ် ကိုယ္ေတာ္အား ေမးခြန္းမ်ားမေမးဝံ့ေတာ့ေခ်။