ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ 17:1-13
ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ 17:1-13 MSBZ
ေျခာက္ရက္လြန္ေသာအခါ ေယရႈသည္ ေပတ႐ု၊ ယာကုပ္ႏွင့္ ယာကုပ္၏ညီေယာဟန္တို႔ကိုေခၚ၍ သူတို႔ကို ျမင့္မားေသာေတာင္ေပၚသို႔ သီးသန႔္ေခၚေဆာင္သြားေတာ္မူ၏။ ထိုအခါ ကိုယ္ေတာ္သည္ သူတို႔ေရွ႕၌ အဆင္းသဏၭာန္ေျပာင္းလဲ၍ မ်က္ႏွာေတာ္သည္ ေနကဲ့သို႔ထြန္းလင္းကာ ဝတ္႐ုံေတာ္သည္ အလင္းကဲ့သို႔ျဖဴေဖြးလာ၏။ ေမာေရွႏွင့္ဧလိယတို႔သည္လည္း သူတို႔ေရွ႕တြင္ေပၚလာ၍ ကိုယ္ေတာ္ႏွင့္စကားေျပာေနၾက၏။ ထိုအခါ ေပတ႐ုက “သခင္ဘုရား၊ ဤေနရာသည္ အကြၽႏ္ုပ္တို႔အတြက္ ေနစရာေကာင္းပါ၏။ ကိုယ္ေတာ္အလိုရွိလွ်င္ ဤေနရာ၌ တဲသုံးေဆာင္ကို ကိုယ္ေတာ္အတြက္တစ္ေဆာင္၊ ေမာေရွအတြက္တစ္ေဆာင္၊ ဧလိယအတြက္တစ္ေဆာင္ အကြၽႏ္ုပ္ေဆာက္ပါမည္”ဟု ေယရႈအား ေလွ်ာက္ထားေလ၏။ ထိုသို႔ ေပတ႐ုေလွ်ာက္ထားစဥ္ ေတာက္ပေသာမိုးတိမ္သည္ သူတို႔ကိုဖုံးလႊမ္း၍ မိုးတိမ္ထဲမွအသံေတာ္က “ဤသူကား ငါ၏ခ်စ္သားေပတည္း။ သူ႔ကိုငါႏွစ္သက္၏။ သူ႔စကားကို နားေထာင္ၾကေလာ့”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ တပည့္ေတာ္တို႔သည္ ထိုအသံကိုၾကားလွ်င္ အလြန္ေၾကာက္႐ြံ႕လ်က္ သူတို႔မ်က္ႏွာကို ေျမမွာအပ္ထားၾက၏။ ထိုအခါ ေယရႈသည္ ခ်ဥ္းကပ္လာ၍ သူတို႔ကိုတို႔ထိကာ“ထၾကေလာ့၊ မေၾကာက္ၾကႏွင့္”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ သူတို႔သည္ ေမာ့ၾကည့္ၾကရာ ေယရႈတစ္ပါးတည္းမွလြဲ၍ မည္သူ႔ကိုမွ် မေတြ႕ျမင္ၾက။ ထို႔ေနာက္ ေတာင္ေပၚမွ သူတို႔ဆင္းလာၾကစဥ္ ေယရႈက“လူ႔သားသည္ ေသေသာသူတို႔ထဲမွ မထေျမာက္မီ ဤ႐ူပါ႐ုံကို မည္သူ႔ကိုမွ်မေျပာၾကႏွင့္”ဟု သူတို႔အား မိန႔္မွာေတာ္မူ၏။ ထိုအခါ တပည့္ေတာ္တို႔က “သို႔ျဖစ္လွ်င္ ဧလိယသည္ ဦးစြာလာရမည္ဟု က်မ္းျပဳဆရာတို႔က အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုၾကသနည္း”ဟူ၍ ကိုယ္ေတာ္အား ေမးေလွ်ာက္ၾက၏။ ကိုယ္ေတာ္ကလည္း“ဧလိယသည္လာ၍အရာခပ္သိမ္းတို႔ကို ျပန္လည္ထူေထာင္မည္မွန္၏။ သို႔ေသာ္ သင္တို႔အား ငါဆိုသည္ကား ဧလိယသည္ေရာက္လာခဲ့ၿပီ။ သို႔ရာတြင္ လူတို႔သည္ သူ႔ကိုမသိၾကဘဲ သူ႔အေပၚျပဳလိုရာျပဳခဲ့ၾကၿပီ။ ထိုနည္းတူ လူ႔သားသည္လည္း သူတို႔လက္၌ ဒုကၡေဝဒနာခံစားရေတာ့မည္”ဟု ျပန္၍ မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ထိုအခါ တပည့္ေတာ္တို႔သည္ ဗတၱိဇံဆရာေယာဟန္ကိုရည္ၫႊန္း၍ မိမိတို႔အား ကိုယ္ေတာ္မိန႔္ေတာ္မူေၾကာင္း သေဘာေပါက္ၾက၏။
သမၼာက်မ္းစာအက္ပ္
ကေလးမ်ားအတြက္ သမၼာက်မ္းစာအက္ပ္
