ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ 12:22-50
ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ 12:22-50 MSBZ
ထို႔ေနာက္ လူတို႔သည္ နတ္ဆိုးပူးသည့္ မ်က္မျမင္ဆြံ႕အေသာသူတစ္ဦးကို အထံေတာ္သို႔ေခၚေဆာင္ခဲ့ၾကရာ ကိုယ္ေတာ္သည္ ထိုသူကိုက်န္းမာေစေတာ္မူသျဖင့္ ထိုဆြံ႕အေသာသူသည္ စကားေျပာႏိုင္ၿပီး မ်က္စိလည္းျမင္လာ၏။ ထိုအခါ လူထုပရိသတ္အေပါင္းတို႔သည္ အံ့ဩေငးေမာ၍ “ဤသူသည္ ဒါဝိဒ္၏သားေတာ္ျဖစ္ေလမည္ေလာ”ဟု ေျပာဆိုၾက၏။ ဖာရိရွဲတို႔သည္ၾကားလွ်င္ “ဤသူသည္ နတ္ဆိုးတို႔၏အႀကီးအကဲ ေဗလေဇဗုလကိုအမွီျပဳ၍ နတ္ဆိုးတို႔ကို ႏွင္ထုတ္ေနျခင္းသာျဖစ္သည္”ဟု ေျပာဆိုၾက၏။ သို႔ေသာ္ ေယရႈသည္ သူတို႔၏စဥ္းစားဆင္ျခင္မႈမ်ားကို သိျမင္ေတာ္မူသျဖင့္“မိမိအတြင္း၌ ဆန႔္က်င္ကြဲျပားေနေသာႏိုင္ငံတိုင္းသည္ လုံးလုံးပ်က္စီးသြားမည္။ မိမိအတြင္း၌ ဆန႔္က်င္ကြဲျပားေနေသာၿမိဳ႕၊ သို႔မဟုတ္ အိမ္ေထာင္စုတိုင္းသည္လည္း တည္ၿမဲမည္မဟုတ္။ စာတန္သည္ စာတန္ကိုႏွင္ထုတ္လွ်င္ မိမိအတြင္း၌ ဆန႔္က်င္ကြဲျပား၏။ သို႔ျဖစ္လွ်င္ သူ၏ႏိုင္ငံသည္ မည္သို႔တည္ၿမဲမည္နည္း။ ငါသည္ ေဗလေဇဗုလကိုအမွီျပဳ၍ နတ္ဆိုးတို႔ကိုႏွင္ထုတ္သည္ဆိုလွ်င္ သင္တို႔၏သားမ်ားသည္ မည္သူ႔ကိုအမွီျပဳ၍ ႏွင္ထုတ္ၾကသနည္း။ ထို႔ေၾကာင့္ သူတို႔သည္ သင္တို႔ကိုတရားစီရင္သူမ်ားျဖစ္ၾကလိမ့္မည္။ သို႔ရာတြင္ ငါသည္ ဘုရားသခင္၏ဝိညာဥ္ေတာ္ကိုအမွီျပဳ၍ နတ္ဆိုးတို႔ကိုႏွင္ထုတ္သည္ဆိုလွ်င္ ဘုရားသခင္၏ႏိုင္ငံေတာ္သည္ သင္တို႔ထံေရာက္ရွိေလၿပီ။ ခြန္အားႀကီးေသာသူကို ဦးစြာမခ်ည္ေႏွာင္လွ်င္ သူ႔အိမ္သို႔ဝင္၍ သူ၏ဥစၥာပစၥည္းမ်ားကို မည္သို႔လုယူႏိုင္မည္နည္း။ ခ်ည္ေႏွာင္ၿပီးမွသာ သူ၏အိမ္ကို ေဖာက္ထြင္းလုယူႏိုင္လိမ့္မည္။ ငါ့ဘက္၌မေနေသာသူသည္ ငါ့ကိုဆန႔္က်င္ေသာသူျဖစ္၏။ ငါႏွင့္အတူမစုမသိမ္းေသာသူသည္ တစ္ကြဲတစ္ျပားျဖစ္ေစေသာသူျဖစ္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ သင္တို႔အားငါဆိုသည္ကား လူတို႔သည္ ဘုရားသခင္ကိုေစာ္ကားေျပာဆိုျခင္းႏွင့္ အျပစ္ဟူသမွ်တို႔အတြက္ ခြင့္လႊတ္ျခင္းခံရမည္ျဖစ္ေသာ္လည္း ဝိညာဥ္ေတာ္ကို ေစာ္ကားေျပာဆိုျခင္းအတြက္မူကား ခြင့္လႊတ္ျခင္းခံရမည္မဟုတ္။ လူ႔သားအေပၚ ဆန႔္က်င္သည့္စကားကိုေျပာဆိုေသာသူသည္ ခြင့္လႊတ္ျခင္းခံရမည္ျဖစ္ေသာ္လည္း သန႔္ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္ကို ဆန႔္က်င္ေျပာဆိုေသာသူသည္ ယခုဘဝ၌ျဖစ္ေစ၊ ေနာင္ဘဝ၌ျဖစ္ေစ ခြင့္လႊတ္ျခင္းခံရမည္မဟုတ္။ အပင္ကို အသီးအားျဖင့္ သိရသည္ျဖစ္၍ အသီးေကာင္းလွ်င္ အပင္ေကာင္းသည္ဟုမွတ္ယူၾကေလာ့။ သို႔မဟုတ္ အသီးမေကာင္းလွ်င္ အပင္မေကာင္းဟု မွတ္ယူၾကေလာ့။ ေႁမြဆိုးအမ်ိဳးတို႔၊ သင္တို႔သည္ မေကာင္းေသာသူမ်ားျဖစ္ၾကလ်က္ ေကာင္းေသာအရာကို မည္သို႔ေျပာဆိုႏိုင္မည္နည္း။ အေၾကာင္းမူကား စိတ္ႏွလုံး၌ျပည့္လွ်ံေနသည့္အရာကို ႏႈတ္ကေျပာဆိုတတ္၏။ ေကာင္းေသာသူသည္ ေကာင္းေသာအရာမ်ားကို ေကာင္းေသာဘ႑ာတိုက္ထဲမွ ထုတ္ေဖာ္တတ္၏။ မေကာင္းေသာသူသည္လည္း မေကာင္းေသာအရာမ်ားကို မေကာင္းေသာဘ႑ာတိုက္ထဲမွ ထုတ္ေဖာ္တတ္၏။ သင္တို႔အား ငါဆိုသည္ကား လူတို႔သည္ မိမိတို႔ေျပာဆိုသည့္ အက်ိဳးမရွိေသာစကားအားလုံးအတြက္ တရားစီရင္ေတာ္မူရာေန႔၌ ေျဖရွင္းခ်က္ေပးၾကရမည္။ အေၾကာင္းမူကား သင္ေျပာေသာစကားမ်ားအားျဖင့္ သင္သည္ ေျဖာင့္မတ္သည္ဟုအသိအမွတ္ျပဳျခင္းခံရလိမ့္မည္။ သို႔မဟုတ္ သင္ေျပာေသာစကားမ်ားအားျဖင့္ အျပစ္ရွိသည္ဟု သတ္မွတ္ျခင္းခံရလိမ့္မည္”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ထို႔ေနာက္ အခ်ိဳ႕ေသာက်မ္းျပဳဆရာႏွင့္ဖာရိရွဲတို႔က “ဆရာ၊ အကြၽႏ္ုပ္တို႔သည္ ဆရာ့ထံမွနိမိတ္လကၡဏာကို ေတြ႕ျမင္လိုပါသည္”ဟု ကိုယ္ေတာ္အားေလွ်ာက္ၾက၏။ ကိုယ္ေတာ္ကလည္း“ဆိုးညစ္၍ ေဖာက္ျပန္ေသာမ်ိဳးဆက္သည္ နိမိတ္လကၡဏာကိုေတာင္းဆိုေသာ္လည္း ပေရာဖက္ေယာန၏နိမိတ္လကၡဏာမွတစ္ပါး မည္သည့္နိမိတ္လကၡဏာကိုမွ် သူတို႔အား ျပလိမ့္မည္မဟုတ္။ အေၾကာင္းမူကား ေယာနသည္ ငါးႀကီးဝမ္းထဲ၌ သုံးေန႔ႏွင့္သုံးညေနခဲ့ရသကဲ့သို႔ လူ႔သားသည္လည္း ေျမႀကီးအတြင္း၌ သုံးေန႔ႏွင့္သုံးညေနရလိမ့္မည္။ တရားစီရင္ေတာ္မူသည့္အခါ နိေနေဝၿမိဳ႕သားတို႔သည္ ဤမ်ိဳးဆက္ႏွင့္အတူထေျမာက္လ်က္ ဤမ်ိဳးဆက္၏အျပစ္ကို ထင္ရွားေစၾကလိမ့္မည္။ အေၾကာင္းမူကား သူတို႔သည္ ေယာန၏ေဟာေျပာခ်က္ေၾကာင့္ ေနာင္တရၾက၏။ ၾကည့္ရႈေလာ့။ ဤအရပ္၌ ေယာနထက္ ႀကီးျမတ္ေသာသူရွိ၏။ တရားစီရင္ေတာ္မူသည့္အခါ ေတာင္အရပ္မွဘုရင္မသည္ ဤမ်ိဳးဆက္ႏွင့္အတူထေျမာက္လ်က္ ဤမ်ိဳးဆက္၏အျပစ္ကို ထင္ရွားေစလိမ့္မည္။ အေၾကာင္းမူကား သူသည္ ေရွာလမုန္၏ဉာဏ္ပညာစကားကို နားေထာင္ရန္ ေျမႀကီးအစြန္အဖ်ားမွလာ၏။ ၾကည့္ရႈေလာ့။ ဤအရပ္၌ ေရွာလမုန္ထက္ ႀကီးျမတ္ေသာသူရွိ၏။ ညစ္ညဴးေသာနတ္သည္ လူ႔အထဲမွထြက္သြားေသာအခါ ေျခာက္ေသြ႕ေသာအရပ္ေဒသမ်ားသို႔ ေလွ်ာက္သြားကာ ခိုနားရာကိုရွာတတ္၏။ သို႔ေသာ္ ရွာ၍မေတြ႕သျဖင့္ ‘ငါထြက္လာခဲ့ေသာ ငါ့အိမ္သို႔ျပန္မည္’ဟု ဆိုလ်က္ ျပန္လာရာ ထိုေနရာမွာ လစ္လပ္ေနၿပီး လွဲက်င္း၍ သပ္ရပ္စြာျပင္ဆင္ထားသည္ကိုေတြ႕ေလ၏။ ထိုအခါ ၎သည္သြား၍ မိမိထက္ဆိုးေသာနတ္ခုနစ္ေကာင္ကို မိမိႏွင့္အတူေခၚေဆာင္လာၿပီး ထိုေနရာ၌ ဝင္ေရာက္ေနထိုင္သျဖင့္ ထိုလူ၏ေနာက္ျဖစ္အင္သည္ ေရွ႕ျဖစ္အင္ထက္ ဆိုး႐ြားေလ၏။ ဆိုးညစ္ေသာဤမ်ိဳးဆက္၌လည္း ထိုနည္းတူျဖစ္လိမ့္မည္”ဟု ျပန္၍မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ကိုယ္ေတာ္သည္ လူထုပရိသတ္တို႔အား ႁမြက္ဆိုေတာ္မူစဥ္ ကိုယ္ေတာ္၏မယ္ေတာ္ႏွင့္ညီေတာ္တို႔သည္ ကိုယ္ေတာ္ႏွင့္စကားေျပာလို၍ အျပင္၌ ရပ္ေနၾက၏။ ထိုအခါ လူတစ္ဦးက “ကိုယ္ေတာ္၏မယ္ေတာ္ႏွင့္ညီေတာ္တို႔သည္ ကိုယ္ေတာ္ႏွင့္စကားေျပာလို၍ အျပင္၌ ရပ္ေနၾကပါသည္”ဟု ေလွ်ာက္ေလ၏။ ကိုယ္ေတာ္ကလည္း“မည္သူသည္ ငါ့အမိျဖစ္ၿပီး မည္သူတို႔သည္ ငါ့ညီမ်ားျဖစ္ၾကသနည္း”ဟု မိမိထံေလွ်ာက္ထားေသာသူကို ျပန္၍မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ထို႔ေနာက္ တပည့္ေတာ္မ်ားဘက္သို႔ လက္ေတာ္ကိုၫႊန္လ်က္“ၾကည့္ရႈေလာ့။ ဤသူတို႔သည္ ငါ့အမိႏွင့္ငါ့ညီမ်ားေပတည္း။ အေၾကာင္းမူကား ေကာင္းကင္ဘုံ၌ရွိေတာ္မူေသာ ငါ့ခမည္းေတာ္၏အလိုေတာ္ကိုေဆာင္႐ြက္ေသာသူသည္ ငါ့ညီ၊ ငါ့ႏွမ၊ ငါ့အမိျဖစ္၏”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။