ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ 11:16-30

သို႔ေသာ္ ဤ​ေခတ္ကာလ​ကို မည္သည့္​အရာ​ႏွင့္ ခိုင္းႏႈိင္း​ရ​မည္နည္း။ ၎​တို႔​သည္ ေဈး​အရပ္​၌​ထိုင္​လ်က္ မိမိ​သူငယ္ခ်င္း​တို႔​အား ‘ငါ​တို႔​သည္ သင္​တို႔​အတြက္ ပေလြ​မႈတ္​ေပး​ေသာ္လည္း သင္​တို႔​သည္ မ​က​ၾက။ ငိုခ်င္း​ကို​ဖြဲ႕ႏြဲ႕​သီဆို​ေသာ္လည္း သင္​တို႔​သည္ မ​ျမည္တမ္း​ၾက’​ဟု လွမ္း​၍​ေျပာဆို​ေန​ၾက​ေသာ ကေလး​သူငယ္​မ်ား​ႏွင့္​တူ​၏။ အေၾကာင္းမူကား ေယာဟန္​သည္​ေရာက္လာ​၍ မ​စား​မ​ေသာက္​ဘဲ​ေန​ေသာ္ ‘သူ​၌​နတ္ဆိုး​ပူး​ေန​သည္’​ဟု ဆို​ၾက​၏။ လူ႔သား​သည္ ေရာက္လာ​၍ စား​ေသာက္​လ်က္​ေန​ေသာ္ ‘ၾကည့္ရႈ​ေလာ့။ သူ​သည္ အစားၾကဴး​ေသာ​သူ၊ ေသေသာက္ၾကဴး​ေသာ​သူ​ျဖစ္ၿပီး အခြန္​ေကာက္ခံ​သူ​မ်ား​ႏွင့္ အျပစ္သား​မ်ား​၏​အေပါင္းအသင္း​ျဖစ္​ပါ​သည္​တကား’​ဟု ဆို​ၾက​ျပန္​၏။ သို႔ေသာ္ ဉာဏ္ပညာ​ေတာ္​သည္ ေျဖာင့္မတ္​ေၾကာင္း မိမိ​၏​လုပ္ေဆာင္မႈ​မ်ားက ေဖာ္ျပ​၏”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။ ထို႔ေနာက္ တန္ခိုး​လကၡဏာ​အမ်ားစု​ျပဳ​ေတာ္မူ​ရာ​ၿမိဳ႕​မ်ား​သည္ ေနာင္တ​မ​ရ​ေသာေၾကာင့္ ကိုယ္ေတာ္​သည္ ထို​ၿမိဳ႕​တို႔​ကို​ျပစ္တင္​ေျပာဆို​လ်က္ “ေခါရာဇိန္​ၿမိဳ႕၊ သင္​သည္ အမဂၤလာရွိ​၏။ ဗက္ဇဲဒ​ၿမိဳ႕၊ သင္​သည္ အမဂၤလာရွိ​၏။ အေၾကာင္းမူကား သင္​တို႔​၌​ျပဳ​ခဲ့​ေသာ​တန္ခိုး​လကၡဏာ​မ်ား​ကို တိုင္ရာ​ၿမိဳ႕​ႏွင့္​ဆီဒုန္​ၿမိဳ႕​တို႔​၌​ျပဳ​ခဲ့​လွ်င္ သူ​တို႔​သည္ ေရွးယခင္​က​ပင္ ေလွ်ာ္ေတ​အဝတ္​ကို​ဝတ္​လ်က္ ျပာ​ႏွင့္​လူး​ကာ ေနာင္တရ​ခဲ့​ၾက​ေပ​လိမ့္မည္။ သို႔ေသာ္ သင္​တို႔​အား ငါ​ဆို​မည္။ တရား​စီရင္​ေတာ္မူ​ရာ​ေန႔​၌ တိုင္ရာ​ၿမိဳ႕​ႏွင့္​ဆီဒုန္​ၿမိဳ႕​တို႔​သည္ သင္​တို႔​ထက္ ခံသာ​ၾက​လိမ့္မည္။ ကေပရေနာင္​ၿမိဳ႕၊ သင္​သည္ ေကာင္းကင္​အထိ ခ်ီးေျမႇာက္​ျခင္း​ကို​ခံရ​ပါ​မည္​ေလာ။ သင္​သည္ မရဏာ​ႏိုင္ငံ​တိုင္ေအာင္ က်ဆင္း​ရ​လိမ့္မည္။ အေၾကာင္းမူကား သင္​၌​ျပဳ​ခဲ့​ေသာ​တန္ခိုး​လကၡဏာ​မ်ား​ကို ေသာဒုံ​ၿမိဳ႕​၌ ျပဳ​ခဲ့​လွ်င္ ထို​ၿမိဳ႕​သည္ ယေန႔​တိုင္ေအာင္ တည္ရွိ​ခဲ့​ေပ​လိမ့္မည္။ သို႔ေသာ္ သင္​တို႔​အား ငါ​ဆို​မည္။ တရား​စီရင္​ေတာ္မူ​ရာ​ေန႔​၌ ေသာဒုံ​ၿမိဳ႕​သည္ သင့္​ထက္ ခံသာ​လိမ့္မည္”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။ ထို​အခ်ိန္​တြင္ ေယရႈ​က“ေကာင္းကင္​ႏွင့္​ေျမႀကီး​၏​အရွင္​သခင္​ျဖစ္​ေတာ္မူ​ေသာ​အဖ၊ ကိုယ္ေတာ္​သည္ ပညာရွိ​မ်ား​ႏွင့္​ဉာဏ္ထက္ျမက္​ေသာ​သူ​မ်ား​အား ဤ​အရာ​တို႔​ကို​ကြယ္ဝွက္​ထား​လ်က္ ကေလး​သူငယ္​မ်ား​ကို ဖြင့္ျပ​ေတာ္မူ​ေသာေၾကာင့္ ကိုယ္ေတာ္​ကို​ခ်ီးမြမ္း​ပါ​၏။ မွန္​ပါ​၏ အဖ။ ဤသည္ကား ေရွ႕​ေတာ္​၌ ႏွစ္သက္​ေတာ္မူ​ေသာ​အရာ​ျဖစ္​ပါ​၏။ ငါ​၏​ခမည္းေတာ္​သည္ အရာ​ခပ္သိမ္း​တို႔​ကို ငါ့​အား​အပ္ႏွင္း​ေတာ္မူ​ၿပီ။ ခမည္းေတာ္​မွတစ္ပါး မည္သူမွ် သား​ေတာ္​ကို​မ​သိ။ ခမည္းေတာ္​ကို​လည္း သား​ေတာ္​ႏွင့္ သား​ေတာ္​က​ဖြင့္ျပ​လို​ေသာ​သူ​တို႔​မွတစ္ပါး အျခား​မည္သူမွ်​မ​သိ။ ဝန္ေလး​၍​ပင္ပန္း​ေသာ​သူ​အေပါင္း​တို႔၊ ငါ့​ထံသို႔​လာ​ၾက​ေလာ့။ ငါ​သည္ သင္​တို႔​အား​ၿငိမ္သက္​ခ်မ္းသာ​မႈ​ကို​ေပး​မည္။ ငါ​သည္ ႏူးညံ့​သိမ္ေမြ႕​လ်က္ ႏွိမ့္ခ်​ေသာ​စိတ္ႏွလုံး​ရွိ​ေသာေၾကာင့္ ငါ့​ထမ္းပိုး​ကို​ယူ​၍​ထမ္း​ကာ ငါ့​ထံ၌​နည္းခံ​ၾက​ေလာ့။ ထိုအခါ သင္​တို႔​၏​စိတ္​ဝိညာဥ္​သည္ သက္သာ​ရာ​ရ​လိမ့္မည္။ အေၾကာင္းမူကား ငါ့​ထမ္းပိုး​သည္ ထမ္း​ရ​လြယ္​၏။ ငါ့​ဝန္​လည္း ေပါ့​၏”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။