ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ 11:1-5

ေယရႈ​သည္ တစ္ဆယ့္ႏွစ္​ပါး​ေသာ​တပည့္​ေတာ္​တို႔​ကို မိန႔္မွာ​ေတာ္မူ​ၿပီး​ေသာအခါ သူ​တို႔​၏​ၿမိဳ႕​မ်ား​တြင္ သြန္သင္​ရန္​ႏွင့္​ေဟာေျပာ​ရန္ ထို​အရပ္​မွ ထြက္ခြာ​ေတာ္မူ​၏။ ေယာဟန္​သည္ ခရစ္ေတာ္​ျပဳ​ေတာ္မူ​ေသာ​အမႈ​မ်ား​ကို ေထာင္​ခန္း​ထဲ၌​ၾကား​ရ​ေသာအခါ မိမိ​တပည့္​တို႔​ကို​ေစလႊတ္​၍ “ကိုယ္ေတာ္​သည္ ႂကြလာ​ေတာ္မူ​ေသာ​အရွင္​ျဖစ္​ပါ​သေလာ။ သို႔မဟုတ္ အျခား​ေသာ​သူ​ကို ေစာင့္ေမွ်ာ္​ရ​ပါ​မည္​ေလာ”​ဟု ေမးေလွ်ာက္​ေစ​၏။ ေယရႈ​က​လည္း ထို​သူ​တို႔​အား“သင္​တို႔​ၾကား​ရ၊ ျမင္​ရ​သမွ်​တို႔​ကို သြား​၍ ေယာဟန္​အား ေျပာျပ​ၾက​ေလာ့။ မ်က္မျမင္​တို႔​သည္ မ်က္စိ​ျမင္​ရ​ၾက​၏။ ေျခ​မသန္စြမ္း​သူ​တို႔​သည္ လမ္းေလွ်ာက္​ႏိုင္​ၾက​၏။ အနာႀကီး​ေရာဂါသည္​တို႔​သည္ စင္ၾကယ္​ျခင္း​သို႔​ေရာက္​ၾက​၏။ နားမၾကား​ေသာ​သူ​တို႔​သည္ ၾကား​ရ​ၾက​၏။ ေသ​ေသာ​သူ​တို႔​သည္ ထေျမာက္​ေစ​ျခင္း​ကို​ခံ​ရ​ၾက​၏။ ဆင္းရဲသား​တို႔​သည္ ေကာင္းျမတ္​ေသာ​သတင္း​ကို ၾကား​ရ​ၾက​၏။