႐ွင္လုကာခရစ္ဝင္ 9:28-36

ဤ​တရား​စကား​တို႔​ကို မိန႔္​ေတာ္မူ​ၿပီးေနာက္ ရွစ္​ရက္​ခန႔္​ၾကာ​ေသာအခါ ကိုယ္ေတာ္​သည္ ေပတ႐ု၊ ေယာဟန္​ႏွင့္ ယာကုပ္​တို႔​ကို​ေခၚ​၍ ဆုေတာင္း​ရန္ ေတာင္​ေပၚသို႔​တက္​သြား​ေတာ္မူ​၏။ ကိုယ္ေတာ္​ဆုေတာင္း​လ်က္​ေန​ေတာ္မူ​စဥ္ မ်က္ႏွာ​ေတာ္​၏​အဆင္း​သဏၭာန္​သည္ ထူးျခား​လာ​၍ အဝတ္​ေတာ္​သည္ ျဖဴေဖြး​ေတာက္ပ​လာ​၏။ ထို​အခ်ိန္​တြင္ လူ​ႏွစ္​ဦး​တို႔​သည္ ကိုယ္ေတာ္​ႏွင့္​စကား​ေျပာ​ေန​ၾက​၏။ ထို​သူ​တို႔​မွာ ေမာေရွ​ႏွင့္​ဧလိယ​တို႔​ျဖစ္​ၾက​၏။ သူ​တို႔​သည္ ဘုန္း​အသေရ​ႏွင့္တကြ​ေပၚလာ​၍ ေဂ်႐ုဆလင္​ၿမိဳ႕​တြင္​ျပည့္စုံ​ေတာ့မည့္ ကိုယ္ေတာ္​၏​အေသ​ခံ​ေတာ္မူ​ျခင္း​အေၾကာင္း​ကို ေျပာဆို​ေန​ၾက​၏။ ေပတ႐ု​ႏွင့္ သူ​၏​အေပါင္းအေဖာ္​တို႔​သည္ မ်က္စိ​ေလး​၍ အိပ္ေမာက်​ေန​ၾက​၏။ သို႔ေသာ္ ေကာင္းစြာ​ႏိုး​လာ​ေသာအခါ ကိုယ္ေတာ္​၏​ဘုန္း​အသေရ​ေတာ္​ကို​လည္းေကာင္း၊ ကိုယ္ေတာ္​ႏွင့္အတူ​ရပ္​ေန​သူ​ႏွစ္​ဦး​တို႔​ကို​လည္းေကာင္း ျမင္​ၾက​၏။ ထို​သူ​ႏွစ္​ဦး​တို႔​သည္ ကိုယ္ေတာ္​ထံမွ ထြက္ခြာ​သြား​ၾက​စဥ္ ေပတ႐ု​က “သခင္၊ ဤ​ေနရာ​သည္ အကြၽႏ္ုပ္​တို႔​အတြက္ ေန​စရာ​ေကာင္း​ပါ​၏။ တဲ​သုံး​ေဆာင္​ကို ကိုယ္ေတာ္​အတြက္​တစ္​ေဆာင္၊ ေမာေရွ​အတြက္​တစ္​ေဆာင္၊ ဧလိယ​အတြက္​တစ္​ေဆာင္ အကြၽႏ္ုပ္​တို႔​ေဆာက္​ပါရေစ”​ဟု မိမိ​မည္သည့္​အရာ​ေျပာဆို​ေန​သည္​ကို​မ​သိ​ဘဲ ေယရႈ​အား ေလွ်ာက္ထား​ေလ​၏။ ထိုသို႔ ေပတ႐ု​ေလွ်ာက္ထား​စဥ္ မိုးတိမ္​သည္​ေပၚလာ​၍ သူ​တို႔​ကို​ဖုံးလႊမ္း​ေလ​၏။ သူ​တို႔​သည္ မိုးတိမ္​ထဲသို႔ ေရာက္​သြား​စဥ္ ေၾကာက္႐ြံ႕​ၾက​၏။ ထိုအခါ မိုးတိမ္​ထဲမွ အသံ​ေတာ္​ထြက္ေပၚ​လာ​၍ “ဤ​သူ​ကား ငါ​ေ႐ြးေကာက္​ေသာ ငါ​၏​သား​ေပတည္း။ သူ​၏​စကား​ကို နားေထာင္​ၾက​ေလာ့”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။ ထို​အသံ​ေတာ္​ထြက္ေပၚ​လာ​ၿပီး​သည့္​ေနာက္ ေယရႈ​တစ္ပါးတည္း​ကို​သာ​ေတြ႕ျမင္​ရ​ေတာ့​၏။ တပည့္​ေတာ္​တို႔​သည္ မိမိ​တို႔​ေတြ႕ျမင္​ရ​သည့္​အရာ​ကို ထို​ေန႔ရက္​မ်ား​၌ မည္သူ႔​ကို​မွ်​မ​ေျပာ​ဘဲ တိတ္ဆိတ္​စြာ​ေန​ၾက​၏။