႐ွင္လုကာခရစ္ဝင္ 9:1-17
႐ွင္လုကာခရစ္ဝင္ 9:1-17 MSBZ
ေယရႈသည္ တစ္ဆယ့္ႏွစ္ပါးေသာတပည့္ေတာ္တို႔ကိုစု႐ုံးေစၿပီးလွ်င္ သူတို႔အား နတ္ဆိုးအေပါင္းတို႔ကိုႏိုင္၍ ေရာဂါမ်ားကိုၿငိမ္းေစႏိုင္ေသာ တန္ခိုးႏွင့္အခြင့္အာဏာတို႔ကိုေပးေတာ္မူ၏။ ထို႔ေနာက္ ဘုရားသခင္၏ႏိုင္ငံေတာ္အေၾကာင္းကိုေဟာေျပာရန္ႏွင့္ နာမက်န္းျဖစ္သူမ်ားကိုက်န္းမာေစရန္ သူတို႔ကိုေစလႊတ္ေတာ္မူ၍ “လမ္းခရီးအတြက္ မည္သည့္အရာကိုမွ် မယူသြားၾကႏွင့္။ ေတာင္ေဝွး၊ လြယ္အိတ္၊ အစားအစာႏွင့္ ေငြတို႔ကိုလည္း မယူသြားၾကႏွင့္။ အက်ႌကိုလည္း အပိုမေဆာင္ၾကႏွင့္။ မည္သည့္အိမ္သို႔မဆို သင္တို႔ဝင္ၾကေသာအခါ ထိုအရပ္မွ ျပန္လည္ထြက္ခြာသည့္တိုင္ေအာင္ ထိုအိမ္၌တည္းခိုၾကေလာ့။ မည္သူမွ် သင္တို႔ကိုလက္မခံလွ်င္ ထိုၿမိဳ႕မွထြက္သြားၾကစဥ္ သူတို႔တစ္ဖက္၌ သက္ေသျဖစ္ေစရန္ သင္တို႔ေျခဖဝါးမွေျမမႈန႔္ကို ခါခ်ခဲ့ၾကေလာ့”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ သူတို႔သည္လည္း ထြက္သြားၿပီးလွ်င္ တစ္႐ြာၿပီးတစ္႐ြာလွည့္လည္ကာ အရပ္ရပ္တို႔တြင္ ေကာင္းျမတ္ေသာသတင္းကိုေဟာေျပာလ်က္ အနာေရာဂါမ်ားကိုၿငိမ္းေစၾက၏။ နယ္စားေဟ႐ုဒ္သည္ ျဖစ္ပ်က္ေနေသာအရာအားလုံးကိုၾကားရေသာအခါ ေဝခြဲမရျဖစ္ေလ၏။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ လူအခ်ိဳ႕တို႔က “ေယာဟန္သည္ ေသေသာသူတို႔ထဲမွ ထေျမာက္ေလၿပီ”ဟူ၍လည္းေကာင္း၊ အခ်ိဳ႕တို႔က “ဧလိယေပၚထြန္းေလၿပီ”ဟူ၍လည္းေကာင္း၊ အခ်ိဳ႕တို႔ကလည္း “ေရွးပေရာဖက္တစ္ပါးပါးထေျမာက္လာၿပီ”ဟူ၍လည္းေကာင္း ေျပာဆိုေနၾကေသာေၾကာင့္ျဖစ္၏။ ေဟ႐ုဒ္ကလည္း “ေယာဟန္၏ဦးေခါင္းကို ငါျဖတ္ခဲ့၏။ သို႔ရာတြင္ ဤမွ်ေလာက္ ငါသတင္းၾကားေနရေသာ ဤသူကား မည္သူနည္း”ဟု ဆိုလ်က္ ကိုယ္ေတာ္ကိုေတြ႕ျမင္ရရန္ ရွာႀကံေလ၏။ တမန္ေတာ္တို႔သည္ ျပန္လာ၍ သူတို႔ျပဳခဲ့သမွ်တို႔ကို ကိုယ္ေတာ္အား ၾကားေလွ်ာက္ၾက၏။ ထိုအခါ ကိုယ္ေတာ္သည္ သူတို႔ကိုသာေခၚ၍ ဗက္ဇဲဒဟုေခၚေသာၿမိဳ႕သို႔ ႂကြေတာ္မူ၏။ သို႔ေသာ္ လူထုပရိသတ္မ်ားသည္ သိၾကသျဖင့္ ေနာက္ေတာ္သို႔လိုက္ၾက၏။ ထိုအခါ ကိုယ္ေတာ္သည္ သူတို႔ကိုႀကိဳဆိုလ်က္ ဘုရားသခင္၏ႏိုင္ငံေတာ္အေၾကာင္းကို ေဟာေျပာေတာ္မူ၏။ က်န္းမာျခင္းလိုအပ္ေသာသူတို႔ကိုလည္း က်န္းမာေစေတာ္မူ၏။ ညေနေစာင္းေသာအခါ တစ္ဆယ့္ႏွစ္ပါးေသာတပည့္ေတာ္တို႔သည္ အထံေတာ္သို႔ခ်ဥ္းကပ္လ်က္ “အကြၽႏ္ုပ္တို႔ရွိေနေသာဤအရပ္သည္ လူသူကင္းေဝးရာအရပ္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ လူထုပရိသတ္တို႔သည္ ဝန္းက်င္ရွိ ေက်းလက္ေတာ႐ြာမ်ားသို႔သြား၍ တည္းခိုႏိုင္ရန္ႏွင့္ အစားအစာမ်ားရရွိႏိုင္ရန္ သူတို႔ကိုျပန္လႊတ္ေတာ္မူပါ”ဟု ေလွ်ာက္ၾက၏။ သို႔ေသာ္ ကိုယ္ေတာ္က“သင္တို႔ကိုယ္တိုင္ သူတို႔အား စားစရာေပးၾကေလာ့”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ သူတို႔ကလည္း “ဤလူအားလုံးအတြက္ အစားအစာမ်ားကို အကြၽႏ္ုပ္တို႔သြား၍မဝယ္လွ်င္ အကြၽႏ္ုပ္တို႔၌ မုန႔္ငါးလုံးႏွင့္ငါးႏွစ္ေကာင္သာရွိပါသည္”ဟု ေလွ်ာက္ၾက၏။ (ထိုသို႔ေလွ်ာက္ၾကျခင္းမွာ လူငါးေထာင္ခန႔္မွ်ရွိေသာေၾကာင့္ျဖစ္၏။) ထိုအခါ ကိုယ္ေတာ္သည္ တပည့္ေတာ္တို႔အား“လူတို႔ကို ငါးဆယ္ခန႔္စီစု၍ ထိုင္ေစၾကေလာ့”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ တပည့္ေတာ္တို႔သည္လည္း အမိန႔္ေတာ္အတိုင္းေဆာင္႐ြက္ၾကလ်က္ လူအားလုံးတို႔ကိုထိုင္ေစၾက၏။ ကိုယ္ေတာ္သည္ မုန႔္ငါးလုံးႏွင့္ငါးႏွစ္ေကာင္ကိုယူ၍ မိုးေကာင္းကင္သို႔ေမွ်ာ္ၾကည့္ကာ ေက်းဇူးေတာ္ခ်ီးမြမ္းၿပီးလွ်င္ ၎တို႔ကိုဖဲ့၍ လူထုပရိသတ္ကိုေဝေပးရန္ တပည့္ေတာ္တို႔အားေပးေတာ္မူ၏။ လူအေပါင္းတို႔သည္ စား၍ဝၾက၏။ ထို႔ေနာက္ ႂကြင္းက်န္ေသာအက်ိဳးအပဲ့မ်ားကို ေကာက္သိမ္းၾကရာ တစ္ဆယ့္ႏွစ္ေတာင္းရၾက၏။