YouVersion လိုဂို
ရွာရန္ အိုင္ကြန္

႐ွင္လုကာခရစ္ဝင္ 8:22-39

႐ွင္လုကာခရစ္ဝင္ 8:22-39 MSBZ

တစ္​ေန႔​သ၌ ကိုယ္ေတာ္​သည္ တပည့္​ေတာ္​တို႔​ႏွင့္အတူ ေလွ​ေပၚသို႔​တက္​ၿပီးလွ်င္“အိုင္​တစ္ဖက္ကမ္း​သို႔​ကူး​ၾက​စို႔”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​သျဖင့္ သူ​တို႔​သည္ ႐ြက္လႊင့္​သြား​ၾက​၏။ သူ​တို႔​႐ြက္လႊင့္​ေန​စဥ္ ကိုယ္ေတာ္​သည္ အိပ္စက္​ေတာ္မူ​၏။ ထိုအခါ အိုင္​ေပၚတြင္ ေလ​မုန္တိုင္း​က်​လာ​သျဖင့္ ေလွ​သည္ ေရ​ႏွင့္​ျပည့္​လုနီးပါး​ျဖစ္၍ သူ​တို႔​သည္ အႏၲရာယ္​ႏွင့္​ရင္ဆိုင္​ၾက​ရ​၏။ တပည့္​ေတာ္​တို႔​သည္​ခ်ဥ္းကပ္​၍ ကိုယ္ေတာ္​ကို​ႏႈိး​လ်က္ “သခင္၊ သခင္၊ အကြၽႏ္ုပ္​တို႔​ေသ​ရ​ပါ​ေတာ့မည္”​ဟု ေလွ်ာက္​ၾက​၏။ ကိုယ္ေတာ္​သည္​ထ​၍ ေလ​ႏွင့္​လႈိင္းတံပိုး​တို႔​ကို​ဆုံးမ​ေတာ္မူ​ရာ ၎​တို႔​သည္​ရပ္တန႔္​ၾက​ၿပီး ၿငိမ္သက္​သာယာ​သြား​ေလ​၏။ ထို႔ေနာက္ ကိုယ္ေတာ္​က“သင္​တို႔​၏​ယုံၾကည္​ျခင္း​အဘယ္မွာ​ရွိ​သနည္း”​ဟု ေမး​ေတာ္မူ​၏။ တပည့္​ေတာ္​တို႔​သည္​ေၾကာက္႐ြံ႕​အံ့ၾသ​လ်က္ “ဤ​သူ​ကား မည္သူ​ျဖစ္​သနည္း။ ေလ​ႏွင့္​ေရ​တို႔​ကို​ပင္ အမိန႔္​ေပး​ေသာအခါ ၎​တို႔​သည္ သူ႔​ကို​နာခံ​ၾက​ပါ​သည္​တကား”​ဟု အခ်င္းခ်င္း​ေျပာဆို​ၾက​၏။ ထို႔ေနာက္ သူ​တို႔​သည္ ဂါလိလဲ​နယ္​တစ္ဖက္ကမ္း​ရွိ ဂါရစ​နယ္​သို႔ ဆက္၍​႐ြက္လႊင့္​ၾက​၏။ ကိုယ္ေတာ္​သည္ ကမ္း​ေပၚသို႔​တက္​ေတာ္မူ​ေသာအခါ နတ္ဆိုး​မ်ား​ပူး​သျဖင့္ ကာလ​အတန္ၾကာ အဝတ္​လည္း​မ​ဝတ္၊ အိမ္​၌​လည္း​မ​ေန​ဘဲ သခ်ႋဳင္း​၌​ေန​တတ္​ေသာ ထို​ၿမိဳ႕​မွ​လူ​တစ္​ဦး​သည္ ကိုယ္ေတာ္​ကို​ဆီးႀကိဳ​ေလ​၏။ သူ​သည္ ေယရႈ​ကို​ျမင္​လွ်င္ ေအာ္ဟစ္​လ်က္ ေရွ႕​ေတာ္​၌​ပ်ပ္ဝပ္​ကာ “အျမင့္ဆုံး​ေသာ​ဘုရားသခင္​၏​သား​ေတာ္​ေယရႈ၊ ကိုယ္ေတာ္​ႏွင့္​အကြၽႏ္ုပ္ မည္သို႔​ဆိုင္​သနည္း။ အကြၽႏ္ုပ္​ကို​မ​ညႇဥ္းဆဲ​ပါ​ရန္ ကိုယ္ေတာ္​ကို အကြၽႏ္ုပ္​ေတာင္းပန္​ပါ​၏”​ဟု က်ယ္ေလာင္​ေသာ​အသံ​ျဖင့္ ေလွ်ာက္ထား​ေလ​၏။ ထိုသို႔​ေလွ်ာက္ထား​ျခင္း​မွာ ကိုယ္ေတာ္​သည္ ညစ္ညဴး​ေသာ​နတ္​အား ထို​သူ႔​အထဲမွ​ထြက္သြား​ရန္ အမိန႔္​ေပး​ေတာ္မူ​ေသာေၾကာင့္​ျဖစ္​၏။ ထို​နတ္​သည္ သူ႔​ကို​ႀကိမ္ဖန္​မ်ားစြာ​ဝင္ပူး​သျဖင့္ သူ႔​ကို သံႀကိဳး​ႏွင့္​ေျခခ်င္း​တို႔​ျဖင့္ ခ်ည္ေႏွာင္​ဖမ္းခ်ဳပ္​လ်က္ ေစာင့္ၾကပ္​ထား​ေသာ္လည္း သူ​သည္ ထို​အရာ​မ်ား​ကို​ခ်ိဳးျဖတ္​ကာ ေတာ​ကႏၲာရ​သို႔ နတ္ဆိုး​၏​ႏွင္​ျခင္း​ကို​ခံရ​၏။ ေယရႈ​က​လည္း ထို​သူ​အား“သင့္​နာမည္ မည္သို႔​ေခၚ​သနည္း”​ဟု ေမး​ေတာ္မူ​ရာ သူ႔​အထဲ၌ နတ္ဆိုး​မ်ားစြာ​ဝင္ပူး​ေန​ေသာေၾကာင့္ ထို​သူ​က “ေလေဂါင္​ျဖစ္​ပါ​သည္”​ဟု ျပန္​ေလွ်ာက္​ေလ​၏။ တစ္ဖန္ နတ္ဆိုး​တို႔​က မိမိ​တို႔​ကို အတိုင္းမသိ​နက္ရႈိင္းရာ​အရပ္​ထဲသို႔​သြား​ရန္ အမိန႔္​မ​ေပး​ပါ​မည့္အေၾကာင္း ကိုယ္ေတာ္​အား​ေတာင္းပန္​ၾက​၏။ ထို​အရပ္​၌ ဝက္​အုပ္​ႀကီး​တစ္​အုပ္​သည္ ေတာင္ကုန္း​ေပၚတြင္ က်က္စား​လ်က္​ရွိ​၏။ နတ္ဆိုး​တို႔​သည္ ထို​ဝက္​မ်ား​ထဲသို႔​ဝင္​ခြင့္ျပဳ​ပါ​မည့္​အေၾကာင္း ကိုယ္ေတာ္​အား​ေတာင္းပန္​ၾက​သျဖင့္ ကိုယ္ေတာ္​သည္ ခြင့္ျပဳ​ေတာ္မူ​၏။ ထိုအခါ နတ္ဆိုး​တို႔​သည္ ထို​လူ​ထဲမွ​ထြက္သြား​၍ ဝက္​မ်ား​ထဲသို႔​ဝင္​ၾက​ရာ ဝက္​အုပ္​သည္ ေတာင္​ကမ္းပါး​အတိုင္း အိုင္​ထဲသို႔ တစ္ဟုန္ထိုး​ေျပးဆင္း​ကာ ေရနစ္​ေသဆုံး​ၾက​ကုန္​၏။ ဝက္​ထိန္းေက်ာင္း​ေသာ​သူ​တို႔​သည္ ျဖစ္ပ်က္​ခဲ့​ေသာ​အရာ​ကို​ျမင္​ၾက​ေသာအခါ ထြက္ေျပး​၍ ၿမိဳ႕​ႏွင့္​ေတာ႐ြာ​မ်ား​တြင္ ေျပာၾကား​ၾက​ေလ​၏။ လူ​တို႔​သည္ ျဖစ္ပ်က္​ခဲ့​ေသာ​အရာ​ကို​ၾကည့္ရႈ​ရန္ ထြက္လာ​၍ ေယရႈ​ထံသို႔​ေရာက္လာ​ၾက​ေသာအခါ နတ္ဆိုး​မ်ား​ထြက္သြား​ေသာ​သူ​သည္ အဝတ္​ဝတ္​ထား​ကာ ေယရႈ​၏​ေျခ​ေတာ္​ရင္း​၌ ပကတိ​စိတ္​ရွိ​လ်က္ ထိုင္​ေန​သည္​ကို​ေတြ႕ျမင္​လွ်င္ ေၾကာက္႐ြံ႕​ၾက​၏။ မ်က္ျမင္​ေတြ႕ရွိ​ခဲ့​သူ​မ်ား​က​လည္း နတ္ဆိုး​ပူး​သူ မည္ကဲ့သို႔​အေကာင္း​ပကတိ​ျဖစ္​ခဲ့​သည္​ကို ထို​သူ​တို႔​အား ေျပာျပ​ၾက​၏။ ထိုအခါ ဂါရစ​နယ္သူ​နယ္သား​အေပါင္း​တို႔​သည္ အလြန္​ေၾကာက္႐ြံ႕​သျဖင့္ သူ​တို႔​ထံမွ​ထြက္သြား​ေတာ္မူ​ရန္ ကိုယ္ေတာ္​အား​ေတာင္းပန္​ၾက​၏။ ကိုယ္ေတာ္​သည္​လည္း ေလွ​ေပၚသို႔​တက္​၍ ျပန္သြား​ေတာ္မူ​၏။ နတ္ဆိုး​မ်ား​ထြက္သြား​ေသာ​သူ​က ကိုယ္ေတာ္​ႏွင့္အတူ​လိုက္ပါ​ခြင့္​ျပဳ​ပါ​မည့္​အေၾကာင္း ကိုယ္ေတာ္​ကို​ေတာင္းပန္​ေလ​၏။ သို႔ေသာ္ ကိုယ္ေတာ္​က “သင့္​အိမ္​သို႔​ျပန္​၍ သင့္​အေပၚ ဘုရားသခင္​ျပဳ​ေတာ္မူ​သမွ်​တို႔​ကို ေျပာၾကား​ေလာ့”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​ၿပီး သူ႔​ကို​ျပန္သြား​ေစ​၏။ ထိုအခါ သူ​သည္​ထြက္သြား​၍ မိမိ​အေပၚ ေယရႈ​ျပဳ​ေတာ္မူ​သမွ်​တို႔​ကို တစ္ၿမိဳ႕လုံး​အႏွံ႔​ေျပာၾကား​ေလ​၏။