႐ွင္လုကာခရစ္ဝင္ 8:22-25

တစ္​ေန႔​သ၌ ကိုယ္ေတာ္​သည္ တပည့္​ေတာ္​တို႔​ႏွင့္အတူ ေလွ​ေပၚသို႔​တက္​ၿပီးလွ်င္“အိုင္​တစ္ဖက္ကမ္း​သို႔​ကူး​ၾက​စို႔”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​သျဖင့္ သူ​တို႔​သည္ ႐ြက္လႊင့္​သြား​ၾက​၏။ သူ​တို႔​႐ြက္လႊင့္​ေန​စဥ္ ကိုယ္ေတာ္​သည္ အိပ္စက္​ေတာ္မူ​၏။ ထိုအခါ အိုင္​ေပၚတြင္ ေလ​မုန္တိုင္း​က်​လာ​သျဖင့္ ေလွ​သည္ ေရ​ႏွင့္​ျပည့္​လုနီးပါး​ျဖစ္၍ သူ​တို႔​သည္ အႏၲရာယ္​ႏွင့္​ရင္ဆိုင္​ၾက​ရ​၏။ တပည့္​ေတာ္​တို႔​သည္​ခ်ဥ္းကပ္​၍ ကိုယ္ေတာ္​ကို​ႏႈိး​လ်က္ “သခင္၊ သခင္၊ အကြၽႏ္ုပ္​တို႔​ေသ​ရ​ပါ​ေတာ့မည္”​ဟု ေလွ်ာက္​ၾက​၏။ ကိုယ္ေတာ္​သည္​ထ​၍ ေလ​ႏွင့္​လႈိင္းတံပိုး​တို႔​ကို​ဆုံးမ​ေတာ္မူ​ရာ ၎​တို႔​သည္​ရပ္တန႔္​ၾက​ၿပီး ၿငိမ္သက္​သာယာ​သြား​ေလ​၏။ ထို႔ေနာက္ ကိုယ္ေတာ္​က“သင္​တို႔​၏​ယုံၾကည္​ျခင္း​အဘယ္မွာ​ရွိ​သနည္း”​ဟု ေမး​ေတာ္မူ​၏။ တပည့္​ေတာ္​တို႔​သည္​ေၾကာက္႐ြံ႕​အံ့ၾသ​လ်က္ “ဤ​သူ​ကား မည္သူ​ျဖစ္​သနည္း။ ေလ​ႏွင့္​ေရ​တို႔​ကို​ပင္ အမိန႔္​ေပး​ေသာအခါ ၎​တို႔​သည္ သူ႔​ကို​နာခံ​ၾက​ပါ​သည္​တကား”​ဟု အခ်င္းခ်င္း​ေျပာဆို​ၾက​၏။