႐ွင္လုကာခရစ္ဝင္ 7:36-50

ဖာရိရွဲ​တစ္​ဦး​သည္ မိမိ​ႏွင့္အတူ​စားေသာက္​ရန္ ကိုယ္ေတာ္​ကို​ဖိတ္ေခၚ​သျဖင့္ ကိုယ္ေတာ္​သည္ ထို​ဖာရိရွဲ​၏​အိမ္​သို႔​ဝင္​၍ စားပြဲ​၌​ထိုင္​ေတာ္မူ​၏။ ထိုအခါ ထို​ၿမိဳ႕​၌​ေန​သည့္ အျပစ္​မ်ား​ေသာ​အမ်ိဳးသမီး​တစ္​ဦး​သည္ ဖာရိရွဲ​၏​အိမ္​တြင္ ကိုယ္ေတာ္​ထိုင္​၍​စားေသာက္​ေန​ေၾကာင္း​သိ​သျဖင့္ ဆီေမႊး​ထည့္​ထား​သည့္ ေက်ာက္ျဖဴ​ဘူး​တစ္​လုံး​ကို ယူေဆာင္​လာ​ၿပီးလွ်င္ ကိုယ္ေတာ္​၏​ေနာက္​တြင္ ေျခ​ေတာ္​ရင္း​၌​ရပ္​လ်က္ ငိုေႂကြး​ရင္း မိမိ​၏​မ်က္ရည္​ျဖင့္ ေျခ​ေတာ္​ကို​စို​ေစ​ကာ မိမိ​ဦးေခါင္း​မွ​ဆံပင္​ျဖင့္ သုတ္​ေလ​၏။ ထို႔ေနာက္ ကိုယ္ေတာ္​၏​ေျခ​တို႔​ကို​နမ္း​၍ ဆီေမႊး​ျဖင့္​လိမ္း​ေလ​၏။ ကိုယ္ေတာ္​ကို​ဖိတ္ေခၚ​ေသာ​ဖာရိရွဲ​သည္ ထို​အျခင္းအရာ​ကို​ျမင္​ေသာအခါ “ဤ​သူ​သည္ ပေရာဖက္​ျဖစ္​သည္​ဆိုလွ်င္ သူ႔​ကို​တို႔ထိ​ေန​ေသာ​အမ်ိဳးသမီး​သည္ မည္သူ​ျဖစ္​ေၾကာင္း​ႏွင့္ မည္သို႔ေသာ​အမ်ိဳးသမီး​ျဖစ္​ေၾကာင္း​သိ​ရ​မည္။ အေၾကာင္းမူကား ဤ​အမ်ိဳးသမီး​သည္ အျပစ္​မ်ား​ေသာ​သူ​ျဖစ္​၏”​ဟု မိမိ​စိတ္​ထဲ၌​ဆို​ေလ​၏။ ထိုအခါ ေယရႈ​က“ရွိမုန္၊ သင့္​ကို ငါ​ေျပာ​စရာ​တစ္​ခု​ရွိ​၏”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​ရာ သူ​က “ေျပာ​ပါ ဆရာ”​ဟု ျပန္​ေလွ်ာက္​ေလ​၏။ ေယရႈ​က​လည္း“ေႂကြးရွင္​တစ္​ဦး​တြင္ အေႂကြးတင္​သူ​ႏွစ္​ဦး​ရွိ​၏။ တစ္​ဦး​သည္ ေဒနာရိငါးရာ၊ အျခား​တစ္​ဦး​သည္ ေဒနာရိ​ငါးဆယ္​အေႂကြး​တင္​၏။ သူ​တို႔​၌ အေႂကြး​ဆပ္​စရာ​မ​ရွိ​ေသာေၾကာင့္ ေႂကြးရွင္​သည္ ႏွစ္ဦးစလုံး​တို႔​၏​အေႂကြး​ကို ေလွ်ာ္ပစ္​လိုက္​ေလ​၏။ သို႔ျဖစ္လွ်င္ ထို​သူ​ႏွစ္​ဦး​တြင္ မည္သူ​သည္ ေႂကြးရွင္​ကို ပို၍​ခ်စ္​မည္နည္း”​ဟု ေမး​ေတာ္မူ​၏။ ရွိမုန္​က​လည္း “ပို၍​မ်ား​ေသာ​အေႂကြး​ကို ေလွ်ာ္ပစ္​ျခင္း​ခံရ​သူ​ျဖစ္​မည္​ထင္​ပါ​၏”​ဟု ေလွ်ာက္​လွ်င္ ကိုယ္ေတာ္​က“သင္​ယူဆ​သည့္​အတိုင္း​မွန္​၏”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။ ထို႔ေနာက္ အမ်ိဳးသမီး​ဘက္​သို႔​လွည့္​ေတာ္မူ​၍ ရွိမုန္​အား“ဤ​အမ်ိဳးသမီး​ကို​ျမင္​သေလာ။ ငါ​သည္ သင္​၏​အိမ္​သို႔​ဝင္​စဥ္ သင္​သည္ ငါ့​အတြက္​ေျခ​ေဆး​ေရ​ကို​မ​ေပး။ သို႔ေသာ္ သူ​သည္ မ်က္ရည္​ျဖင့္ ငါ့​ေျခ​ကို​စို​ေစ​၍ မိမိ​ဆံပင္​ျဖင့္​သုတ္​ေပး​၏။ သင္​သည္ ငါ့​ကို​မ​နမ္း။ သို႔ေသာ္ သူ​သည္ ဝင္လာ​သည့္​အခ်ိန္​မွစ၍ ငါ့​ေျခ​ကို​အဆက္မျပတ္​နမ္း​လ်က္​ေန​၏။ သင္​သည္ ငါ​၏​ေခါင္း​ကို ဆီ​ျဖင့္​မ​လိမ္း။ သို႔ေသာ္ သူ​သည္ ငါ​၏​ေျခ​ကို ဆီေမႊး​ျဖင့္​လိမ္း​ေပး​၏။ ထို႔ေၾကာင့္ သင့္​အား ငါ​ဆို​မည္။ သူ​၏​မ်ားျပား​လွ​ေသာ​အျပစ္​တို႔​သည္ ခြင့္လႊတ္​ျခင္း​ခံရ​ၿပီ။ အေၾကာင္းမူကား သူ​သည္ မ်ားစြာ​ခ်စ္​၏။ အနည္းငယ္​သာ​ခြင့္လႊတ္​ျခင္း​ခံရ​ေသာ​သူ​သည္ အနည္းငယ္​သာ​ခ်စ္​၏”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။ ထို႔ေနာက္ ထို​အမ်ိဳးသမီး​အား“သင္​၏​အျပစ္​မ်ား​ခြင့္လႊတ္​ျခင္း​ခံရ​ၿပီ”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။ ထိုအခါ ကိုယ္ေတာ္​ႏွင့္အတူ စားေသာက္ပြဲ​၌​ထိုင္​ေန​ေသာ​သူ​တို႔​က “အျပစ္​ကို​ပင္ ခြင့္လႊတ္​ေသာ​ဤ​သူ​ကား မည္သူ​နည္း”​ဟု အခ်င္းခ်င္း​ေျပာဆို​ၾက​၏။ သို႔ေသာ္ ကိုယ္ေတာ္​သည္ ထို​အမ်ိဳးသမီး​အား“သင္​၏​ယုံၾကည္​ျခင္း​သည္ သင့္​ကို​ကယ္တင္​ၿပီ။ ၿငိမ္းခ်မ္း​စြာ​သြား​ေလာ့”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။